[ویکی فقه] ماجد بن هاشم بحرانی، ادیب، شاعر، فقیه و محدث شیعی قرون دهم و یازدهم است.
بحرانی، ماجد بن هاشم، ادیب، شاعر، فقیه و محدث شیعی قرون دهم و یازدهم. در جدِّ حَفص بحرین به دنیا آمد و در همان جا تحصیل کرد و به امامت جمعه و جماعت و منصب قضا رسید؛ اما پس از چندی به شیراز رفت. بحرانی، شیراز را محیط مناسبی برای گسترش علوم و معارف اسلامی، بویژه فقه و حدیث، یافت، و گفته اند نخستین کسی بود که حوزه نشر حدیث را در شیراز سامان بخشید. بتدریج شهرت بحرانی بالاگرفت و دوستداران فقه و حدیث از حجاز و عراق نزد او رفتند، و شیراز مرجع فقه و حدیث و حل وفصل امور شرعی و اجتماعی شد. بحرانی تا واپسین روزهای زندگی خود، از حوزة علمی شیراز و امامت جمعه و جماعت و منصب قضای آن جا پاسداری کرد. او در ۲۱ رمضان ۱۰۲۸ درگذشت و در جوار امامزاده میرسید احمد (شاهچراغ) فرزند امام موسی کاظم علیه السّلام به خاک سپرده شد.
← معاصران بحرانی
۱. ↑ علی خان بن احمد مدنی، سلافة العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ج۱، ص۵۰۰ ـ۵۰۴، مصر ۱۳۲۴. ۲. ↑ یوسف بن احمد بحرانی، لؤلؤة البحرین، ج۱، ص۱۳۵ـ۱۳۷، چاپ محمدصادق بحرالعلوم، قم. ۳. ↑ محمدبن حسن حرّعاملی، امل الا´مل، ج۲، ص۲۲۵ـ۲۲۶، چاپ احمد حسینی، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۵. ۴. ↑ فهرست آل بابویه و علماءالبحرین، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۴. ۵. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۳۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۶. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۴ ـ ۷۵، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۷. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۴ ـ ۷۵، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۸. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۷، ص۷۹، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۹. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماء القطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۸۶، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷. ۱۰. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۳۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۱۱. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۴ـ ۷۵، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۱۲. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۲۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۱۳. ↑ علی خان بن احمد مدنی، سلافة العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ج۱، ص۵۳۲، مصر ۱۳۲۴. ۱۴. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۳، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۱۵. ↑ بهاءالدین عاملی، مقدمه، ص .۱۳۱۶. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۵، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۱۷. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۳۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۱۸. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماء القطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۸۷، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷. ۱۹. ↑ علی خان بن احمد مدنی، سلافة العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ج۱، ص۵۰۰ ـ ۵۰۴، مصر ۱۳۲۴. ۲۰. ↑ محمدبن حسن حرّعاملی، امل الا´مل، ج۲، ص۲۲۵ـ۲۲۶، چاپ احمد حسینی، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۵. ۲۱. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۹، قسم ۳، ص۹۵۰، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۲۲. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۳، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۲۳. ↑ محمدعلی بن صادقعلی کشمیری، کتاب نجوم السماء فی تراجم العلماء، ج۱، ص۳۶، قم ۱۳۹۴. ۲۴. ↑ عباس قمی، فوائد الرضویّه: زندگانی علمای مذهب شیعه، ج۲، ص۳۷۱، تهران ۱۳۲۷ ش. ۲۵. ↑ محمدعلی بن صادقعلی کشمیری، کتاب نجوم السماء فی تراجم العلماء، ج۱، ص۳۶، قم ۱۳۹۴. ۲۶. ↑ حاشیة خلاصة الرجال که علی بحرانی، ص ۸۷.۲۷. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات،ج ۶، ص ۷۷، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲.۲۸. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماء القطیف والاحساء والبحرین، ص ۹۱ـ۹۲، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
منبع
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ماجد بن هاشم بحرانی»، شماره۵۶۷.
...
