مارموست گوئلدی

مارموسِت گوئلدی یا میمون گوئلدی ( نام علمی: Callimico goeldii ) یک میمون جهان جدید کوچک بومی آمریکای جنوبی است که در مناطقی از حوضه آمازون در بولیوی، برزیل، کلمبیا، اکوادور و پرو زندگی می کند. این جانور، تنها گونه از سردهٔ Callimico است.
مارموست های گوئلدی به رنگ سیاه یا قهوه ای مایل به سیاه هستند و موهای سر و دم آن ها گاهی دارای هایلایت های قرمز، سفید یا قهوه ای - نقره ای است. [ ۳] بدن آن ها حدود ۸–۹ اینچ ( ۲۰–۲۳ سانتیمتر ) و دُم آن ها حدود ۱۰–۱۲ اینچ ( ۲۵–۳۰ سانتیمتر ) طول دارد.
مارموست گوئلدی، نخستین بار در سال ۱۹۰۴ توصیف شد و سردهٔ کالیمیکو ( Callimico ) را به یکی از جدیدترین سرده های میمون تبدیل کرد. این گونه در طبقه بندی قدیمی تر، گاهی در خانوادهٔ خودش Callimiconidae و گاهی همراه با مارموست ها و تامارین ها در زیرخانوادهٔ میمون های پنجه ای در خانوادهٔ میمون های شنل پوش قرار می گرفت.
ماده ها در ۸٫۵ ماهگی و نَرها در ۱۶٫۵ ماهگی به بلوغ جنسی می رسند. دورهٔ بارداری از ۱۴۰ تا ۱۸۰ روز، متغیر است. بر خلاف دیگر میمون های جهان جدید، آن ها توانایی زایمان دو بار در سال را دارند. مادر در هر بارداری یک نوزاد دارد، در حالی که بیشتر گونه های دیگر خانوادهٔ Callitrichidae معمولاً دوقلو به دنیا می آورند. در ۲ تا ۳ هفتهٔ نخست، مادر به عنوان مراقب اصلی عمل می کند. نوزاد شیرخوار پس از حدود ۶۵ روز از شیر گرفته می شود. نسبت تعداد ماده ها به نرها، ۲ به ۱ است. [ ۴] امید به زندگی این جانوران در وضعیت اسارت، حدود ۱۰ سال است.
در فصل مرطوب، رژیم غذایی آن ها شامل میوه ها، حشرات، عنکبوت ها، مارمولک ها، قورباغه ها و مار است. در فصل خشک، آن ها از قارچ ها تغذیه می کنند و تنها پستانداران استوایی هستند که به این منبع غذایی، وابسته اند. آن ها در گروه های اجتماعی کوچک ( تقریباً شش فرد ) زندگی می کنند که بیشتر اوقات در نزدیک یکدیگر قرار دارند و از طریق فریادهایی با صدای بلند، با هم ارتباط برقرار می کنند. آن ها همچنین به تشکیل گروه های چندگونه ای با تامارین ها مانند تامارین لب سفید و تامارین قهوه ای معروف هستند. [ ۵] [ ۶]
این گونه، نام خود را از کاشف خود، طبیعت شناس سوئیسی - برزیلی، امیل آگوست گوئلدی گرفته است.