فَتح الله خانِ شیبانی (کاشان ۱۲۴۱ـ تهران ۱۳۰۸ق)
ادیب، شاعر و نویسندۀ ایرانی. در جوانی در خدمت محمدشاه قاجار و ندیم شاهزاده ناصرالدین میرزا بود و برخی اشعارش در ستایش ایشان و دیگر شاهزادگان قاجار است. چون ناصرالدین شاه به تخت شاهی برآمد، به سعایت حاسدان از دربار رانده شد و پس از آن به شهرهای خراسان، چون هرات و بلخ سفر کرد و سرانجام به کاشان رفت و در عشق آباد (از روستاهای نطنز) مدرسه و صحن و عمارتی برآورد و گوشه گزید. پس از چندی شماری از اشرار بنی خالد بر او شوریدند و وی ناگزیر به تهران رفت و در نزدیکی دروازۀ قزوین خانه و خانقاهی ساخت. شیبانی به سبک خراسانی شعر می گفت و از نخستین شاعرانی است که در شعرش به انتقاد از محیط اجتماعی دورۀ قاجار پرداخته و اوضاع نابسامان جامعۀ آن روزگار را بازتابانده است. از آثارش: دیوان اشعار که به کوشش احمد کرمی چاپ شده است (تهران، ۱۳۷۱ش)؛ منظومه های پیغام خرد (تهران، ۱۳۰۰ق)؛ درج درر (تهران، ۱۳۰۰ق)؛ مسعودنامه؛ تنگ شکر؛ فتح و ظفر؛ کامرانیه؛ یوسفیه؛ جواهر مخزون؛ زبدة الآثار. منتخباتی از این منظومه ها در استانبول چاپ شده است (۱۳۰۸ق).
ادیب، شاعر و نویسندۀ ایرانی. در جوانی در خدمت محمدشاه قاجار و ندیم شاهزاده ناصرالدین میرزا بود و برخی اشعارش در ستایش ایشان و دیگر شاهزادگان قاجار است. چون ناصرالدین شاه به تخت شاهی برآمد، به سعایت حاسدان از دربار رانده شد و پس از آن به شهرهای خراسان، چون هرات و بلخ سفر کرد و سرانجام به کاشان رفت و در عشق آباد (از روستاهای نطنز) مدرسه و صحن و عمارتی برآورد و گوشه گزید. پس از چندی شماری از اشرار بنی خالد بر او شوریدند و وی ناگزیر به تهران رفت و در نزدیکی دروازۀ قزوین خانه و خانقاهی ساخت. شیبانی به سبک خراسانی شعر می گفت و از نخستین شاعرانی است که در شعرش به انتقاد از محیط اجتماعی دورۀ قاجار پرداخته و اوضاع نابسامان جامعۀ آن روزگار را بازتابانده است. از آثارش: دیوان اشعار که به کوشش احمد کرمی چاپ شده است (تهران، ۱۳۷۱ش)؛ منظومه های پیغام خرد (تهران، ۱۳۰۰ق)؛ درج درر (تهران، ۱۳۰۰ق)؛ مسعودنامه؛ تنگ شکر؛ فتح و ظفر؛ کامرانیه؛ یوسفیه؛ جواهر مخزون؛ زبدة الآثار. منتخباتی از این منظومه ها در استانبول چاپ شده است (۱۳۰۸ق).