غسل میت

[ویکی فقه] غسل میّت، یعنی غسل دادن مرده را گویند.
از غسلهای واجب بر مکلّفان، غسل دادن انسان مرده است. از احکام آن در باب طهارت سخن گفته اند.
حکم تکلیفی
غسل دادن میّت با شرایطی واجب کفایی است؛ بدین معنا که بر هر مکلفی در صورت اقدام نکردن دیگری واجب است و با اقدام یکی، از عهده دیگران ساقط می شود. البته شوهر نسبت به همسرش و پس از او، وارثان میّت در تصمیم گیری نسبت به غسل میّت اولی از دیگران اند. آیا منظور از اولویت آن است که دیگران بدون اذن صاحبان اولویت ، حق غسل دادن میّت را ندارند و تنها با اجازه آنان می توانند میّت را غسل دهند، یا مقصود حق تقدم صاحبان اولویت بر دیگران است؛ بدین معنا که آنان سزاوارترند؛ لیکن غسل دادن میّت توسط دیگران منوط به اجازه آنان نیست؟ مسئله محل اختلاف است. چنانچه وارثان میّت، مرد و زن باشند، به قول جمعی، مرد سزاوارتر از زن است؛ میّت مرد باشد یا زن.
شرایط غسل
شرایط غسل میّت یا شرایط مغسول است یا شرایط غاسل (غسل دهنده) و یا شرایط غسل .
← در مغسول
...

[ویکی شیعه] غُسل مَیِّت به معنای شستن مُرده مسلمان با شرایطی خاص، از غُسلهای واجب است و انجام دادن آن بر دیگر مکلفان واجب می شود. در این غسل، شخصِ درگذشته را سه بار با آب مخلوط به سِدر، آب مخلوط به کافور و آب خالص می شویند.
پس از درگذشت مسلمان، بر دیگران واجب کفایی است او را غسل داده و پس از کفن کردن و نماز میت، دفن کنند. ۲۷۸ حدیث در دو کتاب وسائل الشیعه و مستدرک آن، جزئیات احکام غسل میت را بیان کرده اند.
در روایات پاداش فراوانی برای غسل دهنده میت بیان شده و این کار را عامل دور شدن آتش آخرت، نور هدایت کننده به بهشت و آمرزش گناهان غیر کبیره یک سال او دانسته اند.