فلسفه غیبت امام زمان

[ویکی فقه] اگرچه در تمامی ادیان و مکاتب، اعم از الهی و غیرالهی، در زمینه ظهور مصلح و منجی جهان کم و بیش مطالبی به چشم می خورد؛ ولی براساس دلیل های متقن و معیارهای درستی که وجود دارد این حقیقت به اثبات رسیده است که، کامل ترین و قابل اعتمادترین اطّلاعات در مورد شخصیت و ابعاد گوناگون زندگی موعود جهانی نظیر: تولّد، غیبت، ظهور، حکومت و... در مجموعه روایات اهل بیت (علیهم السّلام) ارائه شده است. با توجّه به این حقیقت، در مقاله حاضر تلاش می شود مسئله غیبت منجّی عالم بشریت و علل و آثارش، به اختصار مورد بررسی قرار گیرد.
از آن جا که مسئله غیبت امام عصر (عجّل الله فرجه الشریف) از طرف ائمه اطهار (علیهم السّلام) مطرح شده است، از همان زمان این مسئله مورد بحث و گفت وگو قرار گرفته و راجع به علت آن از ائمه (علیهم السّلام) سؤال شده و ایشان پاسخ هایی را به آن داده اند که بدان اشاره خواهیم نمود؛ لیکن برای روشن شدن این پرسش لازم است، پیشاپیش نکاتی را یادآور شویم:
← نکته اول
سه نکته یاد شده، یعنی:۱. تشکیل حکومت عدل جهانی؛۲. آزمایش انسان ها؛۳. خوف از قتل.
← خوف از قتل
مسئله غیبت امام زمان (عجّل الله فرجه الشریف) را می توان از رازهای غیبی خدا دانست که آگاهی بر حقیقت و اسرار آن فراتر از توان و ظرفیت فکر بشری است، ولی با استناد به براهین عقلی و نقلی می دانیم که همه افعال الهی مشتمل بر حکمت ها و مصالحی است که تضمین کننده سعادت بشری می باشند، هر چند علم و آگاهی بشر از درک کامل آن ناتوان باشد.
← توان فهم حکمت و عدل الهی
...