غزوه بنی قریظه

[ویکی فقه] غزوه بنی قریظه، سومین جنگ پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) با یهودیان مدینه به شمار می رود، و در سال پنجم هجرت اتفاق افتاد.
غزوه در اصطلاح به جنگی گفته می شود که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) خود فرماندهی آن را به عهده داشت.
علت وقوع غزوه بنی قریظه
غزوه بنی قریظه، سومین جنگ پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) با یهودیان مدینه به شمار می رود، و در سال پنجم هجرت اتفاق افتاد. یهودیان بنی قریظه به همراه یهودیان بنی نضیر و بنی قینقاع از هم پیمانان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به شمار می رفتند. که هر سه قبیله پیمان شکن شدند. (درباره بنی قریظه ) پیش از بیان غزوه بنی قریظه ابتدا این نکته باید مورد توجه قرار گیرد که طبق پیمان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) با این یهودیان، آنان حق هیچ گونه فعالیتی علیه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و مسلمانان را نداشتند. با این حال یهودیان بنی قریظه در جنگ خندق (احزاب) نقض پیمان کرده و با مشرکان مکه در جنگ علیه مسلمانان همکاری کردند. این رفتار بنی قریظه موجب شد، در طول جنگ ضربه روحی شدیدی بر مسلمانان وارد شود. قرآن کریم در اشاره به این موضوع می فرماید: «به خاطر بیاورید زمانی را که آنها از طرف بالا و پایین شهر بر شما وارد شدند و مدینه را محاصره کردند و زمانی را که چشم ها از شدت وحشت خیره شده و جان ها به لب رسیده بود.» از این رو بعد از پایان جنگ خندق پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به دستور خداوند، سپاهیان را به فرماندهی علی بن ابیطالب (علیه السّلام) به سمت قلعه های یهودیان بنی قریظه فرماندهی کرد. پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) لوای خود را به ایشان سپرد. در ادامه بلال را امر کرد تا ندا دهد که مسلمانان نماز عصر را جز در محله بنی قریظه بجا نیاورند، بعد از مدتی قلعه ها محاصره شد. محاصره ای که پانزده روز و بنا بر نقلی دیگر بیست و پنج روز به طول انجامید.
صلح بنی قریظه با مسلمانان
مسلمانان با مقابله اندک بنی قریظه روبرو شدند؛ ولی آنها سرانجام خود خواستار مذاکره و صلح با مسلمانان شدند. آنان خواستار آن بودند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) مشابه همان برخوردی که با بنی نضیر داشت، با آنان داشته باشد. به این صورت که تمام اموال و اسلحه ها مال مسلمانان باشد، در مقابل از خون آنان گذشته شود. سپس همراه زنان و فرزندان خود مدینه را ترک کنند و هر کدام به اندازه یک بار شتر با خود ببرند. این درخواست با مخالفت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) روبرو شد. از این رو آنان دوباره طرح دیگری پیشنهاد دادند، مبنی بر اینکه، مسلمانان از خون آنان بگذرند، زنان و فرزندان شان به آنها واگذار شود و بدون هیچ مالی از مدینه بیرون بروند. این بار نیز پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) با خواسته آنان مخالفت کردند. پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به بنی قریظه فرمودند: «فقط باید به حکم من گردن نهید.»
سرانجام یهودیان بنی قریظه
...

[ویکی شیعه] غزوه بنی‎قُرَیظه، نام آخرین غزوه از غزوه های پیامبر اکرم(ص) با یهودیان مدینه که در سال پنجم هجری و به دلیل پیمان شکنی یهودیان بنی قُرَیظه و هم پیمان شدن آنان با مشرکان در غزوه خندق روی داد. در این غزوه مسلمانان قلعه های بنی قُرَیظه را محاصره کردند. پس از حدود یک ماه، یهودیان تسلیم شدند و حکمیت سعد بن معاذ را به پیامبر(ص) پیشنهاد کردند. طبق برخی نقل ها، سَعد با استناد به پیمان یهودیان با پیامبر و نیز حکم تورات، به قتل مردان جنگجوی قبیله، اسارت زنان و کودکان و مصادره اموال حکم کرد و رسول خدا این حکم را پذیرفت. برخی دیگر در اینکه سعد به قتل همه مردان حکم کرده باشد، تردید کرده اند.
دربارۀ منشأ قبیله بنی قُرَیظه و مهاجرتشان به یثرب گزارش های متفاوتی وجود دارد. بر اساس برخی روایات شفاهی یهود، بنی قریظه از اعقاب هارون برادر حضرت موسی(ع) به شمار می روند که پیش از رویداد سیل عَرِم که به مهاجرت قبایل عربِ اَوْس و خَزْرَجْ به یثرب انجامید، در آنجا سکونت گزیده بودند.
بنا بر بعضی روایات، به دنبال جنگ رومیان با یهود(۷۰ میلادی)، بنی قریظه به حجاز گریخته و در مَهزور از نواحی یثرب ساکن شده بودند. در مقابل، برخی منابع، بنی قریظه را از طایفه جُذام ساکن فلسطین می دانند که در عهد عادیا بن سموئل (شموئل؛ حکومت حدود ۱۰۷۵-۱۰۴۵ ق.م) به دین یهود گرویدند.

[ویکی اهل البیت] بنی قریظه گروه دیگری از یهودیان ساکن مدینه بودند که در زمان هجرت رسول خدا(ص) به مدینه با ایشان پیمان صلح بستند. امّا در سال پنجم هجرت که احزاب به مدینه حمله کردند، به رسول خدا(ص) خیانت کردند و پیمان نامه ایشان را پاره کردند. پس از شکست احزاب و فرار ایشان ، بنی قریظه در قلعه های خود تنها ماندند. اینان خطری جدی برای مسلمانان بودند. به همین دلیل بلافاصله پس از غزوه احزاب ، رسول خدا(ص) دستور غزوه بنی قریظه را دادند.
اینان طایفه ای از جذام برادران نضیرند و گفته می شود که یهود شدنشان در روزگار عادیا بن سموئل بود، سپس در کوهی بنام" قریظه" فرود آمدند و بان نسبت داده شدند و بقولی" قریظه" نام نیای آنها است.
میان اینان و رسول خدا قرار صلحی بود پس آن را شکستند و با قریش پیوستند. پس سعد بن معاذ و عبد الله بن رواحه و خوات بن جبیر را پیش آنها فرستاد تا پیمان را بیادشان آوردند لیکن پاسخی زشت دادند.خباثت یهود بنی قریظه در جریان محاصره سپاه ده هزار نفری مشرکین، قابل بخشودن نبود.
وَأَنْزَلَ الَّذِینَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مِنْ صَیَاصِیهِمْ وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِیقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِیقًا.وَأَوْرَثَکُمْ أَرْضَهُمْ وَدِیَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضًا لَمْ تَطَئُوهَا ۚ وَکَانَ اللَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرًا و کسانی از اهل کتاب را که با همپُشتی کرده بودند، از دژهایشان به زیر آورد و در دلهایشان هراس افکند: گروهی را می کشتید و گروهی را اسیر می کردید. و زمینشان و خانه ها و اموالشان و سرزمینی را که در آن پا ننهاده بودید به شما میراث داد، و خدا بر هر چیزی تواناست.
الَّذِینَ عاهَدْتَ مِنْهُمْ، ثُمَّ یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی کُلِّ مَرَّةٍ، وَ هُمْ لا یَتَّقُونَ. فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ. وَ إِمَّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلی سَواءٍ، إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْخائِنِین . همانان که از ایشان پیمان گرفتی ولی هر بار پیمان خود را می شکنند و پروا نمی دارند. پس اگر در جنگ بر آنان دست یافتی با آنان، کسانی را که در پی ایشانند تارومار کن، باشد که عبرت گیرند. و اگر از گروهی بیمِ خیانت داری به سویشان بینداز به طور یکسان ، زیرا خدا خائنان را دوست نمی دارد.
