فرانسیسلا تولارنسیس

فرانسیسلا تولارنسیس ( Francisella tularensis ) یک گونه باکتری بیماری زا از کوکوباسیل های گرم - منفی و یک باکتری هوازی است. [ ۱] این باکتری بدون اسپور، غیر متحرک، [ ۲] و عامل ایجاد تولارمی است که شکل پنومونی آن اغلب بدون اقدامات درمانی، کشنده است. این باکتری، درون سلولیِ اختیاری است و برای رشد به سیستئین نیاز دارد. فرانسیسلا تولارنسیس به دلیل دوز عفونی کم، سهولت انتشار توسط آئروسل و ویرولانس بالا، به همراه سایر عوامل بالقوهٔ بیوتروریسم مانند یرسینیا پستیس، باسیلوس آنتراسیس و ویروس ابولا به عنوان یک عامل خطر بیولوژیک ردیف ۱ توسط دولت ایالات متحده طبقه بندی می شود. این باکتری هنگامی که در طبیعت یافت می شود، می تواند چندین هفته در دمای پایین در لاشهٔ جانوران، خاک و آب زنده بماند. در آزمایشگاه، فرانسیسلا تولارنسیس به صورت میله های کوچک ( ۰٫۲ در ۰٫۲ میکرومتر ) ظاهر می شود و در ۳۵–۳۷ درجهٔ سانتی گراد بهترین رشد را دارد. [ ۳]
سه زیرگونه ( بیووار ) از فرانسیسلا تولارنسیس شناخته شده است. [ ۴]
• F. t. tularensis ( یا نوع A ) ، که عمدتاً در آمریکای شمالی یافت می شود، خطرناک ترین زیرگونهٔ شناخته شده است و با عفونت های ریوی کشنده مرتبط است که شامل سویهٔ آزمایشگاهی اولیهٔ نوع A, SCHUS4 است.
• F. t. holarctica ( که با عنوان بیووار F. t. palearctica یا نوع B نیز شناخته می شود ) عمدتاً در اروپا و آسیا یافت می شود، اما به ندرت منجر به بیماری کشنده می شود. یک سویه واکسن زنده ضعیف شده از زیرگونه F. t. holarctica توصیف شده است، اگرچه هنوز به طور کامل توسط سازمان غذا و دارو به عنوان واکسن مجوز ندارد. این زیرگونه فاقد فعالیت سیترولین اورهیداز است.
• F. t. mediasiatica، عمدتاً در آسیای مرکزی یافت می شود. در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد این زیرگونه یا توانایی آن در آلوده کردن انسان ها وجود دارد.
هنگامی که برنامهٔ جنگ بیولوژیکی ایالات متحده در سال ۱۹۶۹ به پایان رسید، فرانسیسلا تولارنسیس یکی از هفت سلاح بیولوژیکی استاندارد بود که به عنوان بخشی از همکاری آلمان و آمریکا در دههٔ ۱۹۲۰–۱۹۳۰ ساخته شده بود. [ ۵]