[ویکی فقه] آیت الله حاج میرزا علی علیاری تبریزی، یکی از مجتهدین و عرفای معاصر بوده که در حرم حضرت معصومه (علیهاالسّلام) مدفون هستند.
عالم ربانی و فقیه صمدانی، آیت الله حاج میرزا علی علیاری تبریزی، صبح گاه روز جمعه، ۱۲ ماه مبارک رمضان سال ۱۳۱۹ ق، در تبریز و خانواده تقوا و فضیلت قدم به عرصه هستی نهاد. در سه سالگی پدرش، مرحوم آیةالله میرزا محسن غروی علیاری، را از دست داد و از آن پس زیر نظر جدّ بزرگوارش، مرحوم آیةالله میرزا حسن علیاری، قرار گرفت. آن مرحوم مقدمات علوم حوزوی و مرحله سطح را در تبریز، نزد جدش آیت الله شیخ محمدحسن علیاری فرا گرفت و در ۲۲ سالگی عازم نجف اشرف شد و از محضر بزرگان روزگار خود کسب فیض نمود و در دوران جوانی به دریافت اجازه اجتهاد و روایت از استادان بزرگی هم چون آیات عظام، میرزای نائینی، محقق عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی شد. مرحوم آیت الله غروی فردی بسیار باتقوا، فروتن، زاهد، خوش برخورد و خوش سخن بود و از رسیدگی به درماندگان و تهی دستان فروگذار نمی کرد. حافظه آن مرد الهی بسیار شگفت آور بود و بر مسایل جزئی فقه احاطه کامل داشت. آیت الله غروی در سال ۱۳۵۰ ق. از تمامی سمت ها و عنوان هایی که می توانست در حوزه نجف کسب کند چشم پوشید و به درخواست جدش به تبریز بازگشت و به تحقیق، تدریس، تالیف و اقامه جماعت پرداخت. سرانجام آن فقیه زاهد، روز دوشنبه، اول اردیبهشت سال ۱۳۷۶ ش. برابر با ۱۳ ذیحجه سال ۱۴۱۷ ق. در سن ۹۸ سالگی دیده از جهان فرو بست و پس از تشییع دوباره پیکر مطهرش در قم و اقامه نماز به وسیله آیت الله العظمی بهجت، در صحن مطهر حضرت معصومه (علیهالسّلام) به خاک سپرده شد. از آن مرحوم تالیفات متعددی در زمینه های فقه، اصول، رجال، تفسیر، اخلاق و تاریخ به یادگار مانده است.
هاشمیان، هادی، بقیة السلف، شرح حال آیت الله العظمی میرزا علی غروی علیاری.
پس از فراگیری مقدمات در مکتب خانه به پیروی از نیکانش که از پیش گامان دین بودند، به تحصیل علوم دینی پرداخت. آنگاه وارد محافل علمی شد و به حوزه درسی برخی بزرگان و علما راه یافت.
اساتید در تبریز
اساتید وی در حوزه تبریز عبارتند از آیات عظام:۱- میرزا رضی نوروزی، (از اکابر و فقهای نام دار تبریز)۲- سیدمحمد حجّت، (مرجع تقلید مشهور)۳- میرزا حسن غروی علیاری، (جد امجد معظم له).
عزیمت به نجف اشرف
...
عالم ربانی و فقیه صمدانی، آیت الله حاج میرزا علی علیاری تبریزی، صبح گاه روز جمعه، ۱۲ ماه مبارک رمضان سال ۱۳۱۹ ق، در تبریز و خانواده تقوا و فضیلت قدم به عرصه هستی نهاد. در سه سالگی پدرش، مرحوم آیةالله میرزا محسن غروی علیاری، را از دست داد و از آن پس زیر نظر جدّ بزرگوارش، مرحوم آیةالله میرزا حسن علیاری، قرار گرفت. آن مرحوم مقدمات علوم حوزوی و مرحله سطح را در تبریز، نزد جدش آیت الله شیخ محمدحسن علیاری فرا گرفت و در ۲۲ سالگی عازم نجف اشرف شد و از محضر بزرگان روزگار خود کسب فیض نمود و در دوران جوانی به دریافت اجازه اجتهاد و روایت از استادان بزرگی هم چون آیات عظام، میرزای نائینی، محقق عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی شد. مرحوم آیت الله غروی فردی بسیار باتقوا، فروتن، زاهد، خوش برخورد و خوش سخن بود و از رسیدگی به درماندگان و تهی دستان فروگذار نمی کرد. حافظه آن مرد الهی بسیار شگفت آور بود و بر مسایل جزئی فقه احاطه کامل داشت. آیت الله غروی در سال ۱۳۵۰ ق. از تمامی سمت ها و عنوان هایی که می توانست در حوزه نجف کسب کند چشم پوشید و به درخواست جدش به تبریز بازگشت و به تحقیق، تدریس، تالیف و اقامه جماعت پرداخت. سرانجام آن فقیه زاهد، روز دوشنبه، اول اردیبهشت سال ۱۳۷۶ ش. برابر با ۱۳ ذیحجه سال ۱۴۱۷ ق. در سن ۹۸ سالگی دیده از جهان فرو بست و پس از تشییع دوباره پیکر مطهرش در قم و اقامه نماز به وسیله آیت الله العظمی بهجت، در صحن مطهر حضرت معصومه (علیهالسّلام) به خاک سپرده شد. از آن مرحوم تالیفات متعددی در زمینه های فقه، اصول، رجال، تفسیر، اخلاق و تاریخ به یادگار مانده است.
هاشمیان، هادی، بقیة السلف، شرح حال آیت الله العظمی میرزا علی غروی علیاری.
پس از فراگیری مقدمات در مکتب خانه به پیروی از نیکانش که از پیش گامان دین بودند، به تحصیل علوم دینی پرداخت. آنگاه وارد محافل علمی شد و به حوزه درسی برخی بزرگان و علما راه یافت.
اساتید در تبریز
اساتید وی در حوزه تبریز عبارتند از آیات عظام:۱- میرزا رضی نوروزی، (از اکابر و فقهای نام دار تبریز)۲- سیدمحمد حجّت، (مرجع تقلید مشهور)۳- میرزا حسن غروی علیاری، (جد امجد معظم له).
عزیمت به نجف اشرف
...
wikifeqh: علی_علیاری_غروی