علی دشتی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] علی دشتی، (۱۲۷۳ش/۱۳۱۲ق) نویسنده، مترجم، روزنامه نگار، دیپلمات ایرانی و از اعضای مجلس شورای ملی و مجلس سنای ایران در دوره پهلوی بود. سفارت دولت شاهنشاهی ایران در لبنان و مصر از مسئولیت های دیگر اوست. او پس از انقلاب اسلامی ایران، در سال ۱۳۵۷ دوبار به خاطر نوشتن کتاب بیست و سه سال زندانی شد و بعد از مدتی به دلیل کهولت و بیماری و شکستگی پا آزاد شد.
علی دشتی در ۱۱ فروردین (۱۲۷۳ش/۱۳۱۲ق) در کربلا زاده شد. پدرش شیخ عبدالحسین دشتستانی، روحانی خوش نام و مورد احترامی که هم در عتبات و هم در دشتستان و بوشهر زندگی می کرد. شیخ علی دشتی تحصیلات خود را در مدرسه حسینی ایرانیان در عتبات تا مقطع سطح به پایان برد و مدتی در دروس خارج نیز تلمذ کرد.
رکن زاده آدمیت، محمدحسین، دانشمندان سخن سرایان فارس، تهران، کتابخانه خیام، ۱۳۳۸، ج۲، ص۵۴۱.
علی دشتی در فضایی پرآشوب به دنیای سیاست و مطبوعات وارد شد. فعالیت روزنامه نگاری را در شهر شیراز و در روزنامه فارس، به مدیریت «فضل الله بنان شیرازی»، آغاز کرد؛ ولی اندکی بعد مقاله ای از او منتشر شد که به نوشته «رکن زاده آدمیت» عامه نپسندیدند و هیاهویی راه انداخته، اراده قتلش را کردند. ناچار در منزل «عبدالحسین میرزا فرمانفرما» که در آن وقت والی فارس بود؛ پناهنده شد و فرمانفرما به حمایت او برخاست و پنهانی روانه اصفهانش کرد.
رکن زاده آدمیت، محمد حسین، دانشمندان سخن سرایان فارس، تهران، کتابخانه خیام، ۱۳۳۸، ج۲، ص۵۴۷.
در ۲۹ شوال (۱۳۳۶ق) «میرزا حسن خان وثوق الدوله» برای دومین بار، ریاست دولت را به دست گرفت. در این زمان جنگ جهانی اول به پایان خود رسید. پایانی سرنوشت ساز که طلوع عصر نوینی از سلطه نواست عماری را برای منطقه خاورمیانه و از جمله ایران رقم می زد. سرانجام در ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸ جنگ خاتمه یافت و حدود ۸ ماه بعد در ۹ اوت ۱۹۱۹م دولت «وثوق الدوله» قرداد معروف ۱۹۱۹ را در تهران با «سرپرسی کاکس» نماینده وزارت امورخارجه بریتانیا منعقد کرد.در (۱۳ ذیعقده) ۱۳۳۷ دولت «وثوق الدوله» متن قرداد را در روزنامه های رعد و ایران که ناشر افکار دولت بودند؛ منتشر کرد و اندکی بعد موجی بزرگ بر ضد آن به پاخاست. به نوشته دشتی، در مقاله (دشتی را بهتر بشناسید) در زمان شروع غوغای ضد قرارداد یکی دو ماه از اقامتش در اصفهان می گذشت و او از همین زمان در شماره نخست هفته نامه میهن پس از کسب اجازه از آقای «بنان السلطان» مقالاتی علیه قرداد نوشت؛ ولی اندکی بعد در معیت آقای «حاج آقای شیرازی» عازم تهران شد.
اخراج از ایران
...

پیشنهاد کاربران

علی دشتی ( زاده ۲۹ دی ۱۳۷۲ - کنگان ) بازیکن فوتبال اهل ایران است که در پست وینگر بازی می کند.
پیکان
وی در فصل ۲۰۱۵–۲۰۱۶ به پیکان پیوست و همراه این تیم قهرمان لیگ دسته اول ایران شد و به لیگ برتر صعود کرد.
...
[مشاهده متن کامل]

وی در فصل ۲۰۱۶–۲۰۱۷ به این تیم پیوست و در فصل اول حضور در تیم پارس جنوبی قهرمان لیگ دسته یک شد و به لیگ برتر صعود کرد وی پس از انجام ۴۲ بازی و به ثمر رساندن ۵ گل از این تیم جدا شد.
وی در فصل ۲۰۱۸–۲۰۱۹ به تیم سایپا پیوست ودر اخر فصل با انجام ۲۹ بازی و به ثمر رساندن ۴ گل از این تیم جدا شد.
وی در فصل نقل و انتقالاتی ۲۰۱۹ با قراردادی دو ساله به استقلال پیوست.
وی در نقل و انتقالات تابستانی ۱۴۰۰—۱۳۹۹ لیگ برتر به ذوب آهن پیوست و در ۹ بازی، ۱ گل و ۳ پاس گل در این تیم ثبت کرد و جدا شد.
وی در روز ۸ اسفند ۱۳۹۹ در نقل و انتقالات زمستانی ۱۴۰۰—۱۳۹۹ لیگ برتر از ذوب آهن به گل گهر پیوست و شاگرد امیر قلعه نویی شد.
دشتی در روز ۸ آبان ۱۴۰۰ بعد از توافق با نظمی مدیرعامل وقت تراکتور رسماً به این تیم ملحق شد.
تا تاریخ ۲۳ آوریل ۲۰۲۱
• آمار پاس گل
• لیگ آزادگان: ۲۰۱۵–۲۰۱۶
• لیگ آزادگان: ۲۰۱۶–۲۰۱۷
• لیگ برتر خلیج فارس: ۲۰۱۹–۲۰۲۰ نایب قهرمان
• جام حذفی: ۲۰۱۹–۲۰۲۰ نایب قهرمان

