محتوای سوره انفطار

[ویکی فقه] انفطار، نام هشتاد و دومین سوره قرآن کریم می باشد.
این سوره به اتفاق مفسران مکی است و اندکی پیش از هجرت بعد از سوره نازعات و قبل از سوره انشقاق نازل شده است. هماهنگی و نظم موجود در میان آیات این سوره نشان وحدت نزول آن است. بنا به قول مشهور ترتیب نزول آن مانند ترتیب کنونی آن در مصحف ، ۸۲ و دارای ۱۹ آیه ، ۸۱ کلمه و ۳۱۹ حرف است. نام مشهور آن انفطار، مصدر باب انفعال ، به معنای شکافته شدن و برگرفته از کلمه «انفَطَرَت» در آیه نخست آن است. در روایات و برخی منابع کهن از آن به سوره «اِذَا السَّماءُ انفَطَرَت» و در برخی تفاسیر به سوره «انفطرت» و «المنفطره» نیز یاد شده است. در تقسیم بندی سوره ها در گروه سوره های مفصّل ، یعنی سوره هایی که بسمله های فراوانی بین آن ها فاصله انداخته است، قرار دارد.
ارتباط سوره انفطار با تکویر
درباره ارتباط این سوره با سوره پیش از آن ( تکویر ) گفته اند:چون خداوند در سوره تکویر به مباحث قیامت و رخدادهای مهم آستانه آن پرداخته در این سوره نیز همین مباحث را پی گرفته است ، از این رو برخی مفسران از آن به عنوان «تمام» یا «نظیر» سوره پیشین یاد کرده اند.
محتوای سوره
این سوره به انسان هشدار می دهد مبادا به سبب فراموش کردن قیامت و حسابرسی اعمال در آن روز، و به امید احسان پروردگار مرتکب گناه شود ، ازاین رو در آیات ۱ ۵ با برشمردن برخی از حوادث هولناک آستانه قیامت و این که در آن روز انسان پس از برانگیخته شدن از گور بر تمام آثار و اعمالش مطلع می گردد، به معرفی روز قیامت می پردازد و در آیات ۶ ۸ انسان را به سبب ناسپاسی در برابر نعمتهای خداداد سرزنش و به او هشدار می دهد. در آیات ۹ ۱۶ راز نافرمانی انسان را فراموش کردن قیامت می داند و برای بیداری او از خواب غفلت بر این نکته تأکید میورزد که بر انسان نگهبانانی گمارده شده است که کارهای او را ثبت می کنند. سپس به سرنوشت نیکان و بدان اشاره می کند و در پایان، آیات ۱۷ ۱۹ با اشاره به دشواریهای آن روز عظیم می گوید:روزی است که هیچ کس قادر بر کاری به سود دیگری نیست و این واقعیت که همه امور از آن خداست در آن روز آشکار می شود.
فضیلت سوره
...