فضل الله مهدى زاده محلاتى

[ویکی اهل البیت] فضل الله مهدی زاده محلاتی فرزند حاج غلامحسین در 18 تیر ماه سال 1309 ه.ش در خانواده ای کشاورز و مذهبی در محلات به دنیا آمد. پدر و مادر باایمان و پرهیزگارش در حالی که از نعمت سواد بی بهره بودند، هرگز چنین حدس نمی زدند که روزی فرزند آن ها در سرنوشت ایران اسلامی و امت مسلمان نقش بزرگ ایفا کند، و در ساختن جامعه بزرگ اسلام سهیم باشد و تا آن جا پیش رود که اولین حج ابراهیمی و محمدی صلی الله علیه و آله ایران اسلامی در سال 58با مسئولیت وی و همرزم بزرگوارش؛ حجت الاسلام انواری برگزار شود و توفیق هدایت و نظارت مستقیم بر «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» نصیبش گردد. اما تاریخ نشان داد که «فضل خدا» و استعداد و سخت کوشی انسان می تواند چنین معجزه ای را به وجود آورد.
فضل الله را در شش سالگی به مدرسه ای به نام «مدرسه میرزا» که از نوع مکتب خانه های قدیم بود، سپردند. مدیر مدرسه، مردی باسواد و متدین بود که در تربیت صحیح بچه ها می کوشید و آن ها را به شیوه ای اسلامی پرورش می داد. وی تا کلاس ششم در همین مدرسه درس خواند، اما با همه عشق و علاقه ای که برای تحصیل در وجودش حس می کرد، اجازه نداشت برای ادامه تحصیل به مدارس دولتی برود. پدرش مایل بود که پیشه او را دنبال کند و در کارها مددکارش باشد.
شهید محلاتی، خود در این رابطه چنین می گوید: «در محلات که شهری مذهبی بود، تابستان ها عده ای از مراجع تقلید می آمدند. مرحوم آیت الله سید محمدتقی خوانساری (متوفای 1371 ه.ق) سال های بسیار؛ تابستان ها تشریف می آوردند. مرحوم آیت الله صدر و حضرت امام چند سال تابستان تشریف می آوردند. طلبه های زیادی هر تابستان به محلات می آمدند.
در این شرایط، ناگهان عشق و علاقه ای بر من مستولی شد که بروم طلبه شوم. پدرم مخالف بود و من در کتاب های دعا جستجو می کردم که ببینم چه دعایی موجب می شود که انسان حاجتش برآورده شود. یادم هست که در همان سال عمل «ام داود» را به جا آوردم. سه روز روزه ماه رجب با همان اعمال خاص را انجام دادم و حاجتم این بود که پدرم راضی شود تا من طلبه شوم. بالاخره روی همین عشق به طلبگی یکی دو سال در همان جا پیش اهل علم درس خواندم و در ضمن به پدر و مادرم کمک می کردم».
در یکی از تابستانها که بر حسب معمول آیت الله سید محمدتقی خوانساری به محلات آمده بودند نزد ایشان رفتم و با گریه و زاری گفتم: می خواهم طلبه شوم، پدرم راضی نمی شود. آیت الله خوانساری، حاج محمدحسن عموی فضل الله را خواست و به وی گفت: شما، پدر ایشان را راضی کنید من نیز در قم سرپرستی او را به عهده می گیرم. با اصرار عمویش، پدر راضی می شود و او با دلی پرشور و علاقه ای سرشار در سال 1324 ه.ش در سن 15 سالگی در حالی به شهر مقدس قم رهسپار می گردد که هنوز چند ماهی از ورود آیت الله بروجردی به قم نگذشته است.
وی در یکی از حجره های مدرسه فیضیه سکونت می گزیند و با جدیت کامل به ادامه تحصیل مشغول می شود و از محضر اساتید و علمای بزرگوار کسب فیض می نماید.
1.کتاب مغنی را از آیت الله شیخ علی پناه اشتهاردی 2.مطول و لمعه را از آیت الله شهید حاج شیخ محمد صدوقی یزدی 3.اقتصاد اسلامی و منظومه را از آیت الله مرتضی مطهری 4.مکاسب را از حاج شیخ مرتضی حائری یزدی 5.تفسیر و فلسفه را از آیت الله علامه سید محمدحسین طباطبایی 6.دروس خارج فقه و اصول را از آیت الله حاج حسین طباطبایی بروجردی و بیشتر از محضر آیت الله امام خمینی استفاده نمود.
7.حاج آقا باقر سلطانی 8.حاج شیخ عبدالجواد اصفهانی 9.آیت الله حاج شیخ علی مشکینی نیز بهره مند گردید و در سال 1339 به تهران عزیمت نموده 10.از محضر آیات عظام حاج سید احمد خوانساری 11.شیخ محمدتقی آملی 12.سید ابوالحسن رفیعی قزوینی 13.آشتیانی 14.آیت الله شهید مطهری بهره مند شد.