فرم

فرم (فریدون کنار). فِرِم روستایی در بخش مرکزی شهرستان فریدونکنار است که در استان مازندران واقع شده است. [ ۱] فرم دارای ۳۵۰ خانوار و ۱٬۰۴۱ نفر جمعیت دارد . شغل اکثر مردم روستا کشاورزی و کشت برنج میباشد . از جمله سوغاتی های روستای فرم برنج طارم و بینام درجه یک میباشد . این روستا از دو بخش پایین محله و بالا محله تشکیل شده است

فرم (موسیقی). فرم ( به انگلیسی: form ) در تئوری موسیقی، اشاره به ساختار یک قطعهٔ موسیقی دارد. واژهٔ «فرم» به معنی قالب یا شکل است. فرم در یک قطعه موسیقی سعی می کند که آن قطعه را با شکستن به اجزای مختلف، توصیف کند. به عبارت دیگر، فرم، ساختمان و نظم یک اثر موسیقایی است و مفاهیمی مشابه در تعریف معماری، نقاشی، مجسمه سازی و مانند آنها دارد.
هر اثر هنری دارای طرح، قالب، یا الگویی است که محتوای کار را در درون آن جای می دهد. در واقع فرم در برابر محتوا قرار می گیرد و هر اثر هنری در فرم، مجموعه ای است از اجزا که هر یک از آنها نسبت به کل، پیوند دارند. در بررسی شکل ظاهری یک اثر موسیقی می توان سه عنصر را تشخیص داد:
• «بیان اول» یا سوژهٔ اصلی ( الف ) [ الف]
• «بسط و گسترش» ( ب ) [ ب]
• «یادآوری بیان اول» ( الف ) [ پ]
وجود فرم در موسیقی بیانگر شکل ظاهری، نظم، آرایش، عدم یکنواختی و دورهٔ زمانی آن اثر می شود و در هر دوره معنای متفاوتی داشته است. [ ۱]
فرم سه تایی متداول ترین فرم در موسیقی است. علاوه بر آن، از شیوه های دیگری نیز استفاده می شود؛ مانند:
• فرم سادهٔ دوتایی ( الف، ب )
• فرم روندو ( الف، ب، الف، ج، الف، د، الف، و… )
• فرم قرینه ایِ آزاد ( الف، ب، ج، ب، الف ) [ ۲]
گرایش به فرم در موسیقی به صورت های گوناگون و با رهیافت های متفاوت مورد توجه قرار گرفته است و دارای پیچیدگی های فراوان است. [ ۳]
نمودار فرم در دوره های موسیقی کلاسیک:
• سونات
• فوگ
• پرلود
• انوانسیون
• روندو
• کانن
• مس
• کنسرتو گروسو
• سوئیت
• واریاسیون
• راپسودی
• اسکرتسو
• منوئه
• اوراتوریو
• کنسرتو
• سمفونی
• اتود
• نوکتورن
• پوئم سمفونیک
• کاپریس
• توکاتا
• کانتات
• فانتازیا
• رقص
• موسیقی برنامه ای
• مادریگال
• شانسون
• اپرا
• پاساکالیا
بعضی از فرم های موسیقایی، از جمله فرم های شکل گرفته با محوریت ژانر، غالباً در موسیقی عامه مورد استفاده قرار می گیرند. فرم های مورد استفاده در موسیقی عامه اغلب از فرم های استروفیک ( به انگلیسی: Strophic، با ساختار آهنگین AAA ) ، فرم های ۳۲ میزانی ( با ساختار آهنگین AABA ) ، فرم های ترجیع بندی ( با ساختار AB ) و فرم های ۱۲ میزانی بلوز ( با ساختار AAB ) ساخته می شوند. [ ۴]

فُرم (form)
در موسیقی، ساختار بزرگ اندازه و طراحی همه جانبۀ یک اثر، که برای ارائۀ مؤثر اندیشه های موسیقایی چارچوبی محکم فراهم می کند. قطعه های کوتاه نیازی به فرم های پیچیده ندارند چون عناصر ساختاری تِماتیک آن ها معمولاً به اندازۀ کافی محکم است. ساده ترین فرم ها عبارت اند از فرم دوتایی، که از دو قسمت تشکیل شده و اغلب با یک دو خط (نشانۀ پایان قسمت) ازهم جدا می شوند، و فرم سه تایی ساده، که از یک قسمت تشکیل شده است که به دنبالش قسمتی متضاد می آید، و پس از آن قسمت اول بازمی گردد. بزرگ اندازه ترین فرم ها از انواع و اقسام بسط و گسترش همین دو نوع پایه ای اند، و از عناصری همچون توازن بسط تِماتیک و تغییرشکل دهی، تکرار، واریاسیون، و تضاد یا کنتراست به دقت استفاده می کنند؛ ازجمله نمونه های آن عبارت اند از فرم سونات و فرم روندو. طی قرن ۱۹، هنگامی که آهنگ سازان رُمانتیکی همچون ریشارد واگنر با فرم های کلاسیک استاندارد مبارزه می کردند، ساختار دیگرگونه ای از یک متن یا اندیشۀ ادبی اغلب جانشین فرم های سنتی با تکنیک و ترکیب بیشتر می شد. در قرن ۲۰، جنبش نئوکلاسیک شاهد بازگشتی به فرم های قرن ۱۸ بود، ضمن این که سایر آهنگ سازان به پیشبرد فرم های تازه می پرداختند، مثل سریالیسم کامل فرم توسط آهنگ سازانی همچون پیِر بولز در ساختارها (استروکتور)، یا کارهای کاملاً تصادفی جان کِیج در موسیقیِ تغییرها.

فرم (رایانه). فُرم (رایانه)(form)
(یا: برگه) نوعی صفحه کاغذ مورد استفاده در چاپ اسناد که روی آن فضاهایی برای واردکردن اطلاعات و مشخصات کدبندی شده خاص در نظر گرفته شده است. در بعضی از برنامه های کاربردی (به خصوص پایگاه داده ها)، پنجره، کادر و نواحی از پیش تعریف شده ای برای ورود یا تغییر اطلاعات در نظر گرفته می شود. در این حالت، فرم را می توان یک فیلتر دیداری برای نمایش داده ها دانست که مزیت هایی چون سازمان دهی مناسب تر داده ها و سهولت در نمایش اطلاعات دارد. در رسانه های نوری، فرم، یک قالب ذخیره سازی اطلاعات است که در تکنولوژی لوح فشرده مورد استفاده قرار می گیرد. در برنامه نویسی، فرم برای تشریح ترکیب کاربردی زبان به کار می رود.

فرم (مفهوم). فرم (Form)
یکی از پیچیده ترین اصطلاحات مورد بحث در گستره هنر و ادبیات. در هنرهای دیداری، به معنای ساختار و بنیاد گوهری یک اثر هنری است و در اغلب موارد در مقابل محتوا یا درون مایه (contcut) به کار می رود. به طور کلی فرم هنری عبارت است از ترتیب و آرایشی که اعضاء یک ژانر به خصوص در آن شریک اند. ارسطو اولین فیلسوفی است که موضوع فرم را در شکل گیری اشیاء و پدیده ها مورد بحث و آن را تحت عنوان علت صوری مد نظر قرار داد و گفت هر پدیده هنری از 4 علت به وجود آمده است. علت مادی، علت فاعلی، علت صوری و علت نمایی. آنچه یک اثر هنری را از سایر آثار پدیده ها متمایز می کند همان فرم آن است. گاهی فرم را قالب و شکل می شمارند و بعضی آن را معادل ساختار و آرایش قلمداد می کنند.
84010100