فخرالدین بن محمدعلی طریحی

[ویکی فقه] فخر الدین بن محمدعلی طُریحی، از علمای امامیه در سدۀ یازدهم هجری و مؤلف کتاب مَجمع البَحرَین می باشد.
وی در ۹۷۹ در نجف به دنیا آمد و از این رو به نجفی شهرت یافت. هرچند طریحی پدر خود را محمد علی معرفی کرده، اما در برخی منابع نام پدر او محمد ذکرشده است.آقا بزرگ طهرانی گزارش نام «محمد» را – که مبدع آن حر عاملی بوده است و دیگران از او تبعیت کرده اند – اشتباه دانسته و نام «محمد علی» را تأیید کرده است. ظاهراً سبب این اختلاف، افزوده شدن واژۀ «بن» است که موجب شده است برخی نام پدرش را محمد بن علی گزارش کنند. به گفتۀ سماهیجی بحرانی ، مادر وی ایرانی و از اهالی مشهد مقدّس بوده است.
← خاندان طریحی
طریحی اوان جوانی را در نجف نزد پدرش و عمویش، محمد حسین طریحی ، گذراند. در ۱۰۶۲ از عراق به مکه رفت و شماری از آثار خود را در اثنای این سفر نگاشت. پس از آن به ایران سفر کرد. وی، بنابر زمان تألیف آثارش، در ۱۰۷۹ به مشهد رفته است. وی تألیف « ایضاح الحساب » را در ۱۰۸۳ در اصفهان به پایان رسانده است، که نشان می دهد مدتی نیز در اصفهان اقامت داشته است. او پس ازسفر به چند شهر دیگر، به نجف بازگشت.
فعالیت های علمی
بسیاری طریحی را ستوده اند، تا آن جا که افندی وی را از عابدترین افراد زمان خود برشمرده است.از استادان طریحی، محمدبن جابر نجفی ، امیر شرف الدین علی شولستانی و شیخ محمود بن حسام الدین بن درویش بوده اند. صفی الدین بن فخر الدین طریحی ، محمد باقر مجلسی ، سید هاشم بحرانی و سید هاشم بن سلیمان کتکانی ، از جمله شاگردان طریحی بوده اند. آقا بزرگ طهرانی طریحی را – با فرض این که کتکانی مستقیماً از وی روایت کرده باشد – جزء معمران برشمرده است.نام طریحی در سند اجازه نامه های روایتی آمده و خود او نیز دارای اجازۀ روایت و سماع بوده و به برخی از شاگردانش اجازۀ روایت داده است.
فوت
...