غزالان الهند کتابی از آزاد بلگرامی ادیب و شاعر هندی است که در ۱۱۷۸ قمری معادل ۱۷۶۵ میلادی نوشته شده و ترجمهٔ دو فصل سوم و چهارم سُبحَةُالمرجان فی آثار هندوستان اثر خودِ آزاد به شمار می رود و به بحث دربارهٔ صنایع ادبی و زیبایی های کلام مانند استعاره و مجاز، و حالات عشق و صفات معشوق می پردازد. [ ۱]
آزاد بلگرامی در فصل «در بیان نایکابهید» در جواب این پرسش که چرا در شعر فارسی، معشوق مذکّر است، می نویسد: «و تغزل شعرای عربی و هندی با نسا است خلاف شعرای فارسی و ترکی که این ها بنای تغزل را بر امارد گذاشته اند و ظلم که عبارت از وضع شیء در غیر موضع آن است اختیار نموده. اگرچه شعرای عرب هم به اختلاط عجم سبیل تغزل با امارد پیموده اند لیکن اصل تغزل آن ها با نساست. »[ ۲]
این کتاب در سال ۱۳۸۲ به تصحیح دکتر سیروس شمیسا توسط انتشارات صدای معاصر منتشر شد. [ ۳] پس از چاپ کتاب دکتر شمیسا ضمن یادداشتی متذکّر شدند که نام اصلی کتاب «غزلان الهند» است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآزاد بلگرامی در فصل «در بیان نایکابهید» در جواب این پرسش که چرا در شعر فارسی، معشوق مذکّر است، می نویسد: «و تغزل شعرای عربی و هندی با نسا است خلاف شعرای فارسی و ترکی که این ها بنای تغزل را بر امارد گذاشته اند و ظلم که عبارت از وضع شیء در غیر موضع آن است اختیار نموده. اگرچه شعرای عرب هم به اختلاط عجم سبیل تغزل با امارد پیموده اند لیکن اصل تغزل آن ها با نساست. »[ ۲]
این کتاب در سال ۱۳۸۲ به تصحیح دکتر سیروس شمیسا توسط انتشارات صدای معاصر منتشر شد. [ ۳] پس از چاپ کتاب دکتر شمیسا ضمن یادداشتی متذکّر شدند که نام اصلی کتاب «غزلان الهند» است. [ ۴]
wiki: غزالان الهند