محمدباقر بن حسین علی صدیقین اصفهانی

[ویکی فقه] حاج شیخ محمّدباقر بن ملّاحسین علی صدیقین، عالم فاضل متقی در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری در اصفهان می باشد.
حاج شیخ محمّدباقر بن ملّاحسین علی صدیقین، عالم فاضل متقّی. در سال ۱۳۰۷ش در اصفهان متولّد شد و نزد پدر بزرگوار خود و همچنین حضرات آیات شیخ هبةاللّه هرندی، شیخ محمدحسین مشکینی، حاج آقا جمال الدین خوانساری، آقامیرزا هاشم خوانساری، سیدمحمدباقر ابطحی سدهی، شیخ محمدرضا جرقویه ای، سیدعلی اصغر برزانی، سیّدصدرالدّین کوپائی، شیخ محمود مفید، حاج آقا حسین خادمی، میرزا علی آقا شیرازی، سیدعبدالحسین طیب، حاج میر سیّد علی مجتهد نجف آبادی و حاج آقا رحیم ارباب به تحصیل پرداخت و به مدارج عالی علم و فضل نائل شد. همچنین از درس میرسیّد علی بهبهانی و حاج آقا حسین بروجردی بهره برد. ایشان علاوه بر مهارت در فقه و اصول و حکمت، در علوم غریبه نیز ماهر بوده و به وعظ و خطابه نیز می پرداخته و در تعبیر رؤیا و استخاره نیز زبانزد خاص و عام بود. وی اغلب در مسجد درکوشک به اقامه جماعت می پرداخت و در منزل به تدریس فقه، کلام و اخلاق مشغول بود.
وفات
او عالمی وارسته و همچون پدر بزرگوار خود مرجع حل مشکلات مردم بود و سرانجام در شنبه ۵ جمادی الثّانی ۱۴۱۴ق وفات یافته و پس از تشییع باشکوه توسط مردم اصفهان به تخت فولاد حمل و جنب مرقد پدر بزرگوارش در تکیه کازرونی مدفون گردید.
ریاحی، محمدحسین، روضه رضوان، ص۲۲۲-۲۱۵.
۱. ↑ ریاحی، محمدحسین، روضه رضوان، ص۲۲۲-۲۱۵.
منبع
...