ادبیات عربی

دانشنامه عمومی

ادبیات عربی ( عربی: الأدب العربی ) به متون نظم و نثری و عامیانه ای گفته می شود که به زبان عربی نگاشته یا سروده شده باشند.
کلمه استفاده شده برای ادبیات در زبان عربی همچون ادبیات فارسی ادب می باشد که اشاره به آداب خاص و غنی انسانی و فرهنگ دارد. [ ۱] ادبیات عربی به صورت نوشتاری و حروفی عمدتاً در قرن پنجم میلادی به بعد پدیدار شد و تا قبل از آن تنها تعداد کمی از آثار به صورت حروفی و الفبایی نوشته شده بود. ادبیات عرب در حقیقت به متون نظم و نثری که به زبان عربی نگاشته شده باشد می گویند. که شامل سیزده دانش نحو، صرف، عروض، قافیه، لغت، قرض، انشاء، خط، بیان، معانی، بدیع، محاضرات و اشتقاق می شود. [ ۲]
پیش از اسلام ادبیات عربی عمدتاً منحصر به اشعار قبیله ای بود که نوشته نمی شد و سینه به سینه نقل می شد. [ نیازمند منبع] اعراب در تاریخ فرهنگ و ادب حضور طولانی داشته اند تا آنجایی که در عصر جاهلی و قبل از ورود اسلام، معلقات سبع سروده شد و اکنون به تمام زبان های دنیا ترجمه شده است. بسیاری از ایرانیان به زبان عربی شعر سروده و مایه ادبی ایران را به زبان جدید[ مبهم] منتقل کرده اند. [ ۳]
کتاب قرآن به عنوان بهترین یا یکی از بهترین آثار ادبی در زبان عربی شناخته می شود[ ۴] [ ۵] [ ۶] و تأثیر بسزایی بر ادبیات عرب و فرهنگ عرب داشته است. ادبیات عرب عمدتاً در دوران طلایی اسلام شکوفا شد هرچند که تا عصر امروزین نیز فعال مانده است. نزول قرآن و احتیاج به فهم و تفسیر آن و نیز گسترش سریع ممالک اسلامی، باعث شد مسلمانان به ویژه ایرانیان لزوم تدوین علوم ادبی را بیابند. و این دانش با هدایت علی بن ابی طالب به ابو الاسود دوئلی آغاز گردید و بعدها توسط خلیل فراهیدی، سبیویه، کسایی، ابن هشام، ابن مالک، سیوطی، ابن حاجب، رضی الدین استر آبادی، تکامل یافت. [ ۷]
عکس ادبیات عربیعکس ادبیات عربیعکس ادبیات عربیعکس ادبیات عربی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس