[ویکی فقه] قرآن در سیره نبوی. از عبادت هایی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) نسبت بدان توجه ویژه ای معطوف داشته نسبت به انجام آن جدیت خاصی داشتند، قرائت قرآن بود.
ایشان فقیرترین خانه، را خانه ای می دانست که از کتاب خدا تهی باشد. از این رو به اصحاب و یارانش توصیه می فرمود: «برای خانه هایتان بهره ای از قرآن قرار دهید، که همانا خانه ای که در آن قرآن خوانده شود، برای ساکنانش آسایش فراهم می آید و خیرش بسیار می گردد و اهلش از افزونی برخوردار می گردند؛ و هرگاه در آن قرآن خوانده نشود، بر ساکنانش تنگ می گردد و خیرش اندک می شود و اهلش در کمبود به سر می برند.» می فرمود: «قرآن دوای دردهاست» «قرآن بخوانید به درستی که قرآن در روز قیامت برای شفاعت خواننده اش حاضر می شود.»
علاقه پیامبر به قرآن
شدت علاقه ایشان نسبت به قرآن به حدی بود که نقل شده که «روزی عمر بن خطاب ، بر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) وارد شد و دید که ایشان سخت بیمار است، عمر گفت: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) ! چه قدر ناخوش احوال هستید؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرمود: "با این حال، دیشب سی سوره را و از جمله، هفت سوره بلند را قرائت کردم. " عمر عرض کرد: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) ! با آن که خداوند، گناهان گذشته و آینده شما را آمرزیده است، این چنین خود را به زحمت می اندازی؟! فرمود: ای عمر! آیا بنده ای سپاس گزار نباشم؟!». از برخی (مانند عبدالله بن عمر و ابن مسعود و....) اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) درباره علاقه شدید حضرت (صلی الله علیه و آله وسلّم) به قرآن نقل شده که: «روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به من فرمود: برای من قرآن بخوان. گفتم: یا رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) برای شما قرآن بخوانم و حال آن که قرآن بر شما نازل شده است؟ فرمود: دوست دارم که آن را از غیر خودم بشنوم.»
شیوه پیامبر در قرائت قرآن
گفته شده که صدای رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در خواندن قرآن از همه مردم دلرباتر و دلنشین تر بود به اصحاب و یاران خود نیز می فرمود: «زیباترین صداها را به قرآن اختصاص دهید.» پیش از خواندن قرآن اعوذ بالله من الشیطان الرجیم می گفت و در قرائت قرآن هر آیه ای را از آیه دیگر جدا می نمود و در موقع قرائت قرآن صدایش را می کشید. حضرت (صلی الله علیه و آله وسلّم) را عادت بر این قرار بود که نمی خوابید تا «مسبحات» را قرائت کند، می فرمود: «در این سوره ها آیه ای است که از هزار آیه برتر است. گفتند: «مسبحات» کدام سوره هاست؟ فرمود: سوره حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن.»
عناوین مرتبط
...
ایشان فقیرترین خانه، را خانه ای می دانست که از کتاب خدا تهی باشد. از این رو به اصحاب و یارانش توصیه می فرمود: «برای خانه هایتان بهره ای از قرآن قرار دهید، که همانا خانه ای که در آن قرآن خوانده شود، برای ساکنانش آسایش فراهم می آید و خیرش بسیار می گردد و اهلش از افزونی برخوردار می گردند؛ و هرگاه در آن قرآن خوانده نشود، بر ساکنانش تنگ می گردد و خیرش اندک می شود و اهلش در کمبود به سر می برند.» می فرمود: «قرآن دوای دردهاست» «قرآن بخوانید به درستی که قرآن در روز قیامت برای شفاعت خواننده اش حاضر می شود.»
علاقه پیامبر به قرآن
شدت علاقه ایشان نسبت به قرآن به حدی بود که نقل شده که «روزی عمر بن خطاب ، بر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) وارد شد و دید که ایشان سخت بیمار است، عمر گفت: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) ! چه قدر ناخوش احوال هستید؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرمود: "با این حال، دیشب سی سوره را و از جمله، هفت سوره بلند را قرائت کردم. " عمر عرض کرد: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) ! با آن که خداوند، گناهان گذشته و آینده شما را آمرزیده است، این چنین خود را به زحمت می اندازی؟! فرمود: ای عمر! آیا بنده ای سپاس گزار نباشم؟!». از برخی (مانند عبدالله بن عمر و ابن مسعود و....) اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) درباره علاقه شدید حضرت (صلی الله علیه و آله وسلّم) به قرآن نقل شده که: «روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به من فرمود: برای من قرآن بخوان. گفتم: یا رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) برای شما قرآن بخوانم و حال آن که قرآن بر شما نازل شده است؟ فرمود: دوست دارم که آن را از غیر خودم بشنوم.»
شیوه پیامبر در قرائت قرآن
گفته شده که صدای رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در خواندن قرآن از همه مردم دلرباتر و دلنشین تر بود به اصحاب و یاران خود نیز می فرمود: «زیباترین صداها را به قرآن اختصاص دهید.» پیش از خواندن قرآن اعوذ بالله من الشیطان الرجیم می گفت و در قرائت قرآن هر آیه ای را از آیه دیگر جدا می نمود و در موقع قرائت قرآن صدایش را می کشید. حضرت (صلی الله علیه و آله وسلّم) را عادت بر این قرار بود که نمی خوابید تا «مسبحات» را قرائت کند، می فرمود: «در این سوره ها آیه ای است که از هزار آیه برتر است. گفتند: «مسبحات» کدام سوره هاست؟ فرمود: سوره حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن.»
عناوین مرتبط
...
wikifeqh: قرآن_در_سیره_نبوی