قضیه ضروریه عام

[ویکی فقه] قضیه ضروریه عام، به معنای قضیه دالّ بر امتناع و استحاله انفکاک محمول (اعم از ایجابی و سلبی) از موضوع است.
ضرورت از مواد قضایا است و دو معنا دارد: معنای عام و معنای خاص. ضرورت به معنای عام عبارت است از امتناع و استحاله انفکاک محمول (اعم از ایجابی و سلبی) از موضوع؛ که اگر نسبت به ایجاب لحاظ شود (یعنی ضرورت وجود محمول برای موضوع)، "وجوب" گفته می شود که همان ضرورت به معنای خاص است، و اگر نسبت به سلب لحاظ شود (یعنی ضرورت سلب محمول از موضوع)، "امتناع" گفته می شود. پس وجوب و امتناع، در ضرورت به معنای عام (که شامل سلب و ایجاب است) مشترک اند. با توجه به دو کاربرد ضرورت، قضیه ضروریه هم دو معنای عام و خاص پیدا می کند. قضیه ضروریه در معنای عام، مقابل قضیه ممکنه قرار دارد و شامل قضیه ممتنعه و واجبه می شود. و قضیه ضروریه در معنای خاص، فقط شامل قضیه واجبه می گردد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.• خوانساری، محمد، منطق صوری.• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• شهاب الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات.• ابوالحسن سالاری، بهمنیار بن مرزبان، التحصیل.• علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۱۳۱.
...