لسوتو

دانشنامه عمومی

لسوتو ( به انگلیسی: Lesotho، /ləˈsu:. tu:/ ) با نام رسمی پادشاهی لسوتو ( به انگلیسی: Kingdom of Lesotho ) کشوری محصوردرخشکی واقع در جنوب آفریقا است. پایتخت لسوتو، شهر ماسرو و زبان رسمی آن، انگلیسی و سوتو است. [ ۶]
همچنین لسوتو کشوری محیطی است که غیر از آفریقای جنوبی با هیچ کشور دیگری مرز مشترک ندارد. لسوتو کشوری مستعمره تحت بریتانیا بود که پس از ۴ اکتبر ۱۹۶۶ میلادی، اعلام استقلال کرد. هم اکنون لسوتو شامل کشورهای پیشرو در مردم سالاری است. [ ۷]
ساکنان اصلی منطقه ای که اکنون لسوتو نامیده می شوند، از اقوام کهن شکارچی - گردآورنده معروف به بوشمن ( سان ) بودند. نمونه هایی از هنر سنگ آنها را می توان در کوه های سراسر منطقه پیدا کرد. [ ۸]
لسوتو که پیش از این باسوتولند[ ۹] نامیده می شد بر اساس معاهده سال ۱۸۴۳ بریتانیا و رئیس بومیان محلی یا موشوئشوئه[ ۱۰] تحت الحمایهٔ بریتانیا شد.
لسوتو در سال ۱۸۷۱ به صورت مستعمرهٔ دماغهٔ آفریقای[ ۱۱] بریتانیا شناخته شد. در سال ۱۸۸۴ مستقیماً تحت کنترل پادشاهی بریتانیا درآمد و در ۴ اکتبر ۱۹۶۶ میلادی باسوتولند با نام «لسوتو» رسماً از بریتانیا اعلام استقلال کرد و موشوئشوئه دوم به عنوان پادشاه لسوتو معرفی شد.
در انتخابات سال ۱۹۷۰ در لسوتو، انتسو موخله، رئیس حزب کنگرهٔ لسوتو پیروزی خود را اعلام کرد، اما نخست وزیر لبوآ جاناتان نتایج انتخابات را باطل اعلام، قانون اساسی را به حالت تعلیق و موخله را بازداشت کرد، پادشاه موشوئشوئهٔ دوم نیز به دلیل حمایت از موخله تبعید شد، ولی چندی بعد با مصالحه با جاناتان به وطن بازگشت، قانون اساسی جدید که پادشاه را از مداخله در امر سیاست بازمی داشت و دست نخست وزیر را هرچه بیشتر می گشود تصویب شد.
در فوریه ۱۹۹۰ پادشاه با خلع وی از قدرت و جایگزینی اش مخالفت کرد، سپس نخست وزیر همان اختیار ناچیز پادشاه را نیز معلق اعلام و دستور هجوم به کاخ پادشاهی در ماسرو را صادر کرد، پس از آن پادشاه نگون بخت دستگیر و بار دیگر روانهٔ تبعید شد، پس از خلع پادشاه، پسرش، لتسی سوم پادشاه لسوتو شد.
در آوریل ۱۹۹۰ جوستین متسینو لخانیا رئیس شورای نظامی لسوتو شد. در همین هنگام لخانیا، پادشاه را مجبور به استعفا و سرهنگ رامائنا در مه ۱۹۹۰ به طور موقت صاحب اختیارات پادشاهی شد.
در ژانویه ۱۹۹۵، موشوئشوئهٔ دوم که در تبعید بود بار دیگر پادشاه شد و پسرش ( لتسی سوم ) نیز شاهزاده باقی ماند. در سال ۱۹۹۶، موشوئشوئه دوم بر اثر سانحهٔ رانندگی مشکوک که گمان می رفت توطئه ای از جانب پسر بوده باشد، کشته شد. از آن پس به بعد پسرش لتسی سوم بار دیگر پادشاه شد.
عکس لسوتوعکس لسوتوعکس لسوتوعکس لسوتوعکس لسوتوعکس لسوتو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

