نیژنی نووگورود

نیژنی نووگورود، با نام سابق گورکی، شهری در بخش اروپایی روسیه است که در مجاورت اوک و رودخانه ولکا قرار دارد. این شهر در سال ۱۲۲۱ تأسیس شد و در ۴۶۰ کیلومتری مسکو قرار دارد. یکی از قدیمی ترین شهرهای تجاری و صنایع دستی در روسیه است. نیژنی نووگورود یک شهر با سابقه طولانی مدت است. کرملین نیژنی نووگورود جاذبه اصلی شهر است و چیزی که به طور قانونی از آن متولد شده است. کرملین در آغاز قرن شانزدهم به عنوان یک قلعه نظامی ساخته شد.
منشأ این شهر از تپه ای چوبی کوچک روسی است که توسط دوک بزرگ یوری دوم در سال ۱۲۲۱ در محل تلاقی دو رودخانه مهم در حکومت او، رودخانه های ولگا و اوکا، تأسیس شد. این شهر تا پایان دوره قرون وسطی منتهی الیه شرقی سکونتگاه اسلاوهای شرقی را نشان می داد، با گسترش روسیه به سمت شرق تا تصرف کازان در سال ۱۵۵۲ به تعویق افتاد. تلاش عمده نیروهای تحت فرمان پورگاز در آوریل ۱۲۲۹ دفع شد، اما پس از مرگ یوری دوم در ۴ مارس ۱۲۳۸ در نبرد رودخانه سیت، مغول ها قلعه را اشغال کردند. قلعه نیژنی نووگورود بعداً به عنوان یک دژ اصلی برای حفاظت از مرزها از یک خندق طبیعی که توسط دو رودخانه تشکیل شده بود استفاده کرد. همراه با مسکو و ترور، نیژنی نووگورود در میان چندین شهر تازه تأسیسی بود که به دلیل بی اهمیت بودن از ویرانی مغول در امان ماندند، اما در دوره یوغ تاتار به مراکز بزرگی در زندگی سیاسی روسیه تبدیل شدند. با توافق خان مغول، نیژنی نووگورود در سال ۱۲۶۴ به سلطنت ولادیمیر - سوزدال ملحق شد. پس از ۸۶ سال اهمیت آن بیشتر شد زمانی که مقر شاهزاده قدرتمند سوزدال از گورودتس در سال ۱۳۵۰ به آنجا منتقل شد. دوک بزرگ دمیتری کنستانتینویچ آف راشا ( ۱۳۲۳ ) - ۱۳۸۳ ) کوشید تا پایتخت خود را رقیبی در خور مسکو قرار دهد. او یک ارگ سنگی و چندین کلیسا ساخت و حامی مورخان بود. اولین نسخه خطی موجود از تواریخ اولیه روسی، کدکس لورنتین، توسط راهب محلی لورنتیوس در سال ۱۳۷۷ برای او نوشته شد.
پس از الحاق این شهر به دوک نشین بزرگ مسکو در سال ۱۳۹۲، شاهزادگان محلی نام شویسکی را برگزیدند و در مسکو ساکن شدند، جایی که در دربار برجسته بودند و برای مدت کوتاهی در شخص واسیلی چهارم بر تخت سلطنت نشستند. نیژنی نووگورود پس از سوزاندن توسط رئیس قدرتمند تاتار کریمه ادیگو در سال ۱۴۰۸ بازسازی شد و توسط مسکووی ها در درجه اول به عنوان یک دژ بزرگ در جنگ های خود علیه تاتارهای کازان در نظر گرفته شد. کرملین عظیم با آجر قرمز، یکی از قوی ترین و قدیمی ترین ارگ های حفاظت شده در روسیه، در سال های ۱۵۰۸–۱۵۱۱ تحت نظارت پیترو فرانچسکو گالفی ساخته شد. این قلعه به اندازه کافی قوی بود که در سال های ۱۵۲۰ و ۱۵۳۶ در برابر محاصره تاتارها مقاومت کرد. در سال ۱۶۱۲ به اصطلاح «شبه نظامیان ملی» که توسط یک تاجر محلی به نام کوزما مین جمع شده بود و به فرماندهی کنیز دیمیتری پوزهارسکی سربازان لهستانی را از مسکو اخراج کرد و به این ترتیب به «زمان دردسرها» پایان داد و حکومت دودمان رومانوف را تثبیت کرد. میدان اصلی مقابل کرملین به نام های مینین و پوزهارسکی نامگذاری شده است، اگرچه به صورت محلی به سادگی با نام میدان مینین شناخته می شود. بقایای مینین در ارگ دفن شده است. ( در بزرگداشت این رویدادها در ۲۱ اکتبر ۲۰۰۵ نسخه دقیقی از مجسمه میدان سرخ مینین و پوزهارسکی در مقابل کلیسای سنت جان باپتیست قرار گرفت که گمان می رود جایی باشد که تماس با مردم اعلام شده بود ) در طول قرن بعد، شهر از نظر تجاری رونق گرفت و توسط استروگانوف ها ( ثروتمندترین خانواده بازرگان روسیه ) به عنوان پایگاهی برای عملیات خود انتخاب شد. سبک خاصی از معماری و نقاشی شمایل، معروف به سبک استروگانف، در اواخر قرن ۱۷ و ۱۸ در آنجا توسعه یافت. کت تاریخی بازوهای نیژنی نووگورود در سال ۱۷۸۱ گوزنی قرمز رنگ با شاخ و هووهای سیاه بر روی یک میدان سفید بود. کت مدرن بازوها از سال ۲۰۰۶ نیز همین طور است، با روبان از نظم لنین و تاج طلا از بالا.

