فرج الله بهرامی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] وی ملقب به دبیراعظم در سال ۱۳۰۰ (ه. ق) متولد شد او فرزند احیا السلطنه و برادر حسین بهرامی بود. پس از پایان تحصیلات وارد خدمات دولتی شد بهرامی در هنگام کودتای ۱۲۹۹ رییس کابینه وزارت جنگ بود که بعد از کودتا نیز همین سمت را حفظ کرد پس از به سلطنت رسیدن رضاخان رییس دفتر مخصوص رضاشاه شد به طور کلی بهرامی مشاغل زیر را در طول خدمت خود عهده دار بود: منشی اول وزارت جنگ، رییس دفتر پیاده نظام در وزارت جنگ، منشی اول وزارت فواید عامه و بازرگانی رییس دفتر وزارت جنگ، رییس دفتر مخصوص رضاشاه، سرپرست محصلین در اروپا، فرماندار اصفهان، استاندار اصفهان، وزیر پست و تلگراف، استاندار خراسان و وزیر کشور و سرانجام نیز به نوشتن مقاله در روزنامه ها اکتفا کرد.
فرج الله بهرامی در سال های پایانی حکومت قاجار رییس کابینه وزارت جنگ بود نفیسی او را این گونه معرفی می کند: مرد متوسط القامه ای بود که در آن زمان جثه ای نسبتا درشت و لبان کلفت برجسته و چانه گرد و پیشانی تا اندازه ای برجسته و چشمان متوسط آن به یاد میماند.
علایق شخصی
بهرامی علاقمند به ادبیات و هنر و موسیقی بود و مانند همه اهالی شعر و موسیقی روحیه ای حساس و لطیف داشت زبان فرانسه را می شناخت و شیفته نثرنویسان رمانتیک فرانسه هم چون شاتو بریان دوسن پیر و مخصوصا نثر شاعرانه لامارتین بود. وی هم چون فرنگی مابان آن دوره در بین جملات خود چند کلمه نیز فرانسه جا می داد تا این زبان دانی اش برای دیگران پوشیده نماند. بهرامی تا اواخر قاجار رییس وزارت جنگ را عهده دار بود و در این دوره نیز دبیراعظم لقب گرفت. او در آغاز دوره پهلوی رییس دفتر مخصوص شاهنشاهی شد. اسم او در روزهای آخر قاجار که بسیاری از مردان ادبیات را نیز به صحنه سیاست می کشاند زیاد برده می شد وی در کنار رضا خان برای استقرار حکومت پهلوی بسیار کوشیده بود. در آغاز ریاست وزرایی سردار سپه کمیته ای به نام کمیته تحولات و انقلاب به ریاست سردار سپه تشکیل می شد جلسات آن در ۴ نیمه شب در خانه شخصی سردارسپه تشکیل می شد. در روز اول تشکیل همه دست اتحاد به هم دادند که تا آخر وفادار بمانند. اعضای کمیته عبارت بودند از: سردار سپه، سید محمد تدین،سلیمان میرزا اسکندری، سید محمدصادق طباطبایی، میرزا کریم خان رشتی و نیز سرلشگر خدایارخان و دبیر اعظم بهرامی که این دو تن از نزدیکترین یاران سردار سپه بودند.
وزارت دربار
غیرمترقبترین انتصاب رضاشاه گزینش عبدالحسین تیمورتاش برای وزارت دربار بود دست کم چهار فرد نزدیکتر به رضاشاه به خاطر وفاداری و طول خدمت دیرین خود انتظار این مقام را داشتند یکی از آن ها فرج الله بهرامی که از زمان وزارت جنگ بودن رضاخان به این طرف منشی مخصوص او بود. بهرامی نیز انتظار وزیر درباری را داشت اما آن چه عاید او شد بیشتر از چیزی که داشت نبود او هم چنان منشی خصوصی شاه باقی ماند. در ادبیات اما نامش همیشه در حاشیه برده می شد حتی مقالاتی را که می نوشت به اسم خود او چاپ نمی شد مقالات او بیشتر در روزنامه شفق سرخ به اسم ف برزگر چاپ می شد با آن که این نوشته ها انتقادی را دربرنداشت اما همه از بردن نام او ابا می کردند. مهمترین اثر وی انتشار مقاله ای با عنوان ایده آل ملی بود که نویسندگان دیگر را نیز تشویق می کرد دراین دوره اظهار نظر کرده و مطالب خود را در این مورد انتشار دهند البته مقصد او سیاسی بود او زمینه را برای تغییر حکومت آماده می کردند و دیگران را نیز به همراهی و هم فکری فرا می خواندند.
تشکیل حزب ایران نوین
...

پیشنهاد کاربران

بپرس