قیاس علت

لغت نامه دهخدا

قیاس علت. [ س ِ ع ِل ْ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح اصول و فقه ) رجوع به قیاس اصولی شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قیاس علت، قیاس تصریح شده به نفس جامع میان اصل و فرع ، نه لوازم آن است.
قیاس علت، مقابل قیاس دلالت بوده و به قیاسی گفته می شود که در آن، خود علت به عنوان جامع بین اصل و فرع قرار داده شده است نه لوازم آن؛ برای مثال، اگر گفته شود: سیب در طعام بودن همانند گندم است، پس حکم ربا که بر گندم ثابت است، بر سیب نیز ثابت می شود، این قیاس، قیاس علت نام دارد، زیرا نفس علت ( طعام بودن) به صراحت در کلام آمده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس