مالکیت امام بر اراضی موات

[ویکی فقه] در تعطیلات ماه مبارک رمضان (شب شنبه، سوم تا هفدهم رمضان ۱۳۹۱ قمری، نوامبر و اکتبر ۱۹۷۱ میلادی) شهید سید محمدباقر صدر، سلسله جلساتی را درباره احیای اراضی موات برگزار کرد.وی پیش تر، در اول رمضان ۱۳۸۱ قمری، ۱۹۶۲/۲/۷ میلادی، همین موضوع را تدریس کرد که بعداً خمیرمایه جزء دوم کتاب «اقتصادنا» قرار گرفت. آیت اللّه سید کاظم حائری، از برگزیده ترین شاگردان شهید صدر، این درس ها را تقریر نموده، اینک بخش دوم آن در اختیار خوانندگان گرامی قرار می گیرد.
موضوع اراضی موات را در سه محور پی می گیریم:۱. اثبات مالکیت امام بر اراضی موات، توسط اخباری که امام (ع) را مالک این اراضی معرفی می کند.۲. بررسی روایاتی که با اخبار دسته اول تعارض دارد، و بیان راه حل تعارض.۳. بیان احکام مالکیت بر اراضی موات.
مقصود از اراضی موات
مقصود از اراضی موات در این جا (سنت (روایات) و تعیین مالکیت امام (دولت) بر اراضی موات)، زمین هایی است که بالاصاله موات بوده اند، اما زمین هایی را که پس از آبادانی موات شده اند در محور سوم بررسی خواهیم کرد.
قول مشهور
مشهور بین علما (که ادعای اجماع نیز شده، گاه اجماع محصّل و گاه اجماع منقول)، آن است که اراضی موات بالاصاله، ملک امام است.
ادله قول مشهور
...