[ویکی فقه] عِفّت، پاک دامنی و خویشتن داری را گویند.
عفت در لغت به معنای خویشتن داری و اظهار نیاز نکردن نزد مردم آمده است و مراد از آن در شرع، پاک دامنی و خویشتن داری از ارتکاب اعمال ناشایست است؛
← تعریف علمای اخلاق
عفّت از صفات پسندیده شمرده شده و روایات متعدد آن را ستوده و بر تحصیل آن تأکید کرده است. بر اساس مفاد بعضی روایات، خداوند به عبادتی برتر از عفت شکم و فرج پرستش نشده است.
احکام مرتبط
از آن به مناسبت در باب نکاح و حدود سخن گفته اند.
← در نکاح
...
عفت در لغت به معنای خویشتن داری و اظهار نیاز نکردن نزد مردم آمده است و مراد از آن در شرع، پاک دامنی و خویشتن داری از ارتکاب اعمال ناشایست است؛
← تعریف علمای اخلاق
عفّت از صفات پسندیده شمرده شده و روایات متعدد آن را ستوده و بر تحصیل آن تأکید کرده است. بر اساس مفاد بعضی روایات، خداوند به عبادتی برتر از عفت شکم و فرج پرستش نشده است.
احکام مرتبط
از آن به مناسبت در باب نکاح و حدود سخن گفته اند.
← در نکاح
...
wikifeqh: فضیلت_عفت