عوائد الایام من مهمات ادله الاحکام

[ویکی اهل البیت] احمد بن محمد مهدی بن ابوذر نراقی کاشانی.(م 1209 ق)
وی یکی از استادان و مجتهدین بزرگ شیعه در قرن دوازدهم هجری است. نراقی در فقه، اصول، حکمت، ریاضیات و نجوم مهارت داشت. وی که به خاتم المجتهدین ملقب شده است. نراقی در سال 1149 در نراق کاشان متولد شد. در آغاز جوانی زادگاه خویش را به قصد حوزه اصفهان ترک نمود و مدت سی سال از محضر علامه خواجوی بهره های علمی برد.
او همچنین از محضر وحید بهبهانی و یوسف بحرانی استفاده کرد. مدرس تبریزی در ریحانة الادب می گوید: نراقی از فحول فقهای امامیه و متبحرین علمای اثنا عشریه می باشد که فقیه، اصولی، حکیم، متکلم، اخلاقی و جامع علوم عقلی و نقلی بوده است.
در این کتاب قواعد و مسائل زیر مورد بحث و بررسی قرار داده شده اند:
قاعدة أوفوا بالعقود، قاعدة وجوب تعظیم شعائراللّه ، الاذن باقسامه مؤثرة شرعاً، قاعدة لاضرر و لاضرار، قاعدة الناس مسلطون علی اموالهم، حرمة معاونت علی الاثم، قاعدة نفی الغرر، الاصل عدم صحة بیع المعدوم، الاصل فی الاشیاء عدم الملکیة، قاعدة المسلمون عند شروطهم، الشرط فی ضمن العقد لازم مع بقاء مقتضی العقد، قاعدة کل شرط تقدم العقد أو تأخر فلا اثر له، قاعدة عدم جواز الوفاء بالشرط المخاطب الکتاب والسنة، قاعدة عدم الاعتداد، شرط المؤدی الی جهالة احد العوضین، قاعدة العقود تابعة للقصود، قاعدة نفی العسر والحرج، قاعدة المیسور لایسقط بالمعسور، قاعدة الاکراه، قاعدة الاشتراک، قاعدة الاقرار، قاعدة القرعة، قاعدة الید، قاعدة التسامح فی ادلة السنن و...
این کتاب به وسیله مرکز النشر التابع المکتب الاعلام الاسلامی، در سال 1375 ش چاپ و منتشر شده است.
کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی/ نویسنده: محمدرضا ضمیری