ماده باوری

ماده باوری[ ۱] [ ۲] [ ۳] ، ماده گرایی یا ماتریالیسم ( به انگلیسی: Materialism ) ، به دیدگاهی گفته می شود که می گوید هر آنچه در هستی وجود دارد ماده یا انرژی است و همهٔ چیزها از ماده تشکیل شده اند و همهٔ پدیده ها ( از جمله خودآگاهی ) نتیجهٔ برهم کنش های مادی است. به عبارت دیگر، ماده تنها چیز است و واقعیت عملاً همان کیفیت های در حالِ رخ دادنِ ماده و انرژی است. [ ۴] ماتریالیسم ارتباط نزدیکی با فیزیکالیسم، [ ۵] دارد؛ این دیدگاه می گوید که تمام آنچه وجود دارد، در نهایت فیزیکی است. شکل فلسفی فیزیکالیسم که با نظریه های علوم فیزیکی تکامل یافته است از ماده باوری تأثیر گرفته است، تا مفاهیم پیچیده تری از فیزیکی بودن را شامل کند مانند ماده های معمولی ( مثلاً زمان، انرژی ها و نیروهای فیزیکی و مادهٔ تاریک ) . [ ۶] بنابراین، برخی اصطلاح فیزیکالیسم را بر ماتریالیسم ترجیح می دهند، در حالی که برخی دیگر این اصطلاحات را مثل این که مترادف باشند، به کار می برند. ماتریالیسم یک مکتب فلسفی است که در مقابل مکتب ایدئالیسم مطرح شده است. شاخه های مهم آن ماده باوری مکانیکی و ماده باوری دیالکتیکی هستند. ماتریالیسم مکانیک را فویرباخ بنیان گذاری کرد و ماده باوری دیالکتیک توسط مارکس بنیان گذاشته شد.
فیلسوف قاره ای معاصر، ژیل دلوز تلاش کرده تا ایده های ماتریالیسم کلاسیک را دوباره اصلاح و تقویت کند. [ ۷] نظریه پردازان معاصر مانند مانوئل دلداندا که با این ماتریالیسم نیرومند کار می کنند، در اقناع به عنوان مادی گرای جدید طبقه بندی می شوند. [ ۸] ماتریالیسم جدید با ارائهٔ دوره هایی با موضوع های متفاوت، در دانشگاه های بزرگ جهان، و همچنین کنفرانس های متعدد، مجموعه های ویرایش شده و مونوگراف های اختصاص یافته، زیرشاخهٔ تخصصی دانش خود را ساخته اند.
کتاب مادهٔ پر جنب وجوش ( در سال ۲۰۱۰ ) جین بنت به ویژه در بازگرداندن نظریه های هستی شناسی مونیستی و حیات گرایی به یک دام نظری انتقادی تحت سلطهٔ نظریه های زبان و گفتارهای پساساختارگرایانه بسیار مؤثر بوده است. [ ۹] محققانی مانند مل ی. چن و زکیه ایمان جکسون، مجموعه ای از ادبیات ماتریالیستی نو را به دلیل غفلت در پرداختن به ماده و نژاد و به ویژه جنسیت مورد انتقاد قرار داده اند. [ ۱۰] [ ۱۱]
دانشمند متیس زوئی تاد و همچنین موهاک ( قبیلهٔ خرس ها، شش کشور ) و دانشمند آنیشینابا ونسا واتس[ ۱۲] جهت گیری استعمار را در ماده گرایان در عصر «جدید» می بینند.