علی بن محمد علاوی جواهری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جواهری، آل، خاندان علمی شیعی در قرن سیزدهم تا پانزدهم در عراق است. یکی از شخصیت های این خاندان علی بن محمد، مشهور به عَلّاوی ، است.
علی بن محمد، مشهور به عَلّاوی ، وی با از دست دادن پدرش در کودکی ، تحت سرپرستی جدّش ، صاحب جواهر، قرار گرفت و بسیار مورد اعتماد او بود.
محمد حرزالدین ، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۲، ص۱۱۷، قم ۱۴۰۵.
علی مدتی از درس شیخ انصاری بهره برد، ولی بیشتر نزد سیدحسین کوهکمری درس خواند و علاوه بر آنکه از او اجازه روایت داشت ، شاگرد خاص و وصی او بود و تصدی امور او را پس از وفاتش برعهده گرفت .پس از اتمام تحصیلات ، به تدریس فقه و از جمله کتاب جواهرالکلام جدّش پرداخت .عبداللّه مامَقانی (فقیه و رجالی ، متوفی ۱۳۱۱ ش ) از او اجازه روایت داشت .
عبداللّه مامقانی ، مخزن المعانی فی ترجمه المحقق المامقانی ، ج۱، ص ۲۱۰، چاپ محمدرضا مامقانی ، قم ۱۴۲۳.
علاّوی علاوه بر تعلیم و تعلم ، به اقامه جماعت نیز اشتغال داشت .وی کلامی نافذ داشت و در فیصله دادن به خصومات و دعاوی توانا و محل مراجعه و اعتماد مردم بود.
وفات
...

پیشنهاد کاربران

بپرس