عیشی
لغت نامه دهخدا
عیشی. ( ص نسبی ) منسوب است به عیش ، و آن نام بطونی چند از قبایل عرب است. رجوع به اللباب فی تهذیب الانساب شود.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
خطاط و شاعر. در هرات می زیست و از آنجا به مشهد رفت و در کتابخانه ی سلطان ابراهیم میرزا صفوی به امر کتابت مشغول شد و همان جا بود تا درگذشت و در آستان حضرت امام رضا علیه السلام دفن شد.
بعضی وی را تبریزی دانسته اند. عیشی از شاگردان محمدقاسم شادیشاه بود و به قول صاحب «گلستان هنر» به روش سلطان محمدنور می نوشت. او همچنین در رنگه نویسی مهارت داشت و شعر نیز می سرود.
از آثار وی: صفحه ای از یک نسخه ی «یوسف و زلیخا»ی جامی، با رقم: «عیشی 944»؛ شش قطعه از مرقع امیر غیب بیک، به قلم نیم دو دانگ و کتابت و غبار عالی و خوش با رقمهای: «العبد عیشی» و «کتبه عیشی» و «قائله عیشی» و «لمحرره... سنه ی 965». چندین قطعه ی دیگر وی در «احوال و آثار خوشنویسان» ذکر شده است.
خطاط و شاعر. در هرات می زیست و از آنجا به مشهد رفت و در کتابخانه ی سلطان ابراهیم میرزا صفوی به امر کتابت مشغول شد و همان جا بود تا درگذشت و در آستان حضرت امام رضا علیه السلام دفن شد.
بعضی وی را تبریزی دانسته اند. عیشی از شاگردان محمدقاسم شادیشاه بود و به قول صاحب «گلستان هنر» به روش سلطان محمدنور می نوشت. او همچنین در رنگه نویسی مهارت داشت و شعر نیز می سرود.
از آثار وی: صفحه ای از یک نسخه ی «یوسف و زلیخا»ی جامی، با رقم: «عیشی 944»؛ شش قطعه از مرقع امیر غیب بیک، به قلم نیم دو دانگ و کتابت و غبار عالی و خوش با رقمهای: «العبد عیشی» و «کتبه عیشی» و «قائله عیشی» و «لمحرره... سنه ی 965». چندین قطعه ی دیگر وی در «احوال و آثار خوشنویسان» ذکر شده است.
wikiahlb: عیشی
دانشنامه عمومی
مولانا عیشی یا ملا عیشی هروی ( درگذشت: ۹۸۰ه. ق/۱۵۷۲م ) [ ۱] فرزند عشرتی[ ۲] از خوشنویسان و نستعلیقنویسان صاحب نام و از شاعران سده دهم هجری است. برخی او را اهل هرات[ ۲] [ ۳] و بعضی وی را تبریزی دانسته اند. [ ۱]
او که بیشتر به نگارش قطعات منفرد اشتغال داشت[ ۲] در هرات می زیست و از آنجا به مشهد رفت و در کتابخانهٔ سلطان ابراهیم میرزا صفوی به امر کتابت مشغول شد. [ ۱] وی به همراه مولانا مالک دیلمی، محب علی ( مسئول کتابخانه ) ، شاه محمود نیشابوری، و مولانا رستم علی که در ابتدا برای بهرام میرزا صفوی کار می کرد، مشغول نوشتن نسخه خطی هفت اورنگ جامی شد این کتاب از مشهورترین نسخه های خطی است و اکنون در نگارخانه فری یر در واشنگتن است. اتمام این کتاب با بیست و هشت مینیاتوری که دارد نه سال طول کشید. [ ۴]
او در رنگه نویسی نیز مهارت داشت و شعر نیز می سرود. عیشی همان جا در مشهد بود تا بسال ۹۸۰ ه. ق درگذشت[ ۱] و در آستان امام رضا دفن شد.
برخی او را از شاگردان مالک دیلمی دانسته اند[ ۵] و برخی عیشی را از شاگردان محمدقاسم شادیشاه ذکر کرده اند [ ۶] و به قول مولف «گلستان هنر» به روش سلطان محمدنور می نوشت. [ ۳]
• صفحه ای از یک نسخه «یوسف و زلیخا»ی جامی، با رقم: «عیشی ۹۴۴»
• شش قطعه از مرقع امیر غیب بیک، به قلم نیم دو دانگ و کتابت و غبار عالی و خوش، با رقم های: «العبد عیشی» و «کتبه عیشی» و «غائله عیشی» و «لمحرره. . . سنهٔ ۹۶۵».
• به چندین قطعه دیگر از او در کتاب «احوال و آثار خوشنویسان» اثر دکتر مهدی بیانی اشاره شده است. [ ۱]
• اثری از او مربوط به صفحه نهایی سلامان و ابسال از هفت اورنگ جامی در نگارخانه فری یر موجود است که رقم «کتبه العبد الفقیر عیشی بن عشرتی غفر ذنوبه و ستر عیوبه بتاریخ سنه ۹۶۸» دارد. [ ۷]
• آثاری از او در موزه آرمیتاژ سن پترزبورگ در روسیه و موزه هنرهای اسلامی مالزی موجود است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو که بیشتر به نگارش قطعات منفرد اشتغال داشت[ ۲] در هرات می زیست و از آنجا به مشهد رفت و در کتابخانهٔ سلطان ابراهیم میرزا صفوی به امر کتابت مشغول شد. [ ۱] وی به همراه مولانا مالک دیلمی، محب علی ( مسئول کتابخانه ) ، شاه محمود نیشابوری، و مولانا رستم علی که در ابتدا برای بهرام میرزا صفوی کار می کرد، مشغول نوشتن نسخه خطی هفت اورنگ جامی شد این کتاب از مشهورترین نسخه های خطی است و اکنون در نگارخانه فری یر در واشنگتن است. اتمام این کتاب با بیست و هشت مینیاتوری که دارد نه سال طول کشید. [ ۴]
او در رنگه نویسی نیز مهارت داشت و شعر نیز می سرود. عیشی همان جا در مشهد بود تا بسال ۹۸۰ ه. ق درگذشت[ ۱] و در آستان امام رضا دفن شد.
برخی او را از شاگردان مالک دیلمی دانسته اند[ ۵] و برخی عیشی را از شاگردان محمدقاسم شادیشاه ذکر کرده اند [ ۶] و به قول مولف «گلستان هنر» به روش سلطان محمدنور می نوشت. [ ۳]
• صفحه ای از یک نسخه «یوسف و زلیخا»ی جامی، با رقم: «عیشی ۹۴۴»
• شش قطعه از مرقع امیر غیب بیک، به قلم نیم دو دانگ و کتابت و غبار عالی و خوش، با رقم های: «العبد عیشی» و «کتبه عیشی» و «غائله عیشی» و «لمحرره. . . سنهٔ ۹۶۵».
• به چندین قطعه دیگر از او در کتاب «احوال و آثار خوشنویسان» اثر دکتر مهدی بیانی اشاره شده است. [ ۱]
• اثری از او مربوط به صفحه نهایی سلامان و ابسال از هفت اورنگ جامی در نگارخانه فری یر موجود است که رقم «کتبه العبد الفقیر عیشی بن عشرتی غفر ذنوبه و ستر عیوبه بتاریخ سنه ۹۶۸» دارد. [ ۷]
• آثاری از او در موزه آرمیتاژ سن پترزبورگ در روسیه و موزه هنرهای اسلامی مالزی موجود است. [ ۲]
wiki: عیشی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید