فوبوس

فوبوس (قمر). فوبوس بزرگ ترین و نزدیک ترین قمر سیارهٔ بهرام ( مریخ ) است. بهرام دو قمر دارد. نام فوبوس از روی نام پسر آرِس ( مارس ) در افسانه های یونانی گرفته شده است. فوبوس از همهٔ قمرهای منطومهٔ خورشیدی به کرهٔ خود نزدیک تر است و تنها ۶٬۰۰۰ کیلومتر از بهرام فاصله دارد. میانگین شعاع فوبوس حدود ۱۱ کیلومتر است. فوبوس، یکی از کم انعکاس ترین اجسام در منظومهٔ خورشیدی است. بزرگ ترین حفره بر روی سطح فوبوس، حفرهٔ استیکنی ( Stickney ) نام دارد. سرعت حرکت فوبوس به دور بهرام سریع تر از حرکت بهرام به دور خودش است. فوبوس، نخستین بار توسط آساف هال ( Asaph Hall ) ، ستاره شناس آمریکایی در ۱۸ اوت سال ۱۸۷۷ کشف شد. این ستاره شناس، قمر دیگر بهرام یعنی دیموس را نیز کشف کرد.
محققان فوبوس را محل مناسب برای فرود می دانند، در دو سوم مسیر گردش فوبوس به دور مریخ، آسمان این قمر به وسیلهٔ مریخ پوشیده که باعث محافظت انسان در برابر اشعهٔ کیهانی و اشعهٔ فرابنفش خورشید میشود.
منشأ پیدایش این قمر به صورت کامل شناخته شده نیست. در برخی مطالعات فوبوس و دیموس به عنوان سیارک هایی که توسط میدان گرانش مریخ اسیر شده اند ذکر شده اند و در برخی مطالعات آن ها را حاصل برخورد جسمی دیگر به مریخ می دانند. [ ۱] مطالعات اخیر نشان می دهد فوبوس و دیموس حاصل از هم گسیخته شدن یک قمر بزرگ تر در حدود ۲٫۷ - ۱ میلیارد سال پیش هستند. [ ۲]

فوبوس (Phobos)
یکی از دو قمر مریخ. که اخترشناس امریکایی، اَسَف هال (۱۸۲۹ـ۱۹۰۷)، آن را کشف کرد (۱۸۷۷). این قمر به صورت تکه سنگی به شکل نامنظم دیده می شود که برخورد شهاب سنگ ها آن را پرچاله کرده است. ابعاد فوبوس ۱۹×۲۲×۲۷ کیلومتر است و هر۰.۳۲ روز یک بار مریخ را در فاصلۀ ۹,۴۰۰کیلومتری مرکز آن دور می زند. تصور می شود که این قمر درواقع سیارکی باشد که گرانی مریخ آن را به دام انداخته است.