عین الله

عِیْنُ الله
(در لغت به معنی چشم خدا) در نزد عرفا، جایگاه رفیعی که سالک گویا با چشم خداوند همه چیز را می بیند. آن گاه که سالک پس از طیّ طریق به مقام قرب خداوند می رسد و در صف اولیا و افراد پاک قرار می گیرد، روانش از دیدۀ خداوند پر می شود. چنانچه سالکی نتواند از خودی خود به درآید و حقایق را آن گونه که هستند ببیند، به تعبیر عرفا هنوز در عینِ عین الله باقی مانده است. یعنی در مرحلۀ ابتدای کمال است، و چنانچه با همت از این مرحله بگذرد از مرحلۀ صفات به مرحلۀ ذات می رسد و آن گاه که در نور خداوند مست می شود، چون حضرت موسی (ع) مدهوش بر زمین می افتد.