فلسفه هلنیستی

فلسفه یونانی مآبی یا فلسفه یونانی گری یا فلسفه هلنیستی، دوره ای از فلسفه غرب می باشد که در تمدن هلنی، پس از ارسطو توسعه یافت و با آغاز دوره نوافلاطونی پایان یافت.
فلسفه هلنیستی، فلسفه یونان باستان مربوط به دوره هلنیستی در یونان باستان، از مرگ اسکندر مقدونی در 323 قبل از میلاد تا نبرد آکتیوم در 31 قبل از میلاد است. [ ۱] مکاتب غالب این دوره رواقیون، اپیکوریان و شکاکان بودند. [ ۲]
• فیثاغورس
• هیپاسوس
• پروتاگوراس
• گرگیاس
• آنتیفون
• آنتیستنس
• دیوژن کلبی
• کراتس کلبی
• منیپوس گادارائی
• دمتریوس کلبی
مکتب کورنایی یا سیرنایسیسم یا مکتب قورنائیان ( Cyrenaicism ) یک مکتب فلسفی فرا - لذتگرایی بود که در قرن چهارم پیش از میلاد توسط آریستیپوس ( Aristippus of Cyrene ) بنیانگذاری شد. پیروان این مکتب معتقد بودند که لذت عالیترین خوبی ها است، به خصوص لذت بردن بی درنگ. این مکتب طی یک قرن جای خود را به آموزه اپیکوری داد.
• آریستیپوس کورنی
• اسپئوسیپوس
• گزنوکراتس یا زینوقراط یا زینوقراطیس
• آرکزیلاؤس
• کارنئادس اهل کورن
• آنتیوخوس آسکالونی
• پلوتارک
• ارسطو
• ثئوفراستوس
• استراتون لامپساکوسی
• اسکندر افرودیسی
مکتب پورُونی یا پیرهونی یا پیرنی یا فیرونی یکی از مکاتب شک گرایی است که با پورُن الیسی یا پیرهون یا پورو «Pyrrho of Elis» در قرن سوم پیش از میلاد آغاز می شود و توسط انزیدموس ( Aenesidemus of Crete ) در قرن اول پیش از میلاد توسعه میابد. این مکتب با هدف دستیابی به آرامش ( ataraxia ) یا ذهن آسوده، از شک گرایی فلسفی دربارهٔ جهان دفاع می کند و مدعی می شود که درستی هیچ چیزی نمی تواند اثبات شود پس ما باید قضاوت کردن را معلق نماییم.
• پورُن الیسی
• تیمون فلیوسی
• انزیدموس کنوسوسی
• سکستوس امپریکوس
• اپیکوروس
• مترودوروس اهل لامپساکوس
• زنون سیدونی
• فیلودم
• لوکرتیوس
• زنون رواقی
• کلئانتس اهل آسوس
• خروسیپوس اهل سولوئی
• پانتیوس ردسی یا پانسیوس ردسی
• پوسیدونیوس
• سنکای جوان
• اپیکتت
• مارکوس اورلیوس
• مارکوس ترنتیوس وارو
• سیسرون
• سنکای جوان
فلسفه یهودی - یونانی یا یهودیت هلنیستی تلاشی بود برای ایجاد سنت دینی یهودی در فرهنگ و زبان هلنیستی. نماینده اصلی این مکتب فکری فیلون اسکندرانی می باشد.