نیژنی نووْگورود (Nizhniy Novgorod)
قلعه کرملین، (نام سابق: گورکی از ۱۹۳۲ تا ۱۹۹۰) شهر و رودبندری در مرکز فدراسیون روسیه، به فاصلۀ ۳۷۵ کیلومتری شرق مسکو، با ۱,۳۴۰,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). در محل تقاطع رودهای ولگا و آکا واقع شده و از مراکز مهم حمل ونقل است. در این شهر، وسایط نقلیه، لکوموتیو، هواپیما، و کشتی تولید می شود و بزرگ ترین صنعت ترابری را در فدراسیون روسیه دارد. همچنین کارخانه های تولید موتور دیزلی و ماشین آلات و صنایع فرآوری نفت، شیشه سازی، چوب بری، و تولید مواد غذایی و انواع صنایع سبک دارد. سالیانه، نمایشگاه بین المللی بازرگانی در آن برپا می شود. شاهزاده بزرگ ولادیمیر، نیژنی نووگورود را در یک ماندگاه بلغاری به منزلۀ قلعه ا ی مرزی در برابر حملۀ بلغارهای ولگا، موردوا، و تاتارها بنا کرد (۱۲۲۱م). این شهر محل تولد ماکسیم گورکی، نویسندۀ معروف، (۱۸۶۸) است؛ به افتخار او، این شهر را گورکی نامیدند، اما پس از فروپاشی اتحاد شوروی، نام قدیمی خود را بازیافت. دولت شوروی ناراضیان سیاسی را به این محل تبعید می کرد. از ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۶ ورود خارجیان به این شهر ممنوع بود. آندری ساخاروف، فیزیکدان هسته ا ی، برندۀ جایزه نوبل، و تبعیدی، در این شهر می زیست. نیژنی نووگورود در ۱۳۵۰م پایتخت شاهزاده نشین سوزدال ـ نیژنی نووگورود شد و رقیبی برای نفوذ فزایندۀ مسکو به شمار می رفت. در ۱۳۹۲م به مسکووی منضم و پایگاهی برای فتح قازان (۱۵۵۲) شد. درخلال دوران آشوب (۱۶۰۴ـ۱۶۱۳)، محل آغاز جنبش موفقیت آمیز آزادی مسکو از تسلط لهستانی ها بود (۱۶۱۱). نمایشگاه تجاری این شهر، که برای مبارزۀ اقتصادی با قازان تأسیس شد (۱۵۲۵)، از بزرگ ترین نمایشگاه های روسیه بود و نیژنی نووگورود را به مرکز اصلی بازرگانی کشور مزبور تبدیل کرد؛ این نمایشگاه در ۱۹۲۹ تعطیل شد. توسعۀ صنعتی شهر از اوایل قرن ۱۹ آغاز شد؛ ابتدا کارخانه های آردسازی و سپس صنایع سنگین (۱۸۴۹) احداث شدند. اولین برنامۀ پنج سالۀ شوروی (۱۹۲۹ـ۱۹۳۲) سبب رشد سریع صنعتی این شهر شد. درخلال جنگ جهانی دوم، نیژنی نووگورود یکی از پایگاه های اصلی ارتش سرخ بود. این شهر یک دانشگاه (۱۹۱۸)، یک انستیتو پلی تکنیک (۱۹۳۰، با نام دانشگاه صنعتی گورکی)، و چندین نهاد آموزش عالی دارد. سالن تئاتر آن، که از قدیمی ترین سالن های تئاتر کشور مزبور است، در ۱۷۹۸ تأسیس شد. قلعۀ کرملین از اوایل قرن ۱۶ و کلیساهای زیبا و بناهای دیگری از قرون ۱۷ تا ۱۹ در این شهر بر جا مانده اند.