علی دشتی
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/علی_دشتی_(بازیکن_فوتبال)
علی دشتی ( ۱۱ فروردین ۱۲۷۶ – ۲۶ دی ۱۳۶۰ ) پژوهش گر، نویسنده، اندیشمند، مترجم، منتقد ادبی، روزنامه نگار، دیپلمات ایرانی و از اعضای مجلس شورای ملی و مجلس سنای ایران در دوره ای از دودمان پهلوی بود. وی همچنین در دوره ای سفیر دولت شاهنشاهی ایران در مصر شد. علی دشتی پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، در حالی که در میانه دههٔ هشتاد زندگی اش بود، دستگیر، زندانی، شکنجه و در دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام نوشتن کتاب ۲۳ سال و نقد اسلام، به اعدام محکوم شد.
...
[مشاهده متن کامل]

دشتی در ۲۶ دی ۱۳۶۰ و در سن ۸۴ سالگی در بیمارستان جم در تهران درگذشت و در امامزاده عبدالله شهرری به خاک سپرده شد.
وی در خورموج استان بوشهر به دنیا آمد، پدرش عبدالحسین دشتی از رؤسای منسوب به رئیس صالح دشتی، روحانی خوش نام و مورد احترام و از مردم روستای تلخو در بخش کاکی شهرستان دشتی، استان بوشهر بود. تحصیلاتش را در حوزه های علمیه نجف شروع کرد، و تحصیلات ابتدایی را در روستای گل اسپیه از توابع شهرستان دلفان به اتمام رساند.
جاذبهٔ آزادی بعد از عزل محمدعلی شاه و اوایل سلطنت احمد شاه، دشتی را در سال ۱۲۹۸ به ایران کشاند. در سن ۲۴ سالگی در کوران جنگ جهانی اول همراه پدر و برادرانش، عراق را به مقصد ایران ترک گفت و برخلاف تربیت مذهبی و توقعات خانوادگی، در فضای پرآشوب آن روزگار به دنیای سیاست و مطبوعات وارد شد. فعالیت روزنامه نگاری را در شهر شیراز و در روزنامهٔ فارس آغاز کرد.
در سال ۱۳۰۴، روزنامهٔ خلیج فارس را منتشر کرد ولی اندکی بعد مقاله ای از او منتشر شد که به نوشتهٔ رکن زاده آدمیت، عامه نپسندیدند، هیاهویی راه انداختند و ارادهٔ قتلش را کردند. ناچار در منزل عبدالحسین میرزا فرمانفرما که والی فارس بود پناهنده شد و فرمانفرما او را پنهانی به اصفهان فرستاد. اقامت دشتی در اصفهان هم مانند شیراز کوتاه بود و بعد از پنج ماه به تهران رفت.
دشتی در مقام ناشرِ هفته نامهٔ ستارهٔ ایران در تهران مشغول به کار شد و در همین زمان بود که به عنوان یکی از منتقدان قرارداد ۱۹۱۹، نخستین امکان را برای فعالیت سیاسی به دست آورد. او که در پی انتقاد از قرارداد ۱۹۱۹ برای نخستین بار با اقامت در زندان آشنا شده بود، سه بار دیگر محکوم به حبس و سرانجام به عراق تبعید شد.
دوره دوم زندانی شدن او در پی کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ بود که مانند بسیاری از فعالان سیاسی دیگر بازداشت شد و تا پایان دولت نود روزهٔ ضیاءالدین طباطبایی در زندان ماند. او در این مدت برداشت ها و انتقادهای خود را در یادداشت هایی گردآوری کرد که ابتدا در روزنامهٔ شفق و سپس در قالب کتابی به نام ایام محبس منتشر شد. این اولین کتاب دشتی بود و برایش شهرت زیادی به ارمغان آورد و تا مدت ها بارها تجدید چاپ شد. ایام محبس کتابی کاملاً احساسی دربارهٔ موضوعی کاملاً سیاسی بود و افزون بر ارزش ادبی، اولین کتابی است که به توصیف زندان و زندانی سیاسی می پردازد. دشتی در این کتاب به شدت بر اشرافیت و زندگی مدرن غربی می تازد و اسلام را راه رستگاری بشر می نمایاند.

علی دشتیعلی دشتیعلی دشتیعلی دشتیعلی دشتی
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/علی_دشتی

بپرس