مارکو سارستو ( به انگلیسی: Marko Saaresto ) ، یکی از اعضای گروه پوئتز آو د فال یا و نیز موسس آن است. او همچنین خواننده و ترانه سرای اصلی این گروه راک فنلاندی است. وی پیش از این که در سال ۲۰۰۲ گروه پوئتز آو د فال را تأسیس کند، به عنوان طراح گرافیک کار می کرد تا این که دوست وی، سم لیک، که نویسندهٔ مجموعه بازی های مکس پین نیز هست، نوشتن تک آهنگ مکس پین ۲ را به سارستو پیشنهاد کرد. سارستو به همراه اولی توکینین ( Olli Tukiainen ) گیتاریست، این آهنگ را نوشت و در این راه فردی به نام مارکوس کارلونن ( Markus kaarlonen ) از رمدی انترتینمنت به آن ها کمک کرد. در نهایت این آهنگ با نام خداحافظی دیرهنگام شاعران هبوط را به شهرت رساند. صدای سارستو حالت باس باریتون دارد.
سارستو در هلسینکی فنلاند متولد شد. وی از اوایل زندگی به موسیقی علاقه مند بود. وی چند تا از آهنگ هایش را وقتی که نوجوان بود نوشت. تغییر یکی از آهنگ های آلبوم نمایش شفق توسط او در سال 1990 و آهنگ شاید فردا روز بهتری باشد از آلبوم کارناوال زنگ زده پیش از آن در سال 1988 سروده شده است. وی تا حدود سن سی سالگی اش به عنوان طراح گرافیک فعالیت می کرد.
سارستو در سال 2001 بندی را با نام پلی گروند ( به انگلیسی: Playground ) تشکیل داد و چندین آهنگ در آن گروه نوشت ولی آن ها آلبومی را منتشر نکردند. از این رو کار گروه متوقف شد. پس از آن در سال 2002 سم لیک، نویسندهٔ سری بازی های مکس پین، به او پیشنهاد داد که از شعری که خود نوشته بود آهنگی برای مکس پین 2 بسازد. مارکو سارستو پیشنهاد وی را قبول کرد و با کمک موسسه توکینین آهنگی را با نام خداحافظی دیرهنگام نوشت. پس از آن، آنان به پیشنهاد لیک این آهنگ را با کمک مارکوس کارلونن ( به انگلیسی: Markus Kaarlonen ) ضبط کردند که پس از پخش بازی، توجه ها را به خود جلب کرد. بسیاری درخواست داشتند که این آهنگ را به صورت مادی دریافت کنند. پس از این اشتیاق، آن ها تصمیم گرفتند تا گروهی با نام پوئتز آو د فال تشکیل دهند.
خداحافظی دیرهنگام در تاریخ 30 ژوئن 2004 منتشر شد و به مقام چهاردهم جدول موسیقی فنلاند صعود کرد. با حضور اشتیاق مردم، پوئتز آو د فال آهنگ صعود را نوشت و آن را به صورت تک آهنگ در تاریخ 9 سپتامبر 2004 منتشر کرد که در جدول موسیقی به مقام هشتم دست یافت. پس از نوشتن چندین آهنگ دیگر پوئتز آو د فال اولین آلبوم خود را با نام نشانه های زندگی در تاریخ 19 ژانویه 2005 منتشر کرد که پس از یک هفته به مقام اول جدول موسیقی فنلاند دست یافت و تا 50 هفته در جدول باقی ماند. همچنین این آلبوم جایزه ی اما را برای بهترین آلبوم اولیه برنده شد و پوئتز آو د فال نیز برندهٔ جایزهٔ تازه واردان اما شد. آهنگ های بمان و خواب و خیال به عنوان پرومو در رادیو پخش می شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسارستو در هلسینکی فنلاند متولد شد. وی از اوایل زندگی به موسیقی علاقه مند بود. وی چند تا از آهنگ هایش را وقتی که نوجوان بود نوشت. تغییر یکی از آهنگ های آلبوم نمایش شفق توسط او در سال 1990 و آهنگ شاید فردا روز بهتری باشد از آلبوم کارناوال زنگ زده پیش از آن در سال 1988 سروده شده است. وی تا حدود سن سی سالگی اش به عنوان طراح گرافیک فعالیت می کرد.
سارستو در سال 2001 بندی را با نام پلی گروند ( به انگلیسی: Playground ) تشکیل داد و چندین آهنگ در آن گروه نوشت ولی آن ها آلبومی را منتشر نکردند. از این رو کار گروه متوقف شد. پس از آن در سال 2002 سم لیک، نویسندهٔ سری بازی های مکس پین، به او پیشنهاد داد که از شعری که خود نوشته بود آهنگی برای مکس پین 2 بسازد. مارکو سارستو پیشنهاد وی را قبول کرد و با کمک موسسه توکینین آهنگی را با نام خداحافظی دیرهنگام نوشت. پس از آن، آنان به پیشنهاد لیک این آهنگ را با کمک مارکوس کارلونن ( به انگلیسی: Markus Kaarlonen ) ضبط کردند که پس از پخش بازی، توجه ها را به خود جلب کرد. بسیاری درخواست داشتند که این آهنگ را به صورت مادی دریافت کنند. پس از این اشتیاق، آن ها تصمیم گرفتند تا گروهی با نام پوئتز آو د فال تشکیل دهند.
خداحافظی دیرهنگام در تاریخ 30 ژوئن 2004 منتشر شد و به مقام چهاردهم جدول موسیقی فنلاند صعود کرد. با حضور اشتیاق مردم، پوئتز آو د فال آهنگ صعود را نوشت و آن را به صورت تک آهنگ در تاریخ 9 سپتامبر 2004 منتشر کرد که در جدول موسیقی به مقام هشتم دست یافت. پس از نوشتن چندین آهنگ دیگر پوئتز آو د فال اولین آلبوم خود را با نام نشانه های زندگی در تاریخ 19 ژانویه 2005 منتشر کرد که پس از یک هفته به مقام اول جدول موسیقی فنلاند دست یافت و تا 50 هفته در جدول باقی ماند. همچنین این آلبوم جایزه ی اما را برای بهترین آلبوم اولیه برنده شد و پوئتز آو د فال نیز برندهٔ جایزهٔ تازه واردان اما شد. آهنگ های بمان و خواب و خیال به عنوان پرومو در رادیو پخش می شد.
wiki: مارکو سارستو