محمدانور شحات

[ویکی فقه] استاد «شحات محمد انور» قاری بزرگی است که هم از نظر تاریخی و سنی و هم از نظر سبکی، جزء طلایه داران و پیشگامان قراء جدید مصر و جهان اسلام به شمار می رود. او به کشورهای مختلفی سفر کرده و محبوبیت زیادی را به دست آورده است.
استاد شحات محمد انور تا نه سالگی قرآن را به طور کامل حفظ نمود و تعالیم اولیه قرآنی را فرا گرفت. پس از آن، علم تجوی د را نزد « علی سید احمد الفرغچی » آموخت و آن چنان که در قرائت هایش هم دیده می شود، تجوید قابل قبولی دارد. همچنین از نظر « وقف و ابتدا » نیز در بیش تر موارد، وقف و ابتدای مناسبی دارد؛ امّا درباره اختلاف قراءات ، به خلاف قاریان گذشته که یکی از بدیهی ترین نکات درباره آن ها تسلط کامل بر « قراءات سبعه » و یا حتی « قراءات عشرة » بود، شخصی مانند شحات محمد انور، با این شهرت و مقبولیت، علاوه بر روایت حفص از عاصم ، تنها بر روایت از نافع تسلط دارد و قراءات و روایات دیگر را فرا نگرفته است که ظاهراً این دو روایت را نیز از همان «علی سید احمد الفرغچی» یاد گرفته است. در قرائت هایش هم می بینیم که معمولاً مطابق با روایت حفض از عاصم است و گاهی هم به روایت ورش از نافع به قرائت قرآن می پردازد. و از روایت های دیگر خبری نیست؛ شحات در مصاحبه ای که در فروردین سال ۱۳۷۰ توسط رادیو قرآن کشورمان با وی ترتیب داده شده بود. پس از آن که گفت:تن ها همین دو روایت را می داند به این نکته اشاره کرد که اساتید به من گفتند:از آن جا که تو صدای خیلی خوبی داری، نیازی نیست که بیش از این به تحصیل علم قرائت و آشنایی با اختلاف قراءات بپردازی و برو برای مردم به قرائت قرآن بپرداز. به همین جهت، تحصیل شحات در دانشگاه الازهر تنها به مدت دوسال به طول انجامید و بعد از طی این زمان از دانشگاه خارج شده و به صورت جدّی و حرفه ای به کار قرائت پرداخت.

نقطه قوّت قرائت استاد شحات
به راستی که اساتید شحات درست تشخیص داده بودند و او واقعاً دارای صوت دلنشین وصدای بسیار زیبایی بود و با دو سال تحصیلی که آن را هم در « معهد الموسیقی » گذرانده بود با دستگاه های موسیقی و حتی نواختن آن ها آشنایی زیادی پیدا کرد و بعد از یادگیری خوب الحان و آهنگ ها، موفق به ارائه صوت و لحن کم نظیری شد که همگان را مجذوب خود ساخت و همین صوت و لحن عالی، نقطه قوّت قرائت شحات به شمار می رود. البته خود او معتقد است تلاوت قرآن، چیز دیگری است و ربطی به موسیقی ندارد. و به تمامی قاریان توصیه می کند که بر اساس تقوای الهی تلاوت کنند. این بسیار جالب و اثر گذار است که فردی پس از طی عالیترین سطوح و مدارج علمی و عملی در زمینه نغمات، الحان، دستگاه های موسیقی، اساس قرائت قرآن را امری فنّی نمی داند؛ بلکه تقوای الهی و پرهیزگاری را به عنوان عامل اساسی در قرائت و تلاوت قرآن معرّفی می کند.

ساختار سبکی استاد شحات
شحات از معدود قاریانی است که علاوه بر بهره برداری از شیوه قرائت قرّاء نسل گذشته، با ذوق و سلیقه عالی و به مدد حنجره کم نظیر و صوت زیبایی که خداوند به او عنایت فرموده است، مؤفق به ساختن سبکی جدید و دلپذیری شده است.
سبک شحات از آن جهت که از قرائت شیوخ و اساتیدش استفاده کرده است، «تألیفی و ترکیبی» است و از آن جهت که ذوق و ابتکار وی نقش به سزایی در ساختن آن داشته است، «بدیع و ابتکاری» است.

از مشخّصه های بارز قرائت استاد شحات
...