قاعده بسیط الحقیقه

[ویکی فقه] در فلسفه اسلامی ، هر موجودی که از همه انحاء ترکیبات (ترکیب از اجزای خارجی و ذهنی مثل ترکیب از ماده و صورت و ترکیب از وجود و ماهیت یا وجود و عدم) مبرا باشد، بسیط الحقیقه دانسته می شود. بسیط الحقیقه مفهوم عامی است و از این رو، قاعده بسیط الحقیقه، قاعده ای کلی است که شامل هر چیزی که تعریف بسیط الحقیقه بر آن صدق کند، می شود و به دلیل همین کلی بودن است که قاعده نامیده می شود. اما اینکه در فلسفه اسلامی در میان موجودات، تنها یک مصداق برای بسیط الحقیقه یافته اند بحث دیگری است که به کلی بودن این قاعده، ضربه ای نمی زند.
در فلسفه اسلامی، تنها خداوند متعال (واجب الوجود بالذات) از همه انواع ترکیبها از جمله ترکیب از وجود و عدم، ترکیب از وجود و ماهیت، ترکیب از اجزای خارجی و ذهنی و وهمی مبرا دانسته می شود (استدلال بر این مطلب در "بسیط الحقیقه" آمده است.) و حتی ترکیب او از ذات و صفات نیز رد می شود و لذا او را بسیط محض می دانند و بسیط الحقیقه می نامند.
تعریف قاعده بسیط الحقیقه
← استدلال قاعده بسیط الحقیقه
...