ماکسیم گورکی

لغت نامه دهخدا

ماکسیم گورکی. [ گ ُ ] ( اِخ ) نویسنده روس ( 1868-1936م. ) او در نیژنی نوگورود متولد شد ( این شهر به سال 1932 م. به افتخار او گورکی نامیده شد ). در اوان کودکی یتیم شد و از 1878 تا 1890 به کارهای مختلفی پرداخت. اولین اثر خود را در روزنامه ای که در تفلیس چاپ می شد منتشر کرد ( 1892 ) و نام «گورکی » را که به معنی «تلخ » است برای خود برگزید و سپس به نیژنی نوگورود بازگشت و به روزنامه نگاری پرداخت. داستان دوم او «چلکاش » ( 1895 ) موجب شهرت او گردید. از سال 1895 تا 1900 داستانهای بسیاری نوشت و زندگی افراد خانه بدوش و سرگردان را در این داستانها مورد بحث قرار داد و با استقبال شدید خوانندگان مواجه گردید. در سال 1901 به عنوان انقلابی توقیف وتبعید شد. با کمونیستها همکاری داشت و در جنگ جهانی اول شرکت کرد و در گالیسیا مجروح شد. برای استراحت و معالجه به ایتالیا رفت و از 1921 تا 1932 در همانجا اقامت کرد. وی داستانهای کوتاه و بلند بسیار و چند بیوگرافی نوشته است ، از جمله آنهاست : همسفر من. جاسوس. مادر. اعتراف. ( از فرهنگ وبستر ). و رجوع به گورکی در همین لغت نامه شود.

دانشنامه عمومی

آلکسی ماکسیموویچ پشکُف ( به روسی: Алексе́й Макси́мович Пешко́в ) ( ۲۸ مارس ۱۸۶۸ – ۱۸ ژوئن ۱۹۳۶ ) که با نام ماکسیم گورکی شناخته می شود، نویسنده و فعال سیاسی اهل روسیه بود. [ ۱] او پنج بار نامزد دریافت جایزهٔ نوبل ادبیات شد. [ ۲] او از بنیان گذاران سبک ادبی واقع گرایی سوسیالیستی است. [ نیازمند منبع]
ماکسیم پیش از موفقیت در حرفهٔ نویسندگی به مدت پانزده سال به اقصی نقاط امپراتوری روسیه مسافرت و چندین بار شغل عوض کرد. اثرات این تجربیات بعدها در نوشته های او مشهود بودند. معروف ترین آثار گورکی عبارت اند از: در اعماق، مادر، بیست وشش مرد و یک دختر، آوای مرغ طوفان و دوران کودکی. او با دو نویسندهٔ معروف روسی لئو تولستوی و آنتون چخوف در ارتباط بود و در خاطراتش به آن ها اشاره کرده است.
گورکی عضو فعال جنبش سوسیال دموکرات مارکسیستی بود و علناً با حکومت تزار مخالفت می کرد. برای مدتی نیز با ولادیمیر لنین و الکساندر بوگدانف از شاخهٔ بلشویکی حزب همراه بود ولی بعدها به منتقد تند لنین تبدیل شد و او را شخصی توصیف نمود، بیش از حد جاه طلب، بی رحم و تشنهٔ قدرت که هیچ مخالفتی را برنمی تابید. گورکی بخش عمده ای از عمرش را هم در دوران تزاری و هم بعدها در دوران شوروی، در تبعید خارج از روسیه گذراند. در ۱۹۳۲ او با دعوت شخص استالین به اتحاد جماهیر شوروی بازگشت و در ژوئن ۱۹۳۶ در آنجا درگذشت.
گورکی که با نام آلکسیس ماکسیموویچ پشکاو در ۲۸ مارس ۱۸۶۸ در شهر نیژنی نووگورود ( شهر گورکی کنونی ) به دنیا آمد در یازده سالگی یتیم شد. مادربزرگش نگهداری او را عهده دار شد تا این که در سال ۱۸۸۰ در سن ۱۲ سالگی از خانه گریخت. پس از اقدام ناموفق به خودکشی در ۱۸۸۷، به مدت پنج سال با پای پیاده به سفر در اطراف و اکناف امپراتوری روسیه پرداخت، شغل های متنوعی را امتحان کرد و تجارب بسیاری اندوخت که بعدها دستمایهٔ وی در نویسندگی شدند.
سال ها به عنوان روزنامه نگار و با نام مستعار یهودیل کلامیدا برای روزنامه های ایالتی مطلب می نوشت. استفاده از این نام، مقارن بود با زمانی که در تفلیس برای روزنامهٔ قفقاز کار می کرد. این نام در حقیقت منعکس کنندهٔ خشم خروشان و عزم او برای واگویی حقایق تلخ زندگی در روسیه بود.
نخستین کتاب گورکی ( مقالات و داستان ها ) در سال ۱۸۹۸ با موجی از موفقیت روبه رو شد و حرفهٔ او به عنوان نویسنده نیز از همین نقطه شروع شد. گورکی که بی وقفه می نوشت به ادبیات بیشتر به عنوان کنشی سیاسی و اخلاقی نگاه می کرد که جهان را می تواند تغییر دهد و نه به مثابهٔ امری زیبایی شناختی ( گرچه وی به سختی بر روی سبک و فرم نیز کار می کرد ) . او به توصیف زندگی قشرهای پایین دست، که در حاشیهٔ جامعه زندگی می کردند می پرداخت و می کوشید در لابه لای شرایط دشوار، وحشیانه و تحقیرآمیزِ زندگی، درخشش جرقه های انسانیت در این مردمان را تصویر کند.
عکس ماکسیم گورکیعکس ماکسیم گورکیعکس ماکسیم گورکیعکس ماکسیم گورکیعکس ماکسیم گورکیعکس ماکسیم گورکی

ماکسیم گورکی (شهرستان آرخانگلسکی باشقیرستان). ماکسیم گورکی ( به لاتین: Maxim Gorky ) یک منطقهٔ مسکونی در روسیه است که در باشقیرستان واقع شده است. [ ۱]
عکس ماکسیم گورکی (شهرستان آرخانگلسکی باشقیرستان)عکس ماکسیم گورکی (شهرستان آرخانگلسکی باشقیرستان)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس