قرارداد

قرارداد یا عقد یا پیمان یا کنترات یک توافق الزام آور میان اشخاص است که حقوق و تکالیف طرفین آن را تعیین می کند. در تعبیر حقوقی به توافق دو یا چند اراده در جهت ایجاد یک اثر حقوقی گویند. به عبارت ساده تر هرگاه جهت به وجود آمدن یک اثر حقوقی همچون خرید ( بیع ) ، اجاره و نظایر آن، نیاز به تلاقی و تراضی ضروری حداقل دو اراده باشد، عقد محقق می گردد. با این تعریف ماهیتی چون وصیت تملیکی و دیگر ماهیاتی که قبول قابل در آن قبول ضروری یا قبول عقدی نیست، از تعریف و شمول عقد خارج می شوند. در قوانین ایران انواع متعددی از قرارداد وجود دارد مانند قرارداد بیع، قرارداد کاری، مضاربه و انواع دیگر است.
قانونگذار ایران در ماده ۱۸۳ قانون مدنی عقد را چنین تعریف نموده است: «عقد عبارت از اینست که دو یا چند نفر در مقابل دو یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد» بر این تعریف ایراداتی شده است. از جمله اینکه این تعریف عقود تملیکی را به واسطه حصر عقود به تعهد طرفین در جمله قانونگذار دربر نمی گیرد. این ایراد از سوی بزرگان علم حقوق ایران اینگونه پاسخ داده شده است که:اگرچه متن این ماده از قانون فرانسه مأخوذ است، اما نویسندگان قانون مدنی ایران با نظر به فقه این ماده را تغییر داده اند. فلذا چون در فقه عهد در معنی عقد نیز به کار می رود، این ماده همه عقود را در برمی گیرد. ایراد دیگر این ماده قانونی استفاده از کلمه نفر است، در حالی که بهتر بود از کلمه شخص استفاده می شد تا اشخاص حقوقی را نیز شامل می شد.
• جمع عقد، عقود است.
• در مقابل عقد، ایقاع قرار دارد، که ماهیات حقوقی را گویند که با یک اراده ایجاد یا ساقط می شوند. همچون طلاق که تنها با اراده مرد واقع می شود. مبحث عقد جزء حقوق مدنی به حساب می آید.
• عقد به اعتبارات مختلف، تقسیم بندی های متفاوتی یافته است. از جمله تقسیم عقود به اعتبار موضوع آن، به مالی و غیر مالی یا تملیکی و عهدی.
اقسام عقود در فقه و قانون مدنی:بیع - اجاره - رهن - امانت - نکاح - قرض - وصیت - عاریه - شرکت - وقف - وکالت - جعاله - مزارعه مساقات - سلف - سلم - مضاربه[ ۱] و[ ۲]
در قانون مواردی برای فسخ بیان شده است که با آن خیارات می گویند؛ خیار به معنای توانایی و اختیار فسخ عقد یا قرارداد در صورت وقوع شرایط خاص است. در قانون مدنی به  نوع اشاره شده است که عبارت است از:

قرارداد (فیلم ۱۹۸۰). قرارداد ( لهستانی: Kontrakt ) یک تله فیلم کمدی لهستانی به کارگردانی کشیشتف زانوسی است که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد.
• تادئوش اومنیتسکی
• کشیشتف کلبرگر
• مایا کوموروفسکا
• لزلی کارون
• بئاتا تیشکیه ویچ
• یانوش گایوس
• زوفیا مروزوفسکا
• نینا آندریچ
• ادوارد لینده - لوباشنکو
• ایگناتسی ماخوفسکی
• بوژنا دیکل
• لائورا وونچ
• لیلیانا کوموروفسکا
• آندژی پیچنسکی
• ویکتور زبوروفسکی
• ائوگنیوش پریویژینسف
• ماچئی روباکیویچ

قرارداد (فیلم ۲۰۰۶). قرارداد ( انگلیسی: The Contract ) فیلمی به کارگردانی بروس برسفورد است که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد.
• مورگان فریمن
• جان کیوساک
• الیس کریج
• مگان دادز
• جاناتان هاید
• ند بلامی
• کوری جانسون
• میرچا مونروو

قرارداد (فیلم ۲۰۱۲). قرارداد ( انگلیسی: Contract ) فیلمی در ژانر کمدی و کمدی رمانتیک به کارگردانی شرلی فریمپونگ مانسو است که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد.

قرارداد (مجموعه تلویزیونی). قرارداد ( انگلیسی: Pakt ) یک سریال لهستانی است که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد. فصل اول این مجموعه بر پایه یک سریال تلویزیونی نروژی به نام ابلیس ساخته شد[ ۱] اما فصل دوم آن، موضوع و برداشتی بکر و نوآورانه داشت. [ ۲]
• مارچین دوروچینسکی
• ویتولد دنبیتسکی
• آدام ورونوویچ
• ماریوش بوناشفسکی
• سباستیان فابیانسکی
• ماگدالنا چلتسکا
• ادوارد لینده - لوباشنکو
• مارتا نیرداکیویچ
• آنا رادوان
• یاتسک پونیه جاویک
• ماگدالنا بوچارسکا
• پیوتر فرونچوسکی
• گژگوش دامینتسکی
• لئون خارِویچ
• ماگدالنا پوپوافسکا
• گژگوش ماوِتسکی
• زبیگنیف زاماخوفسکی
• بوریس شیتس
• آرتور یانوشاک
• ووکاش سیملات
• تومیرا کُوالیک
• ماگدالنا کوتا
• کینگا پرایس
• رافائو ماچکوویاک
• ماگدالنا چروینسکا
• مارچین پرخوچ
• وویچیخ متسفالدوفسکی
• پشمیسواف بلوشچ
• فیلیپ پوآویاک
• آندژی دِسکور
• آرتور کرایفسکی
• آندژی کونوپکا
• یانوش خابیور
• وویچیخ کالاروس

قرارداد (هنجار). قرارداد، عرف، یا کنوانسیون ( به فرانسوی: Convention ) مجموعه ای از استانداردها، هنجارهای اجتماعی یا معیارهای مورد توافق، تصریح شده یا عموماً پذیرفته شده است که اغلب به شکل متعارف انجام می شوند.
در بافت اجتماعی، قرارداد ممکن است به شکل «قانون نانوشته» یا یک مراسم عرفی باشد ( برای مثال، نحوه استقبال مردم از یکدیگر، مانند دست دادن ) . برخی از قوانین یا آداب و رسوم ممکن است به قانون تبدیل شده و قوانین رسمی ممکن است برای اجرای یک قرارداد اعمال شوند ( برای مثال قوانینی در زمینه این که خودروها در کدام سمت جاده تردد کنند ) .
در علوم فیزیکی، مقادیر عددی ( مانند ثابت ها، کمیت ها یا مقیاس های اندازه گیری ) قرارداد نامیده می شوند، اگر آنها یک خاصیت اندازه گیری شده از طبیعت را نشان ندهند، اما از یک قرارداد سرچشمه بگیرند، به عنوان مثال میانگین بسیاری از اندازه گیری ها که مورد توافق دانشمندان قرار گرفته باشد.
قرارداد، به معنای انتخاب از بین دو یا چند گزینه است هرگاه که قواعد گزینش مورد توافق بین شرکت کنندگان باشد. غالباً این کلمه به آداب و رسوم نانوشته که در تمام جامعه مشترک است، اشاره دارد. به عنوان مثال، در بسیاری از جوامع مرسوم است که افراد غریبه را معرفی می کنند. بعضی از قراردادها صریحاً قانون گذاری شده اند. به عنوان مثال، در ایالات متحده و آلمان، جهت رانندگی در راست جاده رانندگی می کنند، در حالی که در نیوزیلند و انگلستان رانندگان در سمت چپ رانندگی می کنند. استانداردسازی زمان نیز یک قرارداد انسانی است که بر اساس چرخه خورشیدی یا تقویم شمسی انجام می شود. میزان عدالت متعارف ( بر خلاف طبیعی یا عینی ) از نظر تاریخی بحث مهمی در بین فلاسفه است.
ماهیت قراردادها بحث فلسفی طولانی مدت را به وجود آورده است. کواین، دیویدسون و دیوید لوئیس نوشته های تأثیرگذاری را در این باره منتشر کردند. نظرات لوئیس در کتاب دربارهٔ حقایق اجتماعی ( ۱۹۸۹ ) اثر مارگارت گیلبرت، انتقادی گسترده دریافت کرد. دیدگاه دیگری از قرارداد از زبان روت میلکان آمده است : یک الگوی زیست شناختی ( ۲۰۰۵ ) ، که بار دیگر در برابر دیدگاه لوئیس قرار می گیرد.
به گفته دیوید کالوپاهانا، بودا قراردادها - خواه زبانی، اجتماعی، سیاسی، اخلاقی، اخلاقی و حتی مذهبی را توصیف می کرد که وابسته به شرایط خاص است. طبق پارادایم او، وقتی کنوانسیونها واقعیتهای مطلق به حساب می آیند، آنها به جزم گرایی کمک می کنند، که به نوبه خود منجر به تعارض می شود. این بدان معنا نیست که کنوانسیون ها باید کاملاً غیرواقعی و به همین دلیل بی فایده در نظر گرفته شوند. در عوض، براساس اندیشه بودایی، یک فرد خردمند بدون داشتن قراردادها راه میانه را اتخاذ می کند تا تکامل یابد یا وقتی که این قرار دادها ثمربخش هستند آنها را نادیده می گیرد. [ ۲]

هرگونه توافق و تراضی بین دو یا چند شخص دربارۀ امری که مورد قبول ایشان باشد. موضوع قرارداد ممکن است تعهد به پرداخت وجه باشد، یا انجام دادن کار یا خودداری از انجام دادنکار. نوشتن قرارداد الزامی نیست و می تواند شفاهی باشد. مثلاً در قانون ناظر به مصرف کنندگان، قرارداد با فروش کالا تحقق پیدا می کند. قرارداد، مانند عقد، سه عنصر دارد: طرفین، رابطۀ حقوقی، موضوع یا مضمون قرارداد. قرارداد، عقد و معامله گاه به صورت مترادف استعمال می شود که نادرست نیست، لکن با اندکی دقت می توان تفاوت هایی را بین آن ها تشخیص داد. منظور از عقد، عقود معیّن نوزده گانه است که احکام و آثار آن ها در قانون مدنی آمده است. قرارداد، هرگونه تراضی و توافق است که متضمن تعهد طرفین باشد و معامله، قراردادی است که موضوع آن ها جنبۀ مالی و اقتصادی داشته باشد. به موجب مادۀ ۱۰ قانون مدنی قراردادهایی که برطبق قانون تنظیم می شود معتبر بوده و بین طرفین لازم الاجراست. شرایط صحت قرارداد، همان شرایطی است که در مورد صحت عقد وجود دارد: قصد و رضای طرفین، اهلیت طرفین، معیّن بودن موضوع قرارداد، مشروعیت جهت قرارداد یا معامله. بنابراین هر قرارداد ظاهراً صحیح، ممکن است در صورت وجود اشتباه، تدلیس، اجبار و یا فقدان شرایط قانونی در یک طرف، غیرقابل اجرا باشد. قراردادهایی که به قصد اجرای اعمال مجرمانه یا غیراخلاقی منعقد می شود، همین طور قراردادهای متضمن قمار و شرط بندی باطل اند.