غفور

[ویکی الکتاب] معنی غَفُورٌ: بسیار آمرزنده - همواره آمرزنده (غفور هم صفت مشبهه است وهم صیغه مبالغه .کلمه عفو به معنای محو اثر است ، و کلمه مغفرت به معنای پوشاندن است )
ریشه کلمه:
غفر (۲۳۴ بار)

«غَفُور» از مادّه «غفران»، به معنای مستور ساختن و پوشاندن است، یعنی: خداوند به مقتضای این صفت، پرده بر کار افراد معذور و ناتوان می اندازد، و عذرشان را می پذیرد.
در این که میان «عفوّ» و «غفور» چه تفاوتی است؟ بعضی گفته اند: «عفوّ» اشاره به بخشش خداوند است، و «غفور» اشاره به پوشش گناه است; زیرا ممکن است کسی گناهی را ببخشد، اما هرگز آن را مکتوم ندارد، ولی خداوند هم می بخشد و هم مستور می سازد. بعضی نیز «غفران» را به معنای پوشاندن شخص از عذاب، معنا کرده اند که مفهوم آن با «عفو» متفاوت است هر چند در نتیجه یکی است.

[ویکی اهل البیت] غفور (اسم الله). اسم نودم: الغفور
غفور به صورت مرفوع و منصوب 91بار در قرآن آمده و با صفاتی مانند: «رحیم»، «عفو»،«عزیز»، «شکور»، «ودود»و «حلیم» همراه می باشد، چنان که می فرماید:
1. (ثُمَّ یَتُوبُ اللّهُ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ عَلی مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ).(توبه/27)
«خداوند پس از آن توبه هرکس را بخواهد می پذیرد، خداوند آمرزنده و مهربان است».
2.(...وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغیَ عَلَیهِ لیَنْصُرَنَّهُ اللّه إِنَّ اللّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ).(حج/60)
«هرکس به همان اندازه که ستم دیده است مجازات کند آنگاه باز بر او ستم کنند، خدا او را یاری خواهد کرد، خدا بخشایشگر وآمرزنده است».
3. (...إِنَّما یَخْشَی اللّهَ مِنْ عِبادِهِ العُلَماء إِنَّ اللّهَ عَزیزٌ غَفُور).(فاطر/28)
«فقط بندگان دانا از خدا می ترسند، حقا که خدا توانا و آمرزنده است».