فلج بل

فلج بل ( به انگلیسی: Bell's palsy ) در اثر فلج عصب زوج هفتم مغزی یا عصب صورتی رخ می دهد. در این حالت عضلات صورت به صورت ناگهانی و به طور موقت فلج می شوند، اغلب تنها یک طرف صورت را گرفتار می کند. درگیری عصب صورتی معمولاً به تنهائی یک بیماری نیست بلکه علامتی از یک بیماری دیگر است مانند عفونت، آسیب یا تومور عصب صورتی. فلج خودبخودی عصب فاسیال بدون شواهد سایر بیماری ها، فلج ایدیوپاتیک بل نامیده می شود. اگرچه دلایل زیادی وجود دارد که نشان می دهد فلج بل دارای یک مکانیسم ایمنی التهابی ویروسی است. این بیماری در هر گروه سنی رخ می دهد ولی در ۴۰–۲۰ سالگی شایع تر است. در یک جمعیت صدهزار نفری سالانه ۲۰–۱۰ مورد از آن رخ می دهد.
علائم فلج بل شامل ضعف در یک طرف صورت، انقباضات کوتاه مدت عضلانی، افتادگی پلک و لب، اشک ریزش و سرازیر شدن آب دهان در طرف مبتلا، خشکی چشم، خشکی دهان، اختلال چشایی، مشکل در مکیدن پستان توسط نوزاد و لبخند کج می باشد.
این فلج نوعی فلج عصب صورت بوده و نام آن با نام چارلز بل گره خورده است.
عصب صورت بیشتر عضلات صورت و قسمت های گوش را کنترل می کند. عصب صورت از میان شکاف باریک استخوان از مغز به صورت می رسد. اگر عصب صورت ملتهب شود، این امر باعث آسیب زدن به پوشش محافظ عصب می شود. با آسیب دیدن پوشش محافظ عصب ممکن است سیگنال های فرستاده شده از مغز به عضلات صورت به درستی منتقل نشوند و منجر به ضعیف یا فلج شدن عضلات صورت شود که در این صورت فلج بل رخ داده است.
فلج بل به دلیل متورم یا فشرده شدن عصب هفتم مغزی رخ می دهد. علت دقیق این آسیب ناشناخته است، اما بسیاری از محققان پزشکی معتقدند که به احتمال زیاد این عارضه ناشی از عفونت ویروسی است.
ویروس ها و باکتری های مرتبط با فلج بل عبارتند از:
• ویروس هرپس سیمپلکس، که باعث تبخال و تبخال دستگاه تناسلی می شود.
• اچ آی وی، که به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند.
• سارکوئیدوز، که باعث التهاب اعضای بدن می شود.
• ویروس هرپس زوستر، که منجر به آبله مرغان و زونا می شود.
• ویروس اپشتین–بار که باعث ایجاد مونونوکلئوز می شود.
• بیماری لایم ، که یک عفونت باکتریایی است که توسط کنه های آلوده ایجاد می شود.
• عفونت های سیتومگالوویروس
• بیماری های تنفسی ( آدنوویروس )
• سرخک آلمانی ( سرخچه )
• ویروس اوریون
• آنفلوانزا ( آنفلوانزای B )
• بیماری دست و پا و دهان ( کوکساکی ویروس )