محمد بن احمد بهشتی اسفراینی

[ویکی فقه] بهشتی، ابوالعلا محمدبن احمد اسفراینی بیهقی معروف به فخر (یا قمر) خراسان، ریاضیدان ایرانی حدود قرن هشتم هجری می باشد.
او به مسائل فقهی مرتبط با ریاضی نیز توجه داشته است.
نام و لقب بهشتی
نامش را محمدبن احمد و محمدبن محمد و لقبش را شمس الدین یا فخرالدین و علاءالدین نیز گفته اند.
زندگانی بهشتی
از زندگانی او اطلاع کافی در دست نیست و پژوهش چندانی درباره وی صورت نگرفته است.آقابزرگ طهرانی به مناسبت معرفی تجریدالکلام خواجه نصیر طوسی، از شرح شیخ شمس الدین محمود بن عبدالرحمان بن احمد اصفهانی که در ۷۴۹ وفات یافته است نام می برد.شیخ شمس الدین در مقدمة این شرح می گوید که شرحی دیده است از شمس الدین محمد اسفراینی، یعنی ابوالعلای بهشتی.این شرح که نسخی از آن در کتابخانه های مجلس و آستان قدس نگهداری می شود در سال ۷۴۱ نگاشته شده، و در دیباچة این کتاب، بهشتی از « نظام الملة والدین امیر ابوالرضا، شیخ محمدبن الامیر المنصور ناصرالدین اقبوقا البتکچی الاسفراینی » که ظاهراً حاکم اسفراین بوده است نام می برد.
وفات بهشتی
...