محمد خالصی زاده

محمد خالصی زاده ( ۱۲۷۰، کاظمین – ۱۳۴۲، بغداد ) از روحانیان شیعه و از فعالین سیاسی - مذهبی دوران حکومت پهلوی بود.
محمد خالصی زاده فرزند محمدمهدی خالصی بود، که در ۱۲۷۰ خورشیدی در کاظمین متولد شد. مراحل مختلف علوم دینی را نزد علمای برجسته زمان، مهدی مرایاتی، صادق خالصی، راضی خالصی، محمدحسین کاظمی، آخوند خراسانی، و میرزا محمدتقی شیرازی سپری کرد، و پیش از ۲۰ سالگی به درجهٔ اجتهاد رسید. وی علاوه بر علوم اسلامی، علوم دیگر مانند ریاضیات، علوم طبیعی، و طب را نیز فراگرفت، و به زبان های انگلیسی، فرانسه، ترکی، و فارسی تسلط یافت. پس از آغاز جنگ جهانی اول و حملهٔ انگلیس به بندر فاو در سال ۱۳۳۲ قمری، خالصی زاده به منظور مقابله با انگلیسی ها، اقدام به بسیج مردم کردند. در قیام مردم کربلا در سال ۱۹۲۰ ( ۴ شوال ۱۳۳۸ ه‍. ق ) به رهبری میرزا محمدتقی شیرازی، خالصی زاده به مردم انقلابی پیوست، و یکی از گردانندگان اصلی آن حرکت شد. انگلیسی ها برای سرکوب قیام، کربلا را محاصره کردند، و تسلیم شدن هفده نفر از رهبران قیام را از شروط ترک مخاصمه دانستند، و سرانجام وارد کربلا شدند، ولی نتوانستند محمد را دستگیر کنند. در ۱۹۲۱ ملک فیصل قرارداد تحت الحمایگی انگلستان را پذیرفت، کاری که در مقابل، به اعتراضات گستردهٔ مردمی انجامید. در پی آن، کمیته ای پنج نفره از شخصیت های سیاسی و مذهبی تشکیل شد که خالصی زاده نیز عضو آن بود. اعضای این کمیته مخالفت مردم عراق با قیمومیت انگلستان را اعلام کردند. مراجع اعلی از جمله میرزا محمد حسین نائینی، محمدمهدی خالصی، و سید ابوالحسن اصفهانی در فتوایی انتخابات را تحریم کردند، و این امر در نهایت به ناکامی فیصل در اجرای انتخابات عمومی و تشکیل مجلس مؤسسان انجامید. حکومت با هجوم به خانهٔ محمدمهدی خالصی، و بازداشت وی و چند تن دیگر، و تبعید آنها به حجاز و قم، تلاش کرد تا جریان مخالفت آنها را، به بهانهٔ ایرانی بودن برخی از آنها، به مسائل قومی نسبت دهد. از سوی دیگر گسترش مبارزات مردمی به تبعید محمد خالصی زاده و سید محمدصدر از سوی مقامات انگلیسی به ایران انجامید.
... [مشاهده متن کامل]

منابع

• https://fa.wikipedia.org/wiki/محمد_خالصی‌زاده