بحرانی، ماجد بن هاشم، ادیب، شاعر، فقیه و محدث شیعی قرون دهم و یازدهم. در جدِّ حَفص بحرین به دنیا آمد و در همان جا تحصیل کرد و به امامت جمعه و جماعت و منصب قضا رسید؛ اما پس از چندی به شیراز رفت. بحرانی، شیراز را محیط مناسبی برای گسترش علوم و معارف اسلامی، بویژه فقه و حدیث، یافت، و گفته اند نخستین کسی بود که حوزه نشر حدیث را در شیراز سامان بخشید. بتدریج شهرت بحرانی بالاگرفت و دوستداران فقه و حدیث از حجاز و عراق نزد او رفتند، و شیراز مرجع فقه و حدیث و حل وفصل امور شرعی و اجتماعی شد. بحرانی تا واپسین روزهای زندگی خود، از حوزة علمی شیراز و امامت جمعه و جماعت و منصب قضای آن جا پاسداری کرد. او در ۲۱ رمضان ۱۰۲۸ درگذشت و در جوار امامزاده میرسید احمد (شاهچراغ) فرزند امام موسی کاظم علیه السّلام به خاک سپرده شد.
← معاصران بحرانی
۱. ↑ علی خان بن احمد مدنی، سلافة العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ج۱، ص۵۰۰ ـ۵۰۴، مصر ۱۳۲۴. ۲. ↑ یوسف بن احمد بحرانی، لؤلؤة البحرین، ج۱، ص۱۳۵ـ۱۳۷، چاپ محمدصادق بحرالعلوم، قم. ۳. ↑ محمدبن حسن حرّعاملی، امل الا´مل، ج۲، ص۲۲۵ـ۲۲۶، چاپ احمد حسینی، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۵. ۴. ↑ فهرست آل بابویه و علماءالبحرین، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۴. ۵. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۳۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۶. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۴ ـ ۷۵، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۷. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۴ ـ ۷۵، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۸. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۷، ص۷۹، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۹. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماء القطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۸۶، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷. ۱۰. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۳۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۱۱. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۴ـ ۷۵، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۱۲. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۲۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۱۳. ↑ علی خان بن احمد مدنی، سلافة العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ج۱، ص۵۳۲، مصر ۱۳۲۴. ۱۴. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۳، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۱۵. ↑ بهاءالدین عاملی، مقدمه، ص .۱۳۱۶. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۵، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۱۷. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۳۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۱۸. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماء القطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۸۷، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷. ۱۹. ↑ علی خان بن احمد مدنی، سلافة العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ج۱، ص۵۰۰ ـ ۵۰۴، مصر ۱۳۲۴. ۲۰. ↑ محمدبن حسن حرّعاملی، امل الا´مل، ج۲، ص۲۲۵ـ۲۲۶، چاپ احمد حسینی، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۵. ۲۱. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۹، قسم ۳، ص۹۵۰، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. ۲۲. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات، ج۶، ص۷۳، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲. ۲۳. ↑ محمدعلی بن صادقعلی کشمیری، کتاب نجوم السماء فی تراجم العلماء، ج۱، ص۳۶، قم ۱۳۹۴. ۲۴. ↑ عباس قمی، فوائد الرضویّه: زندگانی علمای مذهب شیعه، ج۲، ص۳۷۱، تهران ۱۳۲۷ ش. ۲۵. ↑ محمدعلی بن صادقعلی کشمیری، کتاب نجوم السماء فی تراجم العلماء، ج۱، ص۳۶، قم ۱۳۹۴. ۲۶. ↑ حاشیة خلاصة الرجال که علی بحرانی، ص ۸۷.۲۷. ↑ محمدباقربن زین العابدین خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء والسادات،ج ۶، ص ۷۷، قم ۱۳۹۰ـ۱۳۹۲.۲۸. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماء القطیف والاحساء والبحرین، ص ۹۱ـ۹۲، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
منبع
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ماجد بن هاشم بحرانی»، شماره۵۶۷.
...
wikifeqh: ماجد_بن_هاشم_بحرانی