محمد بن موسی واسطی

[ویکی فقه] ابوبکر محمدبن موسی واسطی، مشهور به ابن فرغانی، از مشایخ مشهور صوفیه در قرن چهارم هجری می باشد.
اصل او را از فرغان دانسته اند. از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. بنا بر گزارش نخستین تذکره های اهل تصوف، ابوبکر واسطی در بغداد ، در محضر جنید بغدادی و سپس ابوالحسن نوری، مبانی و اصول تصوف را آموخت و ظاهراً نزد آنان و دیگر مشایخ صوفی از شهرت و مقام عالی برخوردار بوده است.
گفتارواسطی
از واسطی سخنان بلندی دربارۀ حقایق و اصول تصوف باقی مانده است که اشراف او را بر مقامات و احوال صوفی و مبادی و آداب تصوف نشان می دهد. این سخنان، بسیارمورد توجه اهل تصوف و به ویژه نخستین تذکره نویسان صوفی قرار گرفته، زیرا تقریباً در تمامی آثار آنان، استناد و ارجاع به گفته های وی مشهود است. برخی از محققان، کلام وی را غامض و عالی و دور از دسترس فهم عوام می دانند و معتقدند هیچ کس مانند او دربارۀ اصول تصوف سخن نگفته است. برخی نیز او را صاحب مقامات و کرامات دانسته اند.
منبری
از واسطی اثری بر جای نمانده است. در برخی منابع از گونه ای تفسیر قرآن به نام تفسیر ابوبکر محمدبن موسی الواسطی الفرغانی یاد شده است که از آن اثری نیست و برتلس ، اصولاً انتساب چنین تفسیری را به او رد کرده است.بنابرتذکره های معتبر اهل تصوف، واسطی در جوانی ، زمانی که هنوز مشایخ وی در قید حیات بودند، به خراسان رفت و در مرو اقامت گزید. گفته اند وی در مرو بسیار محبوب بود و ۲۳ سال در آن جا منبر وعظ و تبلیغ داشت.
وفات
...