بامداد بیست و چهارم ذی القعده بود که رسول خدا- صلّی اللّه علیه و آله- و مسلمانان از پیرامون خندق به مدینه بازگشتند و اسلحه خود را نهادند، اما چون هنگام ظهر فرا رسید، جبرءیل فرود آمد و به رسول خدا گفت: خدا تو را می فرماید که: بر سر «بنی- قریظه» رهسپار شوی، و هم اکنون من بر سر ایشان می روم و در قلعه هایشان زلزله می اندازم، رسول خدا بلال را فرمود تا: در میان مردم اعلام کند که هر کس مطیع و شنوای امر خدا و رسول است باید نماز عصر را جز در «بنی قریظه» نخواند. رسول خدا «عبد اللّه بن أمّ مکتوم» را در مدینه جانشین گذاشت و با سه هزار نفر از مسلمانان که سی و شش اسب داشتند رهسپار شد و رایت را به دست علی- علیه السلام- داد، و او را پیش فرستاد.و یهودیان با دیدن آنها به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ناسزا می گفتند. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در نزدیک چاه ابّی که از چاه های بنی قریظه و پائین حره بنی قریظه بود مستقر شد. بنی قریظه در قسمت عالیه مدینه سکونت داشتند، در حالی که مرکز مدینه و مسجد النبی صلی الله علیه و آله و سلم در قسمت سافله بوده است. آن حضرت، ابتدا یهودیان را به اسلام دعوت کرد اما آنان نپذیرفتند، بنابراین محاصره ادامه یافت.
محاصره بنی قریظه به نقل ابن اسحاق بیست و پنج روز و به نقل واقدی پانزده روز (از چهارشنبه 23 ذی قعده سال پنجم) به درازا کشید.دراین مدت تیراندازی از دو سوی در جریان بود، و یهودیان امید آن داشتند تا با مقاومت آنها، مسلمانان دست از محاصره آنان بردارند. تیراندازی مسلمانان به حدی شدید بود که آنان یقین کردند که مسلمانان رفتنی نیستند.

[ویکی فقه] غزوه بنی قریظه (قرآن). غزوه بنی قریظه در اواخر ذیقعده و اوایل ذیحجه سال پنجم هجری، آخرین جنگ مسلمانان با یهود مدینه بود.
چیره شدن ترس بر یهود بنی قریظه ، باعث شکست آنان و پیروزی مسلمانان شد.«وانزل الذین ظـهروهم من اهل الکتـب من صیاصیهم وقذف فی قلوبهم الرعب فریقا تقتلون وتاسرون فریقا»؛ و خداوند گروهی از اهل کتاب (یهود) را که از آنان ( مشرکان عرب ) حمایت کردند از قلعه های محکمشان پایین کشید و در دلهایشان رعب افکند؛ (و کارشان به جایی رسید که) گروهی را به قتل می رساندید و گروهی را اسیر می کردید!
عامل شکست یهود
قدرت مطلق خداوند، عامل شکست یهود بنی قریظه به دست مسلمانان، در غزوه بنی قریظه بود.وانزل الذین ظـهروهم من اهل الکتـب من صیاصیهم وقذف فی قلوبهم الرعب فریقا تقتلون وتاسرون فریقا «واورثکم ارضهم ودیـرهم وامولهم وارضا لم تطـوها وکان الله علی کل شیء قدیرا»؛ و زمینها و خانه ها و اموالشان را در اختیار شما گذاشت، و (همچنین) زمینی را که هرگز در آن گام ننهاده بودید؛ و خداوند بر هر چیز تواناست!
تملک خانه
خداوند، فراهم آورنده زمینه تملک خانه ها و سرزمین یهود بنی قریظه، به دست مسلمانان در غزوه بنی قریظه بود.وانزل الذین ظـهروهم من اهل الکتـب من صیاصیهم وقذف فی قلوبهم الرعب فریقا تقتلون وتاسرون فریقا واورثکم ارضهم ودیـرهم وامولهم وارضا لم تطـوها...
قتل گروهی
...