مجدالدین ابن هیصم

[ویکی فقه] اِبْنِ هِیْصَم، مجدالدین علی بن عبداللـه بن محمد بن هیصم (د نیمۀ اول سدۀ ۶ق/۱۲م)، ادیب، شاعر و فقیه شیعی که در اواخر سدۀ ۵ و اوایل سدۀ ۶ق ظاهراً در هرات می زیسته است.
اطلاع ما از زندگی شخصی، تحصیلات و کارهای علمی ابن هیصم محدود به گزارش مختصری است که یاقوت و صفدی به نقل از شاگرد وی ابوالحسن علی بن زید بیهقی (د ۵۶۵ق/۱۱۷۰م) آورده اند.
← علمیت
(۱) محمدبن علی ابن شهر آشوب، المناقب، قم، المطبعه العلمیّه. (۲) محسن امین، اعیان الشیعه، به کوشش حسن امین، بیروت، ۱۴۰۳ق. (۳) بستانی. (۴) مصطفی جواد، «اقول فی المقول»، مجله المجمع العلمی العربی، دمشق، ۱۳۶۳ق/۱۹۴۴م. (۵) احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، قاهره، ۱۳۴۹ق. (۶) محمدبن احمد ذهبی، تذکره الحفاظ، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۸ق/۱۹۶۸م. (۷) خلیل بن ایبک صفدی، الوافی بالوفیات، نسخۀ عکسی موجود در کتابخانۀ مرکز. (۸) علی بن یوسف قفطی، المحممدون من الشعراء، به کوشش محمد عبدالستارخان، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۶م. (۹) عمررضا کحاله، معجم المؤلفین، بیروت، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م. (۱۰) محمد کردعلی، «طرائف فارس»، مجله المجمع العلمی العربی، دمشق، ۱۳۶۱ق/۱۹۴۲م؛ ج ۱۷، شم ۷ و ۸؛ (۱۱) یاقوت، ادب.