[ویکی فقه] عنوان منتزع از ذات به اعتبار قیام مبادی و اعراض به آن را عنوان تعلیلی گویند.
عنوان تعلیلی، مقابل عنوان تقییدی بوده و عبارت است از عنوانی که از ذات معنون به اعتبار قیام مبادی و اعراض به آن انتزاع می شود؛ به بیان دیگر، عنوانی است که از اتحاد ذات معنون با اوصاف و مبادی عارضی، انتزاع می گردد و علت عروض حکم بر معنون است؛ برای مثال، عنوان ابیض (سفید)، بر جسم به واسطه اتحاد آن با بیاض (اتصاف آن به بیاض) عارض می گردد؛ پس در حقیقت، بیاض (سفیدی)، علت عروض صفت ابیض بر جسم است. از آن جایی که اعراض متفاوتی می تواند بر یک جسم عارض گردد، تعدد عنوان در این جا موجب تعدد معنون نمی گردد.
عنوان تعلیلی، مقابل عنوان تقییدی بوده و عبارت است از عنوانی که از ذات معنون به اعتبار قیام مبادی و اعراض به آن انتزاع می شود؛ به بیان دیگر، عنوانی است که از اتحاد ذات معنون با اوصاف و مبادی عارضی، انتزاع می گردد و علت عروض حکم بر معنون است؛ برای مثال، عنوان ابیض (سفید)، بر جسم به واسطه اتحاد آن با بیاض (اتصاف آن به بیاض) عارض می گردد؛ پس در حقیقت، بیاض (سفیدی)، علت عروض صفت ابیض بر جسم است. از آن جایی که اعراض متفاوتی می تواند بر یک جسم عارض گردد، تعدد عنوان در این جا موجب تعدد معنون نمی گردد.
wikifeqh: عنوان_تعلیلی