لِسوتو (Lesotho)
لِسوتو
لِسوتو
موقعیت. کشور پادشاهی لسوتو (باسوتولند پیشین) در افریقای جنوبی واقع شده و جمهوری افریقای جنوبی از هر سو آن را دربر گرفته است. این کشور ۳۰,۳۵۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و پایتخت آن شهر ماسرو است.سیمای طبیعی. کشور کوچک لسوتو در غرب کوه های دراکنزبرگ قرار دارد و سرزمینی کوهستانی است که میانگین ارتفاع آن بالاتر از ۱۰۰۰ متر است. بلندترین نقطۀ این کشور، کوه تابانا نتِلنیانا با ارتفاع ۳۴۸۲ متر، در مرز شرقی آن واقع است. رودخانه های بسیاری از این سرزمین مرتفع سرچشمه می گیرند که رودخانۀ اورانژ، که بلندترین رودخانۀ افریقای جنوبی است از آن جمله است. میانگین ارتفاع کشور لسوتو از شرق به غرب کاهش می یابد و به درۀ حاصل خیز و بارآور رود مرزی کَلِدون، یا ریزابۀ رودخانۀ اورانژ، منتهی می شود. بیشتر آبادی های این کشور، ازجمله شهر ماسرو، در همین دره قرار دارند و بیشترین جمعیت کشور لسوتو نیز در این دره به سر می برند. کشور لسوتو از نظر تقسیمات سرزمینی به دَه بخش تقسیم می شود و مهم ترین شهرهای آن عبارت اند از ماسرو (یا مازرو)، مافِتِنگ، لِریبه، و موهالِس هوک. اقلیم لسوتو معتدل است. ارتفاعات شرقی آن در مقایسه با دیگر نواحی بارندگی و افت دمای بیشتری دارد و قله های آن در زمستان از برف پوشیده می شود. دره های غربی و نواحی کم ارتفاع تر، نسبتاً گرم اند و تابستان های مرطوب و پربارانی دارند. اراضی کشور لسوتو به طور پراکنده پوشیده از جنگل درختانی چون زیتون وحشی و بید است و حیات وحش متنوعی چون بز کوهی، خرگوش، و خزندگان گوناگون را در خود جای داده است. به طور کلی اقلیم لسوتو مطبوع و سالم است و میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۷۲۵ میلی متر می رسد. ماه های مهر تا فروردین فصل خشک و کم باران این کشور است و دمای نواحی کم ارتفاع آن از ۳۲ درجۀ سانتی گراد در تابستان تا منهای هفت درجۀ سانتی گراد در زمستان متغیر است.
اقتصاد. لسوتو از نظر اقتصادی تحت تأثیر جمهوری افریقای جنوبی قرار دارد. زمین های قابل کشت این کشور بسیار محدود است و غلات و بقولات در سطح کم تولید می شوند. در حالی که گله داری فاقد جنبۀ اقتصادی است، پشم گوسفند و بز از اقلام صادراتی و حیاتی این کشور محسوب می شود. منابع زیرزمینی لسوتو محدود است و استخراج الماس در این کشور زیر نظارت جمهوری افریقای جنوبی قرار دارد. صنعت آن محدود و کوچک است و صدور آب به افریقای جنوبی از منابع درآمد آن به شمار می آید. کارگران لسوتویی، که در جمهوری افریقای جنوبی کار می کنند، از منابع درآمد و تعدیل کنندۀ اقتصاد لسوتو محسوب می شوند. گردشگریِ رو به رشد آن نیز از دیگر عوامل مهم اقتصادی به شمار می آید.
حکومت و سیاست. لسوتو دارای نظام سلطنتی پارلمانی است. پادشاه آن در رأس امور قرار دارد و عالی ترین مقام کشور است. مجلس ملی این کشور متشکل از ۱۲۰ نمایندۀ منتخب و مجلس سنای آن دارای ۲۲ عضو منصوب است که شاه آنان را تعیین می کند. مدت نمایندگی هر دو مجلس پنج سال است و رهبر حزب اکثریت سمت نخست وزیری و تشکیل هیئت دولت را برعهده دار دارد.
مردم و تاریخ. جمعیت این کشور حدود ۲,۱۷۱,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۷۱.۵ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت لسوتو۰.۲ـ درصد است و۹۹.۷ درصد از ساکنان را سوتوها تشکیل می دهند. حدود ۹۳ درصد از آنان مسیحی اند و نزدیک به ۸۸ درصد از آنان در روستاها زندگی می کنند. زبان رسمی آنان سسوتو و انگلیسی است. سوتوها که بومیان اصلی این کشور را تشکیل می دهند، در آغاز قرن ۱۹ تحت رهبری موشوئه شوئدی اول علیه تاخت و تازهای زولوها و دست اندازی هلندی ها با هم متحد شدند و برای تحکیم موقعیت خود تحت الحمایگی بریتانیا را پذیرفتند و در ۱۸۸۴ رسماً به تحت الحمایگی بریتانیا درآمدند. این کشور در ۱۹۶۵ به خودگردانی داخلی دست یافت و در ۴ اکتبر ۱۹۶۶ به استقلال کامل رسید و به عضویت جامعۀ ملل مشترک المنافع بریتانیا درآمد.

جدول کلمات

ماسرو

پیشنهاد کاربران

بپرس