فایز خضور

 
فایز علی خضور ( ۱۳۲۱ - ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ ) ، شاعر سوری، متولد قامشلی است. او اصالتا اهل شهر سلامیه می باشد که در دمشق درگذشت. شغل روزنامه نگاری را در دمشق و بیروت انجام داد و دارای چندین مجموعه شعری است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
او مراحل اولیه تحصیل خود را در چندین استان و در ادبیات عربی آموخت، و سپس در سال ۱۳۴۴ از دانشگاه دمشق فارغ التحصیل لیسانس ادبیات عربی شد. در سال ۱۳۴۴ به مدت یک سال تدریس کرد، سپس در روزنامه نگاری فرهنگی بین دمشق و بیروت کار کرد و در بخش نسخه های خطی اتحادیه نویسندگان عرب در دمشق از سال ۱۳۵۰ ادامه داد. [ ۵]
او فعالیت ادبی خود را از اواخر دهه پنجاه آغاز کرد. از اواخر سال ۱۳۵۵ برای اولین بار در روزنامه ها و مجلات سوریه، لبنان و فلسطین منتشر شد. وی در جشن ها و گردهمایی های ادبی شعری بسیاری در سوریه مشارکت داشته است. وی از اعضای انجمن شعر بود و در سال ۱۳۷۴ از آن بازنشسته شد و در اتحادیه نویسندگان عرب از سال ۱۳۵۰ تا زمان خروج وی فعالیت کرد. او همچنین وظایف دبیرخانه تحریریه روزنامه هفته ادبی و سمت ادبی در دمشق را بر عهده داشت. [ ۶]
• الظل وحارس المقبرة، ۱۳۴۴. [ ۷]
• صهیل الریاح الخرساء، ۱۳۴۸.
• عندما یهاجر السنونو، ۱۳۵۰.
• أمطار فی حریق المدینة، ۱۳۵۱.
• کتاب الانتظار، ۱۳۵۲.
• ویبدأ طقس المقابر، ۱۳۵۵.
• غبار الشتاء، ۱۳۵۷.
• الرصاص لایحب المبیت باکراً، ۱۳۵۸.
• آداد، ۱۳۶۰.
• ثمار الجلید، ۱۳۶۲.
• سلماس، ۱۳۶۴.
• دیوان فایز خضور، المجلد الأول، 1366.
• نذیر الارجوان، ۱۳۶۷.
• ستائر الأیام الرجیمة، ۱۳۶۹.
• حصار الجهات العشر، ۱۳۷۱.
• قدارس الهلاک، ۱۳۷۳.
• مصادفات، ۱۳۷۷.
• فضاء الوجه الآخر، مختاران نثریة، 1367.
عمادالدین طالبی مظاهری پایان نامه کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه فردوسی ایران با عنوان «بررسی شعر شکست ( پسرفت ) در اشعار فایز خضور» [ ۸] نوشت. پایان نامه وی اولین نگاشته در میان پایان نامه ها در موضوع ادبیات شکست محسوب می شود. این پژوهش با تکیه بر رویکرد توصیفی - تحلیلی و بر اساس افسانه های طبیعی در اشعار شکست، به بررسی مظاهر شکست در اشعار شاعر پرداخته و سعی در بررسی مظاهر تباهی و نابودی در اشعار فایز خضور دارد.