لوبیا قرمز

لوبیا قرمز یک از انواع مرسوم لوبیا است. به جهت شباهت ظاهری آن در شکل و رنگ به کلیه، این لوبیا به نام لوبیا کلیوی ( به انگلیسی: Kidney bean ) نامگذاری شده است. لوبیا قرمز می تواند با لوبیاهای دیگری که به این رنگ هستند، از جمله لوبیای آزوکی اشتباه گرفته شود.
لوبیا قرمز از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است و لوبیای سفید معتدل است
• ادرارآور است و حجم ادرار را زیاد می کند
• درمان کننده بیماری های دستگاه ادراری است
• سنگ کلیه را برطرف می کند
• سینه و ریه را نرم می کند
• آب را از بدن خارج می سازد
• لوبیای سبز مقوی قلب است
• نیروی جنسی را تحریک می کند
• قاعده آور است
• کلسترول خون را پایین می آورد
• ضد سرطان است
• برای رفع بیماری های قلبی مفید است
• به دلیل داشتن مقدار زیادی الیاف روده ها را تمیز می کند
• فشار خون را پائین می آورد
• یبوست را برطرف می کند
• در استعمال خارحی در لوبیا را خیمر کرده و روی زخم های اگزما بگذارید تا آن ها را التیام دهد.
[ نیازمند منبع]
• جوشانده: مقدار ۳۰ گرم لوبیای خشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید ده دقیقه بجوشد سپس آن را صاف کرده و یک فنجان قبل از هر غذا بنوشید
• لوبیای پخته: لوبیا را در آب ریخته و بجوشانید تا کاملاً پخته و نرم شود و بمقدار یک فنجان در روز بخورید برای جلوگیری از نفخ معده می توان لوبیا را با خردل، زیتون و آبلیمو مصرف کرد.
• سوپ لوبیا: از نظر داشتن مواد پروتئینی و الیاف بسیار مفید است. سوپ لوبیا را با جعفری و گشنیز و هویج بپزید. [ ۱]
لوبیای قرمز و سفید حاوی غلظت بالایی از ماده ای سمی به نام فیتوهماگلوتین است. چنانچه لوبیای قرمز قبل از مصرف پخته نشود و به صورت خام مصرف گردد با توجه به مقدار مصرف می تواند کشنده باشد. این ماده همچنین به مقدار کمتر در لوبیای سبز و انواع دیگر لوبیا نیز یافت می گردد. جهت دفع این سم، ابتدا بایستی لوبیا را به مدت 5 ساعت در آب قرار داد تا خیس بخورد. سپس آب را دور ریخته و لوبیا را در آب تازه در دمای ۱۰۰ درجهٔ سانتی گراد به مدت ۳۰ دقیقه جوشاند. به این ترتیب غلطت این مادهٔ سمی به حد استاندارد و بی خطر کاهش میابد. [ ۲]