فرحه الغری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فرحة الغری (کتاب). فرحة الغری بصرحة الغری کتابی کم حجم و بسیار سودمند درباره جایگاه تربت مقدس امیرمؤمنان ، امام علی بن ابی طالب - علیهما الصلاة و السلام-، و آثار و اخبار دلالت گر بر آن است.
فرحة الغری اثر سید عبدالکریم بن طاووس که اثر او مورد اقبال و عنایت عالمان و دانشوران شیعه قرار گرفته و علامه محمدباقر مجلسی آن را با قدری تلخیص به فارسی ترجمه نموده است.فرحة الغری بصرحة الغری کتابی کم حجم و بسیار سودمند درباره جایگاه تربت مقدس امیرمؤمنان، امام علی بن ابی طالب- علیهما الصلاة و السلام-، و آثار و اخبار دلالت گر بر آن است، که سید عبدالکریم بن طاووس تالیف کرده و شامل خطبه و دو مقدمه و پانزده باب می شود. این اثر مشهورترین و معتبرترین فرد نوع خود به شمار می رود و در زمان خود برای پاسخ گویی به تردیدها و شبهه هائی که ممکن بوده، در این باب به اذهان خطور کند، به قلم آمده تا فصل الخطابی بر هر بحث و اختلاف نظر باشد.گفته اند که دوران ملا محمدتقی مجلسی رحمة الله علیه ، زمانی بود که مردم آشنائی بسیار کمی با اخبار و احادیث اهل بیت عصمت و طهارت- علیهم السلام- داشتند؛ از این رو، او به ترویج و ترجمه و شرح احادیث همت گماشت و شاگردان زیادی در این زمینه تربیت کرد؛ فرزندش، محمد باقر نیز راه پدر را با جدیت و تلاش پی گرفت.

[ویکی اهل البیت] ذکر معجزات و کرامات مرقد امیرالمومنین علیه السلام و ادله ای برای اثبات این که قبر آن حضرت در نجف است.
سید عبدالکریم کتاب خود را بدین شکل مرتب کرده که در ابتدای آن دو مقدمه آورده و پس از آن پانزده فصل ذکر نموده است.
مقدمه اول در دلیل های عقلی است بر این که مرقد آن امام علیه السلام در نجف است. مقدمه دوم در مورد علت مخفی شدن قبر آن حضرت است.
- مصنف در کتاب برای روایات هر یک از ائمه اطهار و پیامبر اسلام علیهم السلام یک باب مستقل قرار داده و در آن روایات دال بر این که مرقد امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف است را جمع نموده است.
- پس از آن در سه باب سخنان زید بن علی و هارون الرشید و منصور عباسی و عده ای از بنی هاشم و علما را در این موضوع آورده است.
- در باب پانزدهم نیز معجزات و کرامات مرقد مطهر آن امام بزرگوار را ذکر نموده است.
در چاپ سال 1311 هجری یک باب به عنوان نوادر معجزات به کتاب افزوده شده که متن آن را ملا باقر شوشتری از خرائج قطب راوندی آورده ولی در چاپ کنونی موجود نیست.

[ویکی فقه] فرحه الغری (کتاب). فرحة الغری بصرحة الغری کتابی کم حجم و بسیار سودمند درباره جایگاه تربت مقدس امیرمؤمنان ، امام علی بن ابی طالب - علیهما الصلاة و السلام-، و آثار و اخبار دلالت گر بر آن است.
فرحة الغری اثر سید عبدالکریم بن طاووس که اثر او مورد اقبال و عنایت عالمان و دانشوران شیعه قرار گرفته و علامه محمدباقر مجلسی آن را با قدری تلخیص به فارسی ترجمه نموده است.فرحة الغری بصرحة الغری کتابی کم حجم و بسیار سودمند درباره جایگاه تربت مقدس امیرمؤمنان، امام علی بن ابی طالب- علیهما الصلاة و السلام-، و آثار و اخبار دلالت گر بر آن است، که سید عبدالکریم بن طاووس تالیف کرده و شامل خطبه و دو مقدمه و پانزده باب می شود. این اثر مشهورترین و معتبرترین فرد نوع خود به شمار می رود و در زمان خود برای پاسخ گویی به تردیدها و شبهه هائی که ممکن بوده، در این باب به اذهان خطور کند، به قلم آمده تا فصل الخطابی بر هر بحث و اختلاف نظر باشد.گفته اند که دوران ملا محمدتقی مجلسی رحمة الله علیه ، زمانی بود که مردم آشنائی بسیار کمی با اخبار و احادیث اهل بیت عصمت و طهارت- علیهم السلام- داشتند؛ از این رو، او به ترویج و ترجمه و شرح احادیث همت گماشت و شاگردان زیادی در این زمینه تربیت کرد؛ فرزندش، محمد باقر نیز راه پدر را با جدیت و تلاش پی گرفت.
نگارش فارسی کتاب
اگر چه فارسی نویسی و فارسی گوئی در جامعه علمی شیعه پیشینه ای دراز دارد و نگارش هائی نغز چون تفسیر روض الجنان شیخ ابوالفتوح و ترجمه النهایه شیخ طوسی و النقض عبد الجلیل قزوینی گواه صادق این مدعایند، مجموعه همآهنگ و فراخ دامنه، نگارش های فارسی علامه محمدباقر مجلسی را باید- در گونه خود- یک ابتکار عظیم برای دسترسی فارسی گویان به نگارش های شیعی مبتنی بر آثار و اخبار اهل بیت عصمت و طهارت به شمار آورد و علی الخصوص تلاش کامیاب مجلسی را در مخاطبت با عامه مردم فرا یاد داشت.از مقدمه هائی که در کتاب های فارسی مرحوم مجلسی رحمة الله علیه دیده می شود، پیداست که بر نگارش فارسی ادیبانه عصر صفوی ، با آرایه های مرسوم و صنایع لفظی و معنوی آن، توانا بوده؛ ولی چون هدفش ترویج معارف دینی در میان عموم مردم بوده، بتعمد متن کتاب ها را ساده نوشته و- به تعبیر خود- «مقید به حسن عبارات و تنوع استعارات» نشده و تجملات ادیبانه را آن هم باز در حد اعتدال به خطبه و مقدمه اثر وانهاده است. از این رو، نثر مجلسی در مقایسه با نوشته های اثر عموم عالمان عصر صفوی، ساده تر و به فهم نزدیک تر است.مجلسی در کار فارسی نگاری، معمولا، «مخاطبان خود را... مردم شیعه نا آشنا یا کم اطلاع از مطالب دینی می داند و به هیچ روی با عالمان دین سخن نمی گوید. زبان اهل علم، زبانی دیگر است و اصطلاحات و تعابیر خاص خود را دارد. بنا بر این او ساده نویسی را هرگز از یاد نمی برد و به مباحث استدلالی و برهانی مطلب را رو به غموض می برند
در عصر صفوی توجه معتنابهی به نگارش های بازمانده از خاندان طاووس ظاهر شد.ترجمه فرحة الغری یکی از ثمرات مکتوب این رویکرد است.افزون بر توجه فراگیر، می توان فرض- بلکه: باور- کرد که علامه مجلسی دلبستگی ویژه ای به شماری از آثار خاندان طاووس داشته باشد.
ویژگی آثار علامه مجلسی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس