فرانتس بوئاس ( ۹ ژوئیه ۱۸۵۸ – ۲۱ دسامبر ۱۹۴۲ ) انسان شناس آلمانی - آمریکایی و یکی از پیشگامان انسان شناسی مدرن است. او را پدر انسان شناسی آمریکا دانسته اند.
او که تحصیلات خود را در آلمان پیگیری می کرد، در سال ۱۸۸۱ به درجهٔ دکتری نایل شد در حالی که در رشتهٔ جغرافیا نیز تحصیل می کرد. سپس به همراه یک اردوی اعزامی جغرافیایی به کانادا رفت و در آنجا شیفتهٔ فرهنگ و زبان جزیرهٔ بافین شد. سپس به کار میدانی روی آورد تا در مورد فرهنگ و زبان های حوزهٔ شمال غربی دریای آرام تحقیق کند. در ۱۸۸۷ به ایالات متحده مهاجرت کرد. آنجا ابتدا در اسمیتسونیان متصدی موزه بودو بعدها در ۱۸۸۹ در دانشگاه کلمبیا استاد مردم شناسی شد و تا پایان دورهٔ شغلی خود در همین سمت باقی ماند. در میان شاگردان او، بسیاری بودند که بعدها تحت تاثیر استاد خود دپارتمان های مردم شناسی و برنامه های مطالعاتی راه اندازی کردند و به طور کلی می توان گفت که بوئاس بر روی مردم شناسی در امریکا تاثیر شگرفی گذاشت. از شاگردان او می توان به کسانی چون ادوارد ساپیر و روث بندیکت اشاره کرد.
بوئاس یکی از مشهورترین مخالفان ایدئولوژیهای معروف در آن زمان موسوم به نژادپرستی علمی بود؛ به این معنا که نژاد یک مفهوم زیست شناختی است و رفتار انسان به خوبی از روی رده شناختی مشخصه های نژادی فهمیده می شود. او با استفاده از مطالعاتی در آناتومی اسکلت بدن انسان نشان داد که شکل و اندازه ی جمجمه با تقریب خوبی تابعی از متغیرهای محیطی مانند سلامت و تغذیه است؛ درست بر خلاف ادعای مردم شناسان نژادپرستی که در آن زمان بر شکل جمجمه به عنوان یک ویژگی نژادی تمایزدهنده تاکید می کردند. بوئاس در این زمینه بسیار کوشید تا نشان بدهد که تفاوت های رفتاری در انسان ها منشأ بیولوژیک ندارد و بیشتر نتیجهٔ تفاوت های فرهنگی است که طی جامعه پذیری اکتساب می شود. بوئاس فرهنگ را به عنوان مفهوم بنیادین در توجیه تفاوت های بشری و همچنین مفهوم کلیدی در مردم شناسی معرفی کرد.
یکی دیگر از دستاوردهای بوئاس برای اندیشه های مردم شناسی، رد رویکردهای تکاملی به مطالعات فرهنگی است که در آن زمان بسیار مرسوم بودند. این رویکردها رشد تمام جوامع را طی یک سلسله مراتب تکنولوژیکی و فرهنگی بررسی می کرد که فرهنگ اروپای غربی در قلهٔ آن بود. بوئاس معتقد بود که فرهنگ در طی تاریخ و از طریق تعامل گروه های مردم و ادغام افکار شکل گرفته است و در نتیجه هیچ حرکتی به سمت صورت های فرهنگی متعالی تر وجود ندارد. این دیدگاه باعث شد بوئاس رویکرد «مرحله» - محور نسبت به فرهنگ در سازماندهی موزه های مردم شناسی کنار بگذارد و در چیدمان عناصر موزه، بیشتر به دوری و نزدیکی گروه های مردم از یکدیگر تاکید داشته باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو که تحصیلات خود را در آلمان پیگیری می کرد، در سال ۱۸۸۱ به درجهٔ دکتری نایل شد در حالی که در رشتهٔ جغرافیا نیز تحصیل می کرد. سپس به همراه یک اردوی اعزامی جغرافیایی به کانادا رفت و در آنجا شیفتهٔ فرهنگ و زبان جزیرهٔ بافین شد. سپس به کار میدانی روی آورد تا در مورد فرهنگ و زبان های حوزهٔ شمال غربی دریای آرام تحقیق کند. در ۱۸۸۷ به ایالات متحده مهاجرت کرد. آنجا ابتدا در اسمیتسونیان متصدی موزه بودو بعدها در ۱۸۸۹ در دانشگاه کلمبیا استاد مردم شناسی شد و تا پایان دورهٔ شغلی خود در همین سمت باقی ماند. در میان شاگردان او، بسیاری بودند که بعدها تحت تاثیر استاد خود دپارتمان های مردم شناسی و برنامه های مطالعاتی راه اندازی کردند و به طور کلی می توان گفت که بوئاس بر روی مردم شناسی در امریکا تاثیر شگرفی گذاشت. از شاگردان او می توان به کسانی چون ادوارد ساپیر و روث بندیکت اشاره کرد.
بوئاس یکی از مشهورترین مخالفان ایدئولوژیهای معروف در آن زمان موسوم به نژادپرستی علمی بود؛ به این معنا که نژاد یک مفهوم زیست شناختی است و رفتار انسان به خوبی از روی رده شناختی مشخصه های نژادی فهمیده می شود. او با استفاده از مطالعاتی در آناتومی اسکلت بدن انسان نشان داد که شکل و اندازه ی جمجمه با تقریب خوبی تابعی از متغیرهای محیطی مانند سلامت و تغذیه است؛ درست بر خلاف ادعای مردم شناسان نژادپرستی که در آن زمان بر شکل جمجمه به عنوان یک ویژگی نژادی تمایزدهنده تاکید می کردند. بوئاس در این زمینه بسیار کوشید تا نشان بدهد که تفاوت های رفتاری در انسان ها منشأ بیولوژیک ندارد و بیشتر نتیجهٔ تفاوت های فرهنگی است که طی جامعه پذیری اکتساب می شود. بوئاس فرهنگ را به عنوان مفهوم بنیادین در توجیه تفاوت های بشری و همچنین مفهوم کلیدی در مردم شناسی معرفی کرد.
یکی دیگر از دستاوردهای بوئاس برای اندیشه های مردم شناسی، رد رویکردهای تکاملی به مطالعات فرهنگی است که در آن زمان بسیار مرسوم بودند. این رویکردها رشد تمام جوامع را طی یک سلسله مراتب تکنولوژیکی و فرهنگی بررسی می کرد که فرهنگ اروپای غربی در قلهٔ آن بود. بوئاس معتقد بود که فرهنگ در طی تاریخ و از طریق تعامل گروه های مردم و ادغام افکار شکل گرفته است و در نتیجه هیچ حرکتی به سمت صورت های فرهنگی متعالی تر وجود ندارد. این دیدگاه باعث شد بوئاس رویکرد «مرحله» - محور نسبت به فرهنگ در سازماندهی موزه های مردم شناسی کنار بگذارد و در چیدمان عناصر موزه، بیشتر به دوری و نزدیکی گروه های مردم از یکدیگر تاکید داشته باشد.
wiki: فرانتس بوئاس