محمدابراهیم اعرافی

[ویکی فقه] آیت الله شیخ محمد ابراهیم اعرافی شورکی در سال ۱۲۸۸ ه. ش ( ربیع الاول ۱۳۲۸ ق ) در روستای شهیدیه (شورک) میبد در خانواده ای اصیل و مذهبی دیده به جهان گشود.
صدای اذان به گوش می رسید. آن هم در نیمه های شبی تاریک! پس از دقایقی اذان به پایان رسید، گریه نوزادی سکوت شبانه را شکست و سپس، بی درنگ در اتاق باز شد و قابله از حاج ملاعباس مژدگانی خواست. هنگامی که قابله خبر مسرت بخش تولد پسری کاکل زری را به حاج ملا عباس داد، وی به ستاره های آسمان کویر نگریست و قدم نورسیده خود را به فال نیک گرفت سپس در همان حیاط سجده شکر به جای آورد و جویای حال همسرش شد... بدین ترتیب در سحرگاه یکی از روزهای سال ۱۲۸۸ش. (ربیع الاول ۱۳۲۸ق) حاج ملا عباس صاحب پسری شد و او را «محمدابراهیم» نام نهاد.پدر محمدابراهیم، حاج ملا عباس و جد پدری او، حاج آقا محمد از افراد نیک روستای شهیدیه میبد بودند و در کارهای خیر ساعی و پیشقدم! مرحوم حاج آقا محمد، جد پدری آیت الله محمدابراهیم اعرافی زندگانی خود را در راه مبارزه به خوانین و رفع ظلم آنان سپری کرد و سرانجام به همین جرم با اشاره خوانین و به دست مزدوران کثیف آنان، به طرز فجیعی به شهادت رسید. بدین سان مستمندان و ستمدیدگان آن دیار، تنها ماندند.. جد مادری محمد ابراهیم نیز روحانی با صفا و پرهیزکاری به نام حاج شیخ علی، از فرزندان آیت الله ملا ابوطالب شورکی ـ از مجتهدان برجسته آن روزگار ـ بود.
تحصیلات
پدر محمد ابراهیم دریافت که کودک وی از ذوق و حافظه خوبی برخوردار است به همین دلیل او را نزد جد مادری اش، حاج شیخ علی فرستاد تا قرآن را فراگیرد. محمدابراهیم ۶ سال بیشتر نداشت. پس از فراگیری روخوانی قرآن در هفت سالگی وارد حوزه علمیه یزد شد و تا ۱۵ سالگی در مدرسه خان و مصلی مقدمات علوم حوزوی را فراگرفت.از آنجا که همواره هجرت برای تکمیل تحصیلات، قرین دانشوران و بزرگان علم و ادب و هنر بوده است، شیخ محمد ابراهیم نیز دست به هجرتی سرنوشت ساز زد و برای تکمیل دروس خود به مشهد مقدس این بارگاه ملکوتی هشتمین امام همام کوچید و در مدرسه نواب مشهد به فراگیری علوم حوزوی و درس و بحث پرداخت.پس از چند سال با راهنمایی آیت الله العظمی حائری به سوی قم روانه شد تا در حوزه جدیدالتاسیس قم اندوخته های علمی خویش را ارتقا بخشد و از محضر عالمان آن دیار نیز کسب فیض نماید.
استادان وی
آیت الله محمد ابراهیم اعرافی نزد بزرگان و دانشمندان گرانمایه ای زانوی ادب و شاگردی بر زمین زد و از خرمن معرفت و کمال آنها خوشه ها چید و بدین ترتیب روح تشنه خود را از سرچشمه زلال معارف الهی سیراب ساخت.اگر بخواهیم استادان آن عالم ربانی را به ترتیب تاریخی برشماریم، می توان افراد زیر را نام برد:۱. حاج شیخ علی: فرزند آیت الله ملا ابوطالب شورکی بود. آیت الله اعرافی قرآن را نزد وی آموخت. از تاریخ دقیق ولادت و درگذشت حاج شیخ علی اطلاعی در دست نیست اما با توجه به اینکه شیخ محمد ابراهیم در ۶ سالگی در خدمت ایشان بود، می توان حدس زد که وفات وی پس از سال های ۱۲۹۵-۱۳۰۰ ش. (۱۳۴۴ق به بعد) بود.۲. آیت الله سید میرزای جندقی (علم الهدی): در مشهد استاد ادبیات و سطح شیخ محمد ابراهیم بود.۳. آیت الله میرزا حبیب الله گلپایگانی: در حوزه مشهد به تدریس علوم دینی اشتغال داشت و شیخ محمد ابراهیم از او بهره های فراوانی برد.۴. آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی ۵. سید محمدتقی خوانساری: استاد درس خارج آیت الله اعرافی بود.۶. شیخ محمدعلی قمی.۷. فاضل قفقازی: پدر آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی. ۸. سید صدرالدین صدر: آیت الله اعرافی در محضر وی دروس خارج را گذراند.۹. حاج شیخ عباس علی شاهرودی. ۱۰. آیت الله حائری: استاد درس خارج آیت الله اعرافی بود.شخصیت مورد بحث ما از آیات عظام یاد شده، فقه و کلام، تفسیر و علم حدیث آموخت و در این رشته ها به مراتب بلندی دست یافت و قله های کمال را یکی پس از دیگری فتح کرد.
اجازه نامه علماء
...