عوامل عاطفی تربیت فرزندان

[ویکی فقه] نتایج پژوهش بیانگر آن است که عواملی همچون: هم سویی بینش ها و باورهای مذهبی، اندیشه از خود دانستن وجود فرزند، انسان دوستی، محبت، خوش رویی، ابراز عواطف مثبت، توجه به امنیت روانی و الگودهی از جمله عوامل تربیتی - عاطفی فرزندان در نهاد خانواده هستند که در آموزه های معصومان (علیهم السلام) بر آن ها تأکید شده است.
از تأثیرگذارترین عوامل حرکت مطلوب فرزندان در مسیر سبک زندگی اسلامی، خانواده و روابط عاطفی والدین است که مهم ترین نهاد تربیتی جامعه و نخستین آموزشگاه فرد محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر نیز بررسی تعدادی از عوامل عاطفی تربیت فرزندان در خانواده است. روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و به منظور گردآوری داده های لازم جهت دست یابی به اهداف پژوهش، متون حدیثی موجود و مرتبط با موضوع پژوهش با استفاده از فرم های فیش برداری از منابع، گردآوری و با شیوه کیفی مورد تحلیل قرارگرفته است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که عواملی همچون: هم سویی بینش ها و باورهای مذهبی، اندیشه از خود دانستن وجود فرزند، انسان دوستی، محبت، خوش رویی، تکریم و احترام متقابل، حسن ظن (مثبت نگری) عفو و بخشش، نیکی در برابر بدی ها، یار و غمخوار و مایه نشاط بودن، هدیه دادن، هماهنگی بین گفتار و رفتار، ابراز عواطف مثبت، توجه به امنیت روانی و الگودهی از جمله عوامل تربیتی - عاطفی فرزندان در نهاد خانواده هستند که در آموزه های معصومان (علیهم السلام) بر آن ها تأکید شده است.
مقدمه
پی ریزی تربیت مبتنی بر رهنمودهای اسلام که بر پایه فطرت و حرکت به سوی فضیلت و کمال است، در محیط خانواده امکان پذیر است؛ زیرا خانواده مناسب ترین نظام برای تامین امنیت و آرامش روانی اعضا، پرورش نسل جدید، اجتماعی کردن، برآورده ساختن نیازهای عاطفی افراد و تربیت فرزندان محسوب می شود و سهم بسیار ارزنده ای را در بنای تمدن انسانی و اسلامی دارد. از ملزومات اساسی برای رسیدن به این کارکرد مهم، سلامت خانواده است. از جمله خصیصه ها و ملزوم های عمده ی خانواده سالم، داشتن روابط عاطفی زن و شوهر نسبت به یکدیگر است، در این روابط زن و شوهر دوستی خودشان را نسبت به هم بر اساس محوریت آموزه های دینی ابراز می کنند و بر این اساس برای هم ارزش، احترام، حقوق و تکالیفی قائل هستند و برای عملیاتی ساختن آن از طریق هم دلی، دل جویی و بهره گیری از کلمات گرم و مناسب تلاش می کنند. بنابراین موفقیت والدین در پرورش فرزندانی شایسته و هماهنگ با معیارهای دینی، بستگی زیادی به چگونگی برقراری رابطه آن ها با یکدیگر و با فرزندانشان دارد. از این رو برقراری ارتباط حسنه ی عاطفی- اجتماعی با دیگران یک هنر است و تمام افراد جامعه، به ویژه والدین باید برای کسب این مهارت تلاش کنند. رابطه مطلوب عاطفی مهم ترین نقش را در زندگی انسان دارد. شاید هیچ یک از ابعاد تجارب زندگی انسان به اندازه روابط عاطفی والدین در رشد شخصیت سالم فرزند مؤثر نباشد. ازاین رو، امام صادق (علیه السلام) بر این نوع روابط با فرزند تأکید دارند و می فرمایند: «ان الله لیرحم العبد لشدة حبه لولده؛ خدا والدین را به دلیل دوست داشتن و محبت به فرزند، مشمول رحمت گسترده خود می کند».با توجه به این که در جهان کنونی، زندگی اخلاقی و عاطفی بشر در اثر تزلزل نظام های ارزشی و انحلال مبانی فطری، مورد تهدید قرار گرفته و جامعه بشری با بحران ها و ستم های گوناگون اخلاقی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مواجه شده است اهمیت بررسی عوامل تربیت - عاطفی فرزندان در خانواده که در این تحقیق هدف اصلی بوده - مضاعف می گردد.
پیشینه پژوهشی
در بررسی پیشینه، پژوهشی یافت نشد که به طور کامل با موضوع پژوهش حاضر مرتبط باشد. در ادامه برخی از پژوهش ها مرور می شوند که تا حدودی با موضوع تحقیق در ارتباط هستند. بررسی های انجام شده از زاویه دید روان شناسان و جامعه شناسان و روان شناسان اجتماعی، حاکی است که، خانواده نخستین محیطی است که انسان را تحت تاثیر فضا، روابط و مناسبات خود قرار می دهد. همه چیز در این محیط، به ویژه عوامل انسانی و والدین بسیار تاثیرگذار است و تاثیرپذیری بسیار کودک و روابط عاطفی حاکم بر خانواده، این تاثیرپذیری را هرچه بیشتر می کند.
← پژوهش های غربی
...