قالب گیری فایبرگلاس

قالب گیری فایبرگلاس فرآیندی است که در آن پلاستیک های رزین تقویت شده با فایبرگلاس به اشکال مفیدی جهت استفاده تبدیل می شوند. این فرآیند معمولاً ابتدا شامل ساخت قالب و سپس استفاده از قالب برای ساختن جزء فایبرگلاس است. برای ایجاد قطعات و اجزای پیچیده فایبرگلاس، لازم است ابتدا یک قالب ایجاد شود. یک قالب فایبرگلاس را می توان بارها و بارها برای تولید قطعات متعددی که از نظر شکل و اندازه یکسان هستند استفاده کرد. [ ۱] قالب های فایبرگلاس معمولاً برای ساختن کپی های متعدد از قسمتی که ممکن است شکل پیچیده ای داشته باشد استفاده می شود. برخی از مزایای استفاده از قالب فایبرگلاس عبارتند از: مواد ارزان قیمت، ساخت آنها آسان است، سال ها عمر می کند و می توان از آن برای تولید صدها قطعه استفاده کرد. فرآیند با الگویی که می خواهید کپی کنید شروع می شود.
فرآیند قالب گیری فایبرگلاس با یک شی به نام پلاگین یا باک شروع می شود. این یک نمایش دقیق از شیئی است که باید ساخته شود. پلاگین را می توان از انواع مختلفی از مواد مانند انواع خاصی از فوم ساخت.
پس از تشکیل پلاگین، آن را با یک عامل آزاد کننده قالب اسپری می کنند. عامل رهاسازی اجازه می دهد تا قالب پس از اتمام کار از دوشاخه جدا شود. عامل رهاسازی قالب یک موم مخصوص و یا پی وی اِی ( پلی وینیل الکل ) است. با این حال گفته می شود که پلی وینیل الکل اثرات منفی بر روی سطح نهایی قالب دارد.
هنگامی که پلاگین عامل آزادکننده خود را اعمال کرد، ژل کوت ( لایه محافظ ) با غلتک، برس یا تفنگ اسپری با طراحی خاص اعمال می شود. ژل کوت رزین رنگدانه ای است و سطح قالب را سخت تر و بادوام تر می کند.  
پس از اعمال ماده رهاسازی و ژل کوت، لایه هایی از فایبرگلاس و رزین روی سطح قرار می گیرند. فایبرگلاس استفاده شده معمولاً مشابه فایبرگلاس مورد استفاده در محصول نهایی است.
در فرآیند چیدمان، یک لایه حصیر فایبرگلاس اعمال می شود و رزین روی آن اعمال می شود. سپس از یک غلتک مخصوص برای حذف حباب های هوا استفاده می شود. حباب های هوا، اگر در رزین پخت باقی بمانند، استحکام قالب نهایی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. فرآیند چیدمان اسپری فایبرگلاس نیز برای تولید قالب استفاده می شود و می تواند گوشه ها و حفره هایی را که تشک یا بافت شیشه ای ممکن است بیش از حد سفت باشد